همانطور که به یاد دارید گفتیم که ساخت فیلم براساس اتفاقات واقعی بالاخص در ژانر وحشت یکی از سبک‌های فیلمسازی است که علاقه مندان بسیاری دارد و این فیلم‌ها بیشتر در گیشه نیز با موفقیت ظاهر می‌شوند. این فیلم بر اساس یک داستان واقعی است! جمله‌ای که در آغاز بعضی فیلم‌های سینمایی می‌بینید و قطعا با دیدی دیگر به این فیلم‌ها نگاه می‌کنید. امروز در بنیتا می‌خواهیم شما را با چند عدد از فیلم‌های ترسناک برتر تاریخ آشنا کنیم که بر اساس یک داستان واقعی تهیه شده‌اند و تحریفاتی هم در آن‌ها ایجاد شده است.
در ادامه ماجرای جذاب فیلم احضار (The CONJURING) باید بگوییم که داستان « احضار ارواح » درباره خانواده پرجمعیت پرون هست که در سال 1971 به یک خانه بزرگ اما قدیمی در شهر هریسویل واقع در رود آیلند نقل مکان می‌کنند تا بتوانند در آنجا به همراه پنج دخترشان، زندگی خوش و آرامی را تجربه کنند اما در کمال تعجب مشاهده می‌کنند که سگشان به هیچوجه وارد این خانه نمی‌شوند! بزودی خانواده پرون متوجه می‌شوند که این خانه توسط قدرتی ناشناخته در حال کنترل هست و آسایش آن‌ها را از بین برده است، به همین جهت آن‌ها از دو متخصص مسائل ناشناخته به نام‌های اِد و لورین وارن ( پاتریک ویلسون و ورا فارمیگا ) دعوت می‌کنند تا به این امور رسیدگی کنند و منشاء این مشکلات را بیابند.
شاید تنها ایراد فیلم که البته در تمامی آثار ترسناک صدق می‌کند، پایان بندی نه چندان مطبوع فیلم باشد که می‌توانست بهتر از این باشد. با اینحال، به نظرم کماکان « احضار ارواح » یکی از بهترین آثار ساخته ترسناک ساخته شده در چند سال اخیر هست که وظیفه‌اش را به خوبی انجام داده است . این فیلم قصد ترساندن مخاطبش را دارد و اینکار را تقریبا در تمام طول مدت زمان فیلم به خوبی انجام می‌دهد و اجازه‌ای به مخاطب به جهت نفس راحت کشیدن نمی‌دهد! سال‌ها بود که اثر ترسناک در خور توجهی اکران نشده بود اما حالا با اکران « احضار روح » فکر می‌کنم که بهتر باشد ارزش و اهمیت بیشتری به این نوع آثار ترسناک ( بدون خونریزی ) بدهیم چراکه هنوز هم می‌توان فیلمی را مشاهده کرد و شب هنگام آرام و قرار نداشت!
خانواده‌ی پرون تا سال 1980 در آن خانه زندگی کردند. یکی از دختران این خانواده، «آندریا»، کتابی در مورد اتفاقاتی که در این خانه برایشان افتاده بود منتشر کرد. همانطور که گفتیم او در مصاحبه‌ای با روزنامه‌ی یو.اس.ای تودی (USA Today) گفت: «مردم آزادند هرچه را که می‌خواهند باور کنند اما من می‌دانم چه چیزی برایمان در آن خانه اتفاق افتاده است.»
3 - فیلم احضار 2 (THE CONJURING 2) ساخته شده در سال 2016
همانطور که گفتیم نخستین قسمت از فیلم « احضار روح » در سال 2013 اکران شد و به سرعت مورد استقبال تماشاگران ژانر وحشت قرار گرفت که مدتها بود اثری خوش ساخت در این ژانر را مشاهده نکرده بودند. یکی از ویژگی های برجسته « احضار روح » تاکید بر بکارگیری المان های اصلی ژانر وحشت یعنی ایجاد ترس بدون استفاده از خون و خونریزی بود که تحسین بسیاری را برانگیخت و نام جیمز وان را نیز به عنوان یکی از خوش فکرترین کارگردانان ژانر وحشت یک دهه ی اخیر تثبیت نمود. حال پس از گذشت 3 سال، دومین قسمت از این فیلم به روی پرده سینما رفته و اینبار نیز سوژه اش را براساس یک پرونده مستند واقعی پیش برده است. البته صحت و سقم اطلاعاتی که در ابتدای فیلم گفته می شود غیرقابل اثبات هست و اصولاً کمتر ارتباطی به دنیای واقعی پیدا می کند اما بهرحال گفته شده این اتفاقات در آن دوران رخ داده است.
