در تابستان سال 1904 میلادی، سومین المپیک مدرن تاریخ در شهر سنت لوئیز ایالت میسوری برگزار شد. این بازیها اولین المپیک برگزار شده در ایالاتمتحدهی آمریکا بود که اکثر مدالهای آن نیز توسط ورزشکاران آمریکایی درو شد. بااینوجود، همواره از این دوره از بازیهای المپیک بهعنوان یک کمدی به خاطر ضعف در مدیریت، تعداد کم تماشاچیان و جنجالهای مختلف یاد میشود. با بنیتا همراه شوید تا 8 واقعیت غیرمعمول از عجیبترین و خشنترین بازیهای المپیک تابستانی در تاریخ را بررسی کنیم.
1. مسابقات قرار نبود در سنت لوئیز برگزار شود
کمیتهی نوپای بینالمللی المپیک پس از بررسی دو شهر نیویورک و فیلادلفیا درنهایت برگزاری بازیهای المپیک تابستانی سال 1904 را به شهر شیکاگو سپرد. اندکی پس از اعلام این خبر، این کمیته با یک مشکل روبرو شد. شهر سنت لوئیز اخیراً آمادهی برگزاری یک نمایشگاه جهانی در همان تابستان شده بود.

برگزارکنندگان پولدار نمایشگاه که از برگزاری المپیک ناامید شده بودند به سراغ مسئولان کمیتهی بینالمللی المپیک رفته و به آنها فشار آورند. آنها با اتحادیهی ورزشکاران غیرحرفهای همپیمان شدند تا بازیهای المپیک سال 1904 را در کنار نمایشگاه جهانی برگزار کنند. پیر دوُ کوبرتین، مؤسس بازیهای المپیک که احتمال تعارض و درگیری در رقابتهای ورزشی را میدید، بهناچار و با اکراه برگزاری رقابتها در شیکاگو را ملغی و آن را به سنت لوئیز سپرد. کوبرتین که از شرکت در این مسابقات خودداری کرد مینویسد «من همواره این دلهره را داشتم که این دوره از مسابقات المپیک بهمانند وضع نامناسب شهر برگزار شود».
2. تنها چند کشور در این دوره از مسابقات شرکت کردند
المپیک سال 1904 در مقایسه با تمامی دورههای برگزاری المپیک مدرن بههیچوجه چهرهای بینالمللی نداشت. کشورهای اروپایی هزینههای خود را کاهش داده و از شرکت در این دوره خودداری کردند. درنهایت تعداد کشورهای حاضر در این دوره از بازیهای المپیک از 12 کشور فراتر نرفت. از 630 نفر ورزشکار حاضر در این مسابقات 523 نفر آمریکایی بودند و بیش از نیمی از مسابقات دارای ورزشکاران تماماً آمریکایی بود. به لطف تعداد زیاد ورزشکاران بومی، آمریکا موفق به کسب 239 مدال شد که این تعداد مدال در تاریخ بازیهای المپیک یک رکورد محسوب میشود. این دوره از مسابقات همچنان با جنجال همراه بود. تیم آمریکا به خاطر استفاده از ورزشکاران مهاجر اروپایی که هنوز تابعیت این کشور را کسب نکرده بودند موردانتقاد قرار گرفت.
3. این بازیها تقریباً 5 ماه به طول انجامید
بازیهای جدید المپیک معمولاً چیزی بیش از دو هفته به طول میانجامد، اما بازیهای المپیک سال 1904 در مدتزمان 146 روز برگزار شد. درحالیکه اکثر مسابقات در حدفاصل 29 اوت تا سوم سپتامبر برگزار شد، باقی مسابقات در میان نمایشگاههای ورزشی جهانی نظیر کارناوال ورزشکاران نظامی، جشنوارهی ورزشهای ایرلندی و حتی مسابقات بسکتبال انجام شد. اوضاع وقتی بدتر شد که برگزارکنندگان نمایشگاه از واژهی کلی المپیک برای تمامی رقابتها و مراسم ورزشی استفاده کردند. اتفاقی که بعدها منجر به سردرگمی نسبت به رشتههای رسمی حاضر در المپیک شد. در بررسیهای بعدی مشخص شد که تعداد رشتههای رسمی در بازیهای 1904 در حدفاصل اول جولای تا 23 نوامبر 94 عدد بوده است؛ اما باید گفت که این المپیک طولانیتر المپیک تاریخ نبود زیرا المپیک چهار سال بعد در لندن بیشتر از این مدتزمان طول کشید و در 188 روز برگزار شد.
