طرز تهیه چای سبز
آماده کردن چای سبز بسیار آسان است. برای هر نفر یک قاشق چایخوری سرصاف چای در نظر بگیرید. بعد آب را جوش آورده و چای را در آن بریزید. قوری را روی کتری یا سماور بگذارید و تا زمانی که دم بکشد (حدود 5 دقیقه) صبر کنید. چای سبز، زرد کمرنگ است و در صورتی که به صورت غلیظ مصرف شود، طعم آن تلخ می‌باشد.
بعد از خالی شدن قوری، مجددا می‌توانید روی آن آب جوش بریزید. گفته می‌شود که خواص چای سبز در مراحل دوم و سوم دم کردن بیشتر می‌شود. می‌توانید از دانه‌های هل برای خوشبو‌تر شدن چای استفاده کنید.
تحقیقات زیادی خواص دارویی چای را مورد تایید قرار داده‌اند. از جمله مهم‌ترین خواص چای می‌توان به اثرات محرک، ضداسهال (قابض) و ادرارآور بودن آن اشاره کرد. این خواص به شرایط تهیه چای بستگی دارد؛ به این معنا که اگر بخواهید برای برطرف کردن خستگی، از چای استفاده کنید و یا به عنوان یک نوشیدنی مفرح آن را مصرف کنید باید آب کاملا جوشیده را روی چای بریزید و پس از 2-3 دقیقه آن را صاف نموده و میل نمایید.
در این صورت کافئین به میزان زیادی در آن حل شده و اثرات خود را به عنوان ماده‌ای محرک اعمال می‌نماید؛ ولی در صورتی که این زمان بیشتر طول بکشد، کافئین آزادشده با تانن‌های چای ترکیب می‌شود و از اثرات محرک آن کم می‌شود؛ ولی در عوض تانن‌های بیشتری در چای استخراج و اثرات قابض (ضداسهال) آن قوی‌تر شود.
اثرات مهم چای شامل کاهش چربی خون، خواص ضدمیکروبی، خواص ضدپوسیدگی دندان، خاصیت آنتی‌موتاژن، آنتی‌اکسیدان، ضدسرطان و ضدویروس هستند. خواص دیگر چای شامل رفع بدخوابی؛ کاهش قندخون؛ کاهش کلسترول خون؛ کاهش وزن؛ دفع آب اضافی بدن؛ تقویت قلب و تحریک گردش خون؛ و حفاظت از کبد می‌باشد. چای برای شست‌وشو و رفع خستگی چشم بسیار مفید است و همچنین به عنوان مرهم مورد استفاده قرار می‌گیرد.
خواص دارویی چای سبز
گیاه چای با نام علمی CAMELIA SINENSIS به صورت بوته و گاهی درختچه یا درخت وجود دارد. گیاه چای دارای برگ‌های همیشه سبز و گل‌های سفید و معطر است. در صورتی که برگ‌های چای پس از چیدن عمل پلاسیدن (تخمیر) روی آنها صورت گیرد و سپس خشک شوند حاصل آن چای سیاه خواهد بود و در صورتی که پس از چیدن بلافاصله خشک شوند.
چای سبز تولید می‌کند. چای سفید هم حاصل خشک کردن گل‌های چای است. مهم‌ترین کشور تولیدکننده چای سبز چین با 782 هزار تن، ژاپن با 91000 تن، ویتنام با 66000 تن و اندونزی با 20000 تن می‌باشند. چینی‌ها مصرف چای را در درمان سرطان موثر می‌دانستند و تحقیقات سال‌های اخیر در ژاپن، چین، آمریکا و اروپا به روی آن انجام شده و نشان‌دهنده آنست که مصرف چای خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی و سرطان را کاهش می‌دهد که این مساله را به پلی‌فنل‌های چای مرتبط دانسته‌اند.
بیشترین ترکیبات چای سبز شامل پلی‌فنل‌ها، کاروتنوئیدها، توکوفرول، ویتامین C، املاح کروم، منگنز، سلنیم و روی است. با توجه به مشابهت مواد چای سبز و سیاه در بعضی موارد خواص این دو نوع چای در اکثر موارد نزدیک به هم است ولی چای سبز در خواص آنتی‌اکسیدانی، ضدسرطانی، کاهش کلسترول و فشار خون و کاهش وزن دارای اثرات قوی و بهتری است.
همچنین تحقیقات اولیه نشان داده است که مصرف چای سبز ممکن است برای آب مروارید و دیگر امراض چشم موثر باشد. میزان کافئین چای سبز کمتر از چای سیاه بوده و به همین دلیل اثر رفع خستگی چای سبز کمتر از چای سیاه است. میزان کافئین موجود در یک لیوان قهوه 145 میلی‌گرم، چای سبز 25 میلی‌گرم چای سیاه تا 60 میلی‌گرم و چای سفید 15 میلی‌گرم است.
مهم‌ترین اثرات که از هر دو نوع چای سبز و سیاه به اثبات رسیده است شامل اثرات ضد آمیب، ضد درد، ضد آلزایمر، ضد باکتری، ضد سرطان، ضدافسردگی، آنتی‌اکسیدان، قابض، مقوی قلب، محرک، ادرارآور، کاهش‌دهنده پرفشاری خون، محرک ایمنی بدن، کاهش‌دهنده چربی خون، ضد ویروس و محافظ کبد می‌باشد.
برای خواندن بخش اول- نوشیدنی همه فن حریف- اینجا کلیک کنید.