داستان فیلم در سال 1977 در شهر لندن رخ می‌دهد. خانم هادجسون ( فرانسس اوکانر ) مادر میانسالی است که به همراه فرزندانش در منزل مسکونی‌اش مشغول گذران زندگی است. اما به تازگی خوابگردی دختر کوچک این خانواده اسباب ناراحتی مادر را فراهم کرده و از طرف دیگر فعالیت‌های مشکوک و غیرطبیعی در این منزل مشاهده شده است. از این رو اِد ( پاتریک ویلسون ) و لورن ( ورا فارمیگا ) که در این زمینه مشغول پژوهش هستند وارد این پرونده می‌شوند و...
« احضار روح 2 » ویژگی های موفق قسمت نخست را در خود دارد و علاوه بر آن، بخشی که « احضار روح 2 » در آن پیشرفت قابل توجهی به نسبت قبل داشته، پرداخت شخصیت زن و شوهر جن گیر داستان است که در اینجا مجال بیشتری برای کند و کاو در زندگی شخصی شان به مخاطب داده می‌شود و ما می‌توانیم بیشتر از این زوج میانسال بدانیم. این روند مثبت منجر به شناخت بیشتر دو قهرمان داستان و متعاقباً اهمیت یافتن دو چندان این دو برای تماشاگری شده است که در قسمت قبل فقط ترسیده بود و کاری به آنچه که میان این دو می‌گذشت نداشت.
اما روی هم رفته نکته‌ای درباره آثار ترسناک حائز اهمیت هست و آن اینکه کمتر پیش آمده قسمت دوم یک اثر ترسناک بتواند ترس و وحشت بیشتری از آنچه که مخاطبین فیلم در قسمت اول تجربه کرده‌اند ارائه دهد. این موضوع به خوبی درباره « احضار روح 2 » نیز صدق می‌کند که در مقایسه با قسمت نخست که از آثار استاندارد سبک وحشت در سال‌های اخیر به شمار می‌رود، عقب گرد ملایمی را تجربه کرده و نمی‌تواند درخشان ظاهر شود.
به عنوان مثال اغلب موقعیت‌های ترسناک فیلم به مانند همیشه با یک سر و صدای نامشخص آغاز می شود که متعاقبا دویدن کودکان را به دنبال دارد! و یا باز شدن در و کوبیده شدن مجدد آن که عاملی تکرار شونده در « احضار روح 2 » هست. با اینحال خوشبختانه جیمز وان کارگردانی است که در سال‌های گذشته ثابت کرده به راحتی از پس مدیریت اجرای این سکانس ها بر می آید. با اینکه اغلب موقعیت های فیلم مکررا تکرار کلیشه‌ها هستند، اما حفظ کیفیت اجرای آن‌ها برای بار دوم منجر به تجربه ترس عمیق در مخاطب خواهد شد.
پاتریک ویلسون و ورا فارمیگا که در قسمت نخست یک زوج ایده آل را تشکیل داده بودند، در قسمت دوم فرصت بیشتری برای پرداخت شخصیت شان یافته‌اند و اندکی درام هم در مورد آن‌ها به کار گرفته شده که تصمیم عاقلانه‌ای محسوب می‌شود. بازی این دو بازیگر برجسته نیز کمک شایانی به باورپذیر شدن شخصیت اِد و لورن نموده است. فرانسس اوکانر هم که در قسمت دوم به داستان اضافه شده، انتخاب مناسبی برای ایفای نقش پگی هاجسون بوده است.
« احضار روح 2 » در مقایسه با قسمت اول اثر ضعیف تری محسوب می‌شود چراکه به دام کلیشه‌های رایج ژانر افتاده و نوآوری مشخصی هم در خلق موقعیت‌ها بکار نگرفته تا مخاطبش را غافلگیر نماید و با دنیای جدیدی از ترس مواجه سازد. با اینحال خوشبختانه جیمز وان موفق شده کیفیت اجرای موقعیت های ایجاد ترس را حفظ نماید تا اثر در مقایسه با قسمت نخست، فاصله زیادی نداشته باشد. به نظر می‌رسد که کماکان فرمول های ترس به سبک جیمز وان، قابلیت این را داشته باشند که عده زیادی از تماشاگران را دچار وحشت نماید. « احضار روح 2 » اگرچه بیش از حد طولانی است اما در مقایسه با آثار ترسناک این روزهای سینما یک سر و گردن بالاتر است.
در ادامه با ما همراه باشید.
قسمت قبل را می‌توانید در " حقایق شگفت انگیز خانه های تسخیر شده که تبدیل به فیلم ترسناک شدند [قسمت اول] " ببینید.