4. دوی ماراتن باعث یک آشوب بزرگ شد
بازیهای المپیک سنت لوئیز به خاطر برگزاری یکی از ظالمانهترین مسابقات ماراتن در تاریخ المپیک به شهرت دستیافت. این مسابقه در آب و هوایی گرم و جادهای پوشیده از گردوغبار برگزار شد و شرایط نامساعد آب و هوایی 18 ورزشکار از 32 ورزشکار را مجبور به انصراف به خاطر خستگی کرد. یکی از ورزشکاران دچار خونریزی معده شد و نزدیک بود قبل از رسیدن کمکهای پزشکی جان خود را از دست بدهد.

برندهی این مسابقه، توماس هیکس، اندکی وضع بهتری داشت. این دونده 16 کیلومتر پایانی مسیر را با رنج فراوان پشت سر گذاشت و بهواسطهی مصرف چندین تخممرغ و نوشیدنی توانست تا پایان مسیر بر روی پاهای خود بایستد. همراهان هیکس تقریباً او را تا خط پایان همراهی کردند و او با زمان سه ساعت و 28 دقیقه و 53 ثانیه به پایان مسیر رسید. سایر ورزشکاران با مشکلات عجیبتری روبرو شدند. دوندهی کوبایی، فلیکس کارباخال، که در کنار مسیر برای خوردن چند سیب ایستاد ناگهان با گرفتگی معده مواجه شد. بهعلاوه دوندهی آفریقای جنوبی، لِن تائو، در طول مسیر مسابقه از سوی چند سگ وحشی دنبال شد. پس از پایان مسابقه، بسیاری به خطرناک بودن دوی ماراتن اشاره کرده و خواهان حذف این رشته از بازیهای المپیک شدند. حتی جیمز سالیوان، رئیس برگزاری مسابقات سال 1904، پذیرفت که این رشته در المپیک آینده برگزار نشود. او گفت: من بهشخصه با این کار مخالفم، اما هیچ دلیلی برای دفاع از برگزاری دوی ماراتن در سالهای آینده ندارم.
5. چندین اتهام تقلب در این بازیها مطرح شد
یکی از جنجالیترین حوادث غیرمعمول المپیک 1904 در زمان مسابقات بوکس پدید آمد. در این بخش بوکسوری با نام جیمز بولینگر با نام بوکسور مشهور آمریکایی، کارول برتون، با امید جلب نظر داوران در این مسابقات شرکت کرد. این ورزشکار متقلب در یک مسابقه به پیروزی رسید و پس از شناسایی هویت اصلیاش از مسابقات اخراج شد؛ اما این تقلب به عجیبی تقلبی که فِرد لورز در طول مسابقات دوی ماراتن انجام داده بود نیست. لورز که تا 15 کیلومتر اول مسابقه در مکان چهارم قرار داشت، با تشویق همگان روبرو شد، اما ناگهان با گرفتگی شدید معده روبرو شده و به خاطر این مشکل از مسابقه انصراف داد.
او از یک خودرو استفاده کرد تا به ورزشگاه محل مسابقه بازگردد، اما خودروی او پس 16 کیلومتر به ناگهان خراب شد. لورز که میدید حالش بهتر شده است تصمیم گرفت تا چندین کیلومتر باقیمانده را با پای خود بهطرف خط پایان بدود. او درنهایت موفق شد تا بهعنوان نفر اول از خط پایان عبور کند. او از سوی تماشاگران بهعنوان برندهی مسابقه مورد تشویق قرار گرفت و تقریباً میرفت تا مدال طلای آن مسابقات را از آن خود کند، تا اینکه فردی به همه اعلام کرد که او بیشتر مسیر مسابقه را با خودرو پیموده کرده است. لورز این ادعا را رد کرد و آن را مضحک خواند، اما اتحادیهی ورزشهای غیرحرفهای زیر بار نرفت و بهسرعت او را برای تمامی عمر از مسابقات محروم کرد. او اندکی بعد با این استدلال که دچار جنون آنی شده بود از این محرومیت نجات یافت. لورز در مسابقات دوی ماراتن بوستون در سال 1905 شرکت کرد و اول شد.
