قوه‌ی تخیل کودک با خواندن کتاب قبل از خواب تقویت می‌شود. کودکان عمدتاً جایگزین‌های ساده‌تر و لذت‌بخش‌تر را ترجیح می‌دهند و همین موضوع باعث شده دیدن فیلم قبل از خواب برای کودکان قابل قبول‌تر از خواندن کتاب باشد. کتاب خواندن باعث تحریک مغز کودک و افزایش قوه‌ی تخیل وی می‌شود ولی با دیدن فیلم کودک به مصرف کننده‌ای تبدیل می‌شود که نیاز کمتری به تحریک ذهن دارد. بنا به دلایلی کودکان خیلی علاقه‌ای به کتاب خواندن نشان نمی‌دهند و دلیل آن قدیمی شدن داستان خواندن قبل از خواب نیست، دلیل شیوه نادرست کتاب خواندن است. در ادامه با بنیتا همراه باشید تا به شما یاد دهیم که چگونه به‌طور صحیح برای فرزندان خود قبل از خواب کتاب بخوانید.
خواندن داستان برای کودک هنگام خواب در شب، قدرت تخیل او را افزایش می‌دهد. کودکان باید قدرت تخیل سالمی داشته باشند، زیرا فکر و ذهنشان را به فعالیت واداشته و به آن‌ها می‌آموزد تا به نحوی سریع و مؤثر بیندیشند. و آن‌ها به‌واسطه قدرت تخیل و شگفت‌انگیز خود، در آینده قادر به یافتن راه‌حل‌های سودمند و مؤثری خواهند بود. توانایی مجسم نمودن شخصیت‌ها، مکان‌ها و موقعیت‌ها و رویدادهای غیرواقعی و خیالی، زندگی ما را رنگین‌تر و شادتر می‌سازد، به همین دلیل، شما باید این مهارت را به فرزند خود نیز بیاموزید.
تحقیقات جدید حاکی از این است که تعداد دفعاتی که والدین در هنگام خواب برای فرزندانشان در سنین هفت‌سالگی، داستان می‌خوانند، به‌شدت کاهش‌یافته است. واقعاً چرا آمار هم‌چین چیزی را باید نشان دهد؟
بنیاد "بوک تراست"، در هفته‌ی گذشته با راه‌اندازی کمپینی به‌عنوان "زمانِ خواندن"، پژوهشی را منتشر کرده است که نشان می‌دهد روند تعداد دفعات داستان خوانی والدین برای فرزندانشان در حدود سنین هفت‌سالگی، به‌شدت کاهش‌یافته است. درحالی‌که 86 درصد از والدین هنگامی که فرزندشان پنج سال سن دارد با وسواس خاصی برایش کتاب می‌خوانند اما هنگامی‌که کودکشان 11 ساله می‌شود، به یک‌باره قصه‌گویی برای فرزندانشان را رها می‌کنند. آمار نشان می‌دهد که تنها 38 درصد از والدین برای فرزندانشان در سنین 7 تا 11 سالگی کتاب می‌خوانند واقعا دلیلش چیست؟
اگر فرزند 7 تا 11 ساله‌ای دارید و او به تنهایی قادر به خواندن کتاب باشد نیز روش خواندن اشتراکیِ کتاب هنگامی که او را بر روی دامن و یا توی بغلتان نگه داشته‌اید کار اشتباهی است. خواندن اشتراکی می‌تواند کمی بی‌مورد به نظر برسد. چارچوب کاری در این بازه‌ی سنی، کتابخوانی در زمان خواب به همراه صمیمیت فیزیکی است. (در حالیکه برای فرزندتان کتاب می‌خواندی او را نوازش کنید.) این توصیه به این معناست که مسئولیتِ خواباندن فرزند و کتابخوانی هنوز هم بر عهده والدین است نه خود فرزند. اما والدین خلاف این روش عمل می‌کنند و کودکشان را فقط تا پای تخت می‌رسانند. (البته مادر ایده‌آل امروزی اینگونه است وگرنه خیلی‌ها همین کار را هم نمی‌کنند.) والدین معتقدند که کتاب خواندن برای کودکانی که ممکن است ترجیح دهند خودشان آن کتاب را بخوانند، می‌تواند کاری گستاخانه به نظر برسد.
از سوی دیگر داستان‌هایی که برای کودکان نوشته می‌شوند بسیار کم هستند و اگر ما قرار باشد هر شب قسمتی از یک کتاب را برای آن‌ها بخوانیم پس از گذشت مدتی کتاب‌ها تکراری می‌شوند. تا به حال بارها شنیده‌ایم که مادری داستان عجیبی را برایمان تعریف کند و ما هم از آن متعجب شویم مانند داستان این خان: "من دو فرزند دارم اولی تقریبا نه ساله است و دومی شش سال سن دارد. من هنگامی‌که آن‌ها را در تختِ خواب برای خواندن داستانِ شبانه در آغوش خود گرفته بودم، در حالیکه آن‌ها به داستان‌خوانیِ من گوش می‌دادند نسبت به قدیمی بودن داستان‌هایم اعتراض داشتند و می‌گفتند که این داستان مال بچه‌هاست!" ما نگرانیم که این داستان برای والدین بیشتری تکرار شود. متاسفانه پدر و مادر‌ها هنوز هم کتابِ داستان "یک اینچ بیشتر" را درخواست می‌کنند در صورتی که این کتاب متناسب سن فرزند رشد یافته‌ی آن‌ها نیست و همین امر بی‌میلی فرزندشان را به دنبال دارد. اگر بچه‌ها می‌گویند که بیش از پیش بزرگ‌تر شده‌اند، والدین باید به آن‌ها گوش دهند و به جای کتابخوانی سعی در یافتن راه‌های جدیدی برای سرگرم کردن آن‌ها داشته باشند یا اینکه خیر؟ راه حل چیست؟
در طول سال گذشته، داستان‌هایِ زمانِ خوابِ کودکان تحول‌یافته است. فصل‌های کتاب‌ها به‌روزرسانی شده‌اند؛ بسیاری از کتاب‌ها را سفارشی تغییر داده‌ایم. والدین هم باید به‌جای نشستن بر روی زانوها در هنگام خواندن کتاب، بر روی شانه‌های خود تکیه کنند و در کنار فرزند دراز بکشند و دست نوازش بر سر کودک خود بکشند. گاهی اوقات کتاب‌ها همراه با صوت و یا فیلم هستند. این کار باعث می‌شود فزرند شخصیت‌های داستان را در کنار تخت خود ببیند و کتاب برایش ملموس شود.. پس از بررسی شواهد، سرنخ‌هایی را به دست آوردیم. وقتی شما با میل و رغبت کامل برای فرزندتان کتابی می‌خوانید او را به دنیایی می‌برید که از آن لذت می‌برد و آن دنیا جایی نیست جز کتاب.
وقتی کودک شما 4 یا 5 سال سن دارد از او بپرسید که چه موقع داستان‌های زمان خواب برایت کار خیلی قدیمی‌ای می‌شود و حوصله‌ات را سر می‌برد؟ مسلما فرزند شما با گریه می‌گوید"هیچ‌وقت".
می توانید یک سری هم به " چرا کودکان شما باید ورزش کنند"بزنید.
