سوء تغدیه نوعی بیماری است که به علت مصرف ناکافی یا بیش از اندازه مواد غذایی به وجود می‌آید. در بسیاری از کشورهای در حال توسعه یکی از بزرگ‌ترین مشکلات کمبود موادغذایی لازم برای سوخت‌وساز بدن است. با این حال سوءتغذیه در همه کشورهای جهان به صورت چاقی، لاغری یا کوتاهی قد مفرط خود را نشان می‌دهد و این علائم از پیامدهای ملموس سوء تغذیه هستند.
سوء تغذیه در کودکان
بر پایه آمار سازمان بهداشت جهانی، سوءتغذیه بزرگ‌ترین عامل مرگ‌ومیر کودکان است.
گزارش FAO در مورد ارزشیابی کشو‌های جهان در سال 2015 نشان می‌دهد که 72 کشور جهان به هدف اول MDG که کاهش گرسنگی و سوء تغذیه در کودکان زیر 5 سال بود، رسیده اند و از این کشورها، 29 کشور توانسته اند سوء تغذیه کودکان زیر 5 سال را بیش از هدف تعیین شده کاهش دهند. کشور جمهوری اسلامی ایران هم جزو این 29 کشور جهان است که سوء تغذیه کودکان زیر 5 سال را تا 75 درصد کاهش داده است.
اما با وجود این کاهش چشمگیر نباید مسئله سوء تغذیه کودکان در برخی مناطق محروم را که یکی از چالش‌های مهم است نادیده گرفت. به موازات افزایش شهرنشینی و بالا رفتن درآمد شاهد تحولات رفتارهای غذایی مانند پرخوری و عدم وجود روال مناسب تغذیه ای در بخشی از جمعیت کشور هستیم و نتیجه این است که در کنار کمبودهایی مانند سوء تغذیه، انرژی، پروتئین و کمبود ریزمغذی‌ها در برخی از مناطق محروم کشور، سوء تغذیه ناشی از رفاه نیز در کشور به صورت روزافزون خودنمایی کند.
اضافه وزن و چاقی در حدود 60 درصد جمعیت بالای 18 سال کشور مشاهده می‌شود که با عوارضی مانند دیابت، افزایش فشارخون و افزایش مرگ و میر ناشی از بیماری‌های قلب و عروق و انواع سرطان‌ها همراه است.
این آمار غیر از سوء تغذیه هایی است که خفیف هستند و خود را نشان نمی‌دهند؛ برای مثال دانش‌آموزی که صبحانه نمی خورد، کارآیی ذهنی او در همان روز کم می‌شود اما هنوز تاثیر خود را روی وزن و قد نشان نداده و شاید در آینده نمایان شود. یکی از محققان معتقد است سوء تغذیه در دوران کودکی هم بر رشد قدی و جسمانی و هم روی سلامت روحی و روانی و توانمندی ذهنی آن‌ها تاثیر می‌گذارد و مطالعات متعدد ثابت کرده که این افت‌های جسمی و روانی در دوران بزرگسالی نیز باقی می‌ماند.
مصرف برخی ریز مغذی‌ها در کشور دچار کمبود است، بطور مثال، شاهد کمبود ویتامین آ که یک فاکتور رشد خیلی مهم در کودکان است در جامعه هستیم.
کمبود ویتامین دی نیز امروزه در جامعه هم بین بزرگسالان و هم بین کودکان، بسیار رایج شده است. اگر ریزمغذی‌های مورد نیاز کودکان تامین نشوند، کودکان آینده خوبی پیشروی خود نخواهند داشت، کمبود ویتامین آ، روی، ویتامین دی و آهن در کودکان جامعه به چشم می‌خورد.
حدود 10 درصد کودکان ما تقریبا کوتاه قد و حدود 8 تا 9 درصد آن‌ها لاغر هستند که مجموعه این آمار، نگران کننده است و از سوی دیگر، درصدی از کودکان به سوءتغذیه چاقی مبتلا هستند که اگر تمام این آمار را جمع کنیم، 15 تا 18 درصد کودکان ما از سوءتغذیه جدی رنج می‌برند.