6. مسابقهی طنابکشی بهعنوان یکی از رشتههای ورزشی در این مسابقات گنجانده شد
به نظر میرسد مسابقهی طنابکشی بیشتر یک بازی محلی برای بچهها در اردوهای تابستانی باشد تا یک رشتهی ورزشی المپیکی، اما این مسابقه یکی از رشتههای محبوب در بازیهای المپیک بین سالهای 1900 تا 1920 به شمار میرفت. در این مسابقات 6 تیم پنج نفره در قالب یک تیم از یونان، یک تیم از آفریقای جنوبی و چهار تیم از آمریکا شرکت داشتند.

تیمهای یونان و آفریقای جنوبی در همان روز اول بازیها از مسابقات حذف شدند و تمامی مدالهای این رشته بین ورزشکاران آمریکایی توزیع شد. در تاریخ اول سپتامبر، مردان باشگاه ورزشی میلواکی در یک رقابت تنگ و نفسگیر بر مردان باشگاه ورزشی نیویورک غلبه و مدال طلا را از آن خود کردند. در کنار برگزاری یکی از معدود مسابقات طنابکشی در المپیک، مسابقات 1904 آخرین دورهای بود که ورزش گلف در آن برگزار میشد.
7. این بازیها شامل یک مسابقهی جانبی برای قبایل جهانسومی نیز میشد
در کنار مسابقات سنتی المپیک، بازیهای سال 1904 شامل یک اتفاق کاملاً جنجالی و عجیب با نام «دوران مردمشناسی» نیز میشد. قبایل موسوم به «قبایل غیر متمدن» در طی یک مسابقهی دوروزه از بخش «باغوحش انسانی» نمایشگاه جهانی به خدمت گرفته شده و در بازیهای المپیک حضور یافتند. قبایلی چون قبایل ژاپنی آینوس، پاتاگونیا، قبایل فیلیپینی ایگوروت و قبایل بومی سیو از آمریکا برای شرکت در رشتههایی نظیر پرش طول، تیراندازی و پرتاب نیزه و همچنین برخی از ورزشهای خاص نظیر بالا رفتن از میله و پرتاب گِل پول دریافت کردند. این مسابقات بهعنوان نمایشی از توانایی طبیعی ورزشی قبایل مطرح شد، اما شرکتکنندگان در این مسابقات هیچ دستورالعملی برای رعایت قوانین دریافت نکرده و اکثراً عملکرد بسیار ضعیفی از خود نشان دادند.

جمیز سالیوان مسئول برگزاری مسابقات «دوران مردمشناسی» با غرور فراوان اعلام کرد: این مسابقات نشان داد که در مورد قدرت بدنی قبایل وحشی و بومی بیشازحد مبالغه شده است، اما دیگران با او مخالف بوده و این مراسم حاشیهای را یک مراسم بد و نژادپرستانه عنوان کردند. مؤسس بازیهای المپیک، پیر دوُ کوبرتین، مسابقات دوران مردمشناسی را یک اشتباه ظالمانه خواند و گفت: قطعاً آن روز فرا خواهد رسید که سیاهپوستان، زردپوستان و سرخپوستان چگونگی دویدن، پریدن و پرتاب کردن را آموخته و حتی در این راه سفیدپوستان را پشت سر بگذارند.
8. زنان تنها در یک رشته به رقابت پرداختند
در میان تقریباً 100 رشتهی ورزشی در المپیک 1904، رشتهی تیر و کمان تنها رویدادی بود که زنان اجازه شرکت در آن را داشتند. این رقابت در روزهای 19 و 20 سپتامبر و با حضور 6 ورزشکار انجام شد. از این 6 ورزشکار 5 نفر از باشگاه کمانداری سینسیناتی ایالت اوهایو بودند. درنهایت لیدا هاوِل 45 ساله قهرمان بلامنازع این مسابقات لقب گرفت و مدال طلا در هر دو بخش «کلمبیا دوبل» و «نشنال دوبل» را از آن خود کرد. زنان همچنین در مسابقات بوکس هم به روی رینگ آمدند اما ازآنجاییکه این مسابقات رسمیت نداشت هیچ مدالی میان آنها توزیع نشد. شگفتانگیز است که بازیهای 1904 آخرین دورهای بود که زنان در مسابقهی بوکس حضور مییافتند. بااینحال 108 سال بعد و در المپیک لندن زنان مجدداً اجازهی حضور در مسابقات بوکس را کسب کردند.