راه‌های کاهش اضطراب

همه ما در دوران گوناگونی از زندگی‌مان احساس اضطراب می‌کنیم. اما گاهی این اضطراب‌ها پاسخ طبیعی بدن است تا بدن ما برای دفاع از خود آماده شود. در واقع اضطراب به ما علامت می‌دهد که به خودمان توجه و از خودمان محافظت کنیم.
هنگامی که ارزیابی ما از خطر و آسیبی که ما را تهدید کرده صحیح و منطقی باشد، بهترین شیوه مبارزه این است که پاسخ مقابله‌ای مناسبی برای آن انتخاب کنیم. در اینجا اضطراب کمک می‌کند که طی روند مقابله، انرژی لازم را به دست آوریم. اما به یاد داشته باشیم که اگر ارزیابی ما از یک رویداد زندگی صحیح یا معقول نباشد، آن وقت اضطراب می‌تواند نامطلوب باشد. هنگامی که ما بدون هیچ دلیل موجهی تحت فشار و استرس هستیم، اضطراب دردسر‌آفرین خواهد بود. در آن لحظه ممکن است بیهوده دچار اضطراب و تنش شویم زیرا ذهن و جسم ما برای دفع کردن تهدید یا خطری که به نادرستی برای خودمان ساخته‌ایم، قفل شده‌اند. نخستین قدم برای مقابله با اضطراب، تشخیص نشانه‌های اضطراب و مشکلاتی است که ما را تحت تاثیر قرار می‌دهند. همان‌طور که اشاره شد، اضطراب به ما انرژی و آمادگی می‌دهد تا با چالشی مبارزه کنیم اما از طرفی نیز اضطراب می‌تواند موجب حواس‌پرتی هم شودکه مانع از عملکرد طبیعی بدن است.

پذیرش اضطراب
 

رنج بردن از اضطراب که سبب اختلال در زندگی می‌شود، به قدر کافی سخت است. هنگامی که مضطرب هستیم نباید مشکلات خود را با بد فکر کردن درباره خودمان پیچیده‌تر کنیم زیرا اگر چنین کاری را انجام دهیم، نه تنها دچار اضطراب خواهیم شد بلکه از اعتماد به نفس‌مان نیز کاسته می‌شود. هنگامی که در حال فکر کردن به افکار غیرمنطقی هستیم و با خود می‌گوییم: «من ضعیف هستم» و «هیچ‌کس همانند من مضطرب و نگران نمی‌شود»، باید بدانیم که اضطراب خود را تشدید کرده‌ایم. بنابراین انرژی گران‌بهای خود را برای سرزنش و تنبیه خود به کار نگیرید.

کنترل جسم
 

یکی از مهم‌ترین نکاتی که در مقابله با اضطراب پیشنهاد می‌شود، استفاده از شیوه‌ای موسوم به خودآرامی است. از آنجا که اضطراب موجب می‌شود که تنش و ناراحتی ما افزایش یابد، ناگزیر هستیم از مهارت خودآرامی استفاده کنیم زیرا قرار گرفتن در آرامش می‌تواند به ما در کنار آمدن با اضطراب کمک کند. روان‌شناسان برای خودآرامی شیوه‌های متفاوتی را پیشنهاد می‌کنند اما روشی که به طور معمول موثر است، این است که به جسم خود توجه کنیم. تنفس، ضربان قلب و سایر نشانه‌های تحریک هیجانی مانند سخت شدن عضلات و دست‌های عرق کرده خود را تنظیم کنیم. هنگامی که به جسم خود می‌گوییم که مضطرب هستیم، وقت آن است که از مهارت‌‌های خودآرامی استفاده کنیم. به عنوان مثال تصور کنید که شما در حال اجرای نمایش یا ادای سخنرانی‌ در حضور جمع کثیری هستید. جسم‌تان به شما می‌گوید که در حال مضطرب شدن است. به جای اینکه هول کنید و کنترل خود را از دست بدهید، به خودتان بگویید: «من می‌توانم با یک نفس عمیق خود را آزاد کنم.» مزیت استفاده از پاسخ‌های بدنی خود به عنوان یک نشانه خودآرامی این است که شما در هر شرایطی برای مقابله با اضطراب احساس آمادگی کنید و این مهارت مقابله‌ای را همیشه و همه جا به همراه می‌برید. روان‌شناسان این تمرین خودآرامی را «خودآرامی زنده» می‌نامند.
منبع: http://www.salamat.com
/ن