در بحث صنایع غذایی، تنوع جزو مهم ترین مباحث است. بهترین غذاهای دنیا هم اگر هر روز با یک رنگ و شکل تکراری پخته شوند، از چشم می افتند. برای همین بشر برای ایجاد تنوع در ظاهر غذا سراغ رنگ ها رفت. این روزها رنگ های متعدد غذایی برای ایجاد حق انتخاب بیشتر، زیبایی، تنوع و بازار پسندی در اکثر فروشگاه ها عرضه می شود. اگر می خواهید درباره ی رنگ های مجاز و غیر مجاز غذایی بیشتر بدانید، با ما همراه شوید.
بیماری های رنگی
استفاده ی مناسب و در حد مجاز از رنگ های مورد تأیید نمی تواند اثر نامطلوبی روی سلامت افراد بگذارد. اما استفاده ی بیش از اندازه ی آنها می تواند عطر و طعم غذا را تحت تأثیر قرار دهد و سلامت مصرف کننده را به خطر بیندازد. بسته به نوع رنگ، احتمال بروز سرطان، بیماری های کبدی و کلیوی در مصرف کنندگان وجود دارد و احتمال آسیب دیدن کبد و کلیه به عنوان دو سیستم سم زدای بدن، بیشتر از سایر ارگان هاست. همچنین افراد آسیب پذیری مثل کودکان خانم های باردار و سالمندان بیشتر در معرض خطر هستند. استفاده از رنگ های غیرمجاز در خوراکی های کودکان مثل بیسکویت یا یخمک می تواند باعث از کارافتادگی کبد کودک یا حتی مرگ او شود. امکان بروز ناهنجاری کودک و سقط جنین هم در مادرانی که مصرف کننده ی رنگ های غیرمجاز هستند، دور از انتظار نیست.
تقسیم بندی رنگ ها
در یک تقسیم بندی کلی، رنگ ها به دو دسته تقسیم می شوند؛ مجاز و غیرمجاز.
رنگ های غیر مجاز برای رنگ کردن قالی و لباس به کار می روند و متأسفانه به علت ارزان بودن، کم کم راه شان را در بین خوراکی ها باز کرده اند. ناگفته نماند که تولید و عرضه ی این گونه رنگ ها در حیطه ی صنایع غذایی کار عده یی سودجو است و شما نمی توانید اثری از آنها در بین خوراکی های استاندارد و دارای پروانه ی ساخت پیدا کنید. اما رنگ های مجاز به سه گروه تقسیم می شوند: «گروه اول، رنگ های طبیعی هستند که منشأ آنها گیاهان و مواد طبیعی مختلف است. گروه دوم، گروه مشابه طبیعی که فرمول شان شبیه رنگ های طبیعی است. اما منشأ شیمیایی دارند و گروه سوم رنگ های شیمیایی که از پایه به صورت شیمیایی تهیه می شوند.
رنگ های مجاز، رنگ های غیر مجاز
در برخی از کشورها از کشورهای اروپایی، عملیات نظارتی طولانی مدتی برای بررسی و تأیید افزودنی ها وجود دارد. مسؤولان نظارتی این کشورها تنها به تأیید کالا بسنده نمی کنند و چند سال پس از عرضه ی آن به بازار، مجدداً روی آن آزمایش انجام می دهند تا در صورت مغایرت با استانداردهای روز، آن را از چرخه ی تولید خارج کنند. رنگ های غذا هم از این سختگیری های مستثنی نیستند. متخصصان اروپایی در صورت مشاهده ی هر گونه کاستی در این محصولات، تولید آن را متوقف می کنند. اما متأسفانه در ایران سیستم نظارت ثانویه یی وجود ندارد. شاید این امر به این دلیل باشد که کشور ما در زمینه ی رنگ های خوراکی بیشتر وارد کننده است تا تولید کننده.
زعفران عربی نخرید
متاسفانه این روزها زیاد دیده می شود که زایران ایرانی اقدام به وارد کردن رنگ غذا با عنوان زعفران عربی از کشورهای حوزه ی خلیج فارس می کنند. غافل از اینکه بار همراه مسافر فاقد تأییدیه وزارت بهداشت است و سوغاتی بدون مجوز یعنی یک بیماری وارداتی! بنابراین اگر دوست ندارید به نزدیکان تان بیماری سوغات دهید. از خریدن خوراکی های مجهول الهویه مثل زعفران عربی صرف نظر کنید.
حرکت به سمت طبیعت
پیشرفت های جهانی در زمینه رنگ های خوراکی نشان می دهدکه هم اکنون دنیا در حال حرکت به سمت خوراکی های ارگانیک و طبیعی است که کمترین مواد شیمیایی در آنها به کار رفته باشد
مصرف کننندگان اروپایی دیگر به فکر پیشرفت در زمینه ی تولید افزودنی های شیمیایی به خوراکی ها نیستند و مصرف خوراکی های دارای رنگ و افزودنی را به حداقل رسانده اند. خوشبختانه مسؤولان کشور ما هم به فکر تولید محصولات ارگانیک و طبیعی افتاده اند و به زودی مرغ و تخم مرغ ارگانیک به بازار عرضه می شود. پس اگر می خواهید سلامت بدن تان را حفظ کنید خوراکی های غیرطبیعی را از سبد غذایی تان حذف کنید و مصرف غذاهای ارگانیک را از همین امروز شروع کنید
سراغ رنگ های طبیعی بروید
لازم نیست برای سرو شکل دادن به غذاهای تان از رنگ های مصنوعی و مضر استفاده کنید. شناخت و استفاده از رنگ های طبیعی می تواند سلامت شما و اعضای خانواده تان را تضمین کند. اگر نمی دانید چطور این کار را انجام دهید. می توانید با این مواد غذایی طبیعی و البته پررنگ و لعاب شروع کنید.
آب چقندر برای رنگ قرمز
آب اسفناج یا جعفری برای رنگ سبز
گلرنگ برای رنگ زرد
زعفران برای رنگ نارنجی
پودر کاکائو برای رنگ قهوه یی
شربت های خانگی توت فرنگی، آلبالو و به برای رنگین کردن نوشیدنی ها و شیرنی ها .
منبع: مجله 7 روز زندگی شماره 101 