در سال‌های گذشته نگاه بد و تحقیر‌آمیز مردم به بیمارانی که دچار تشنج می‌شدند یا برای لحظاتی چیزهایی می‌دیدند که دیگران قادر به دیدن آنها نبودند باعث انزواطلبی و گوشه‌گیری بسیاری از این بیماران شده بود.
به گزارش ، ایران نوشت: این بیماران همواره با انگ دیوانگی یا جن زدگی مواجه بودند. گروهی هم متهم بودند که به‌دلیل ارتکاب گناهی نابخشودنی به این عذاب مبتلا شده‌اند. از این‌رو آنها نه تنها به‌دنبال درمان بیماری خود نمی‌رفتند بلکه سعی می‌کردند با فاصله گرفتن از اجتماع و مخفی کردن بیماری‌شان از تحقیر شدن جلوگیری کنند.
اما به مدد پیشرفت علم ثابت شد دیدن چیزهایی که وجود ندارد یا شنیدن صداهایی که دیگران قادر به شنیدن‌شان نیستند و همچنین از خود بی‌خود شدن و حملات تشنجی نشانه جنون یا تسخیر توسط ارواح خطرناک نیست و تنها نشانه یک بیماری مغز و اعصاب به نام «صرع» است.
متأسفانه هنوز هم عده‌ای این بیماری را مسری یا واگیردار می‌دانند و معتقدند که فرد مبتلا در هنگام حمله به دیگران آسیب می‌رساند در حالی که متخصصان این باور را نادرست می‌دانند. به بهانه برگزاری چهاردهمین کنگره بین‌المللی صرع در تاریخ 4 تا 6 بهمن ماه در بیمارستان میلاد با دکتر مهوری به گفت‌و‌گو نشسته‌ایم تا با دلایل بروز این بیماری و نشانه‌های آن بیشتر آشنا شویم.
دکتر جعفر مهوری صرع را این گونه تعریف می‌کند: صرع یکی از قدیمی‌ترین و شایع‌ترین اختلالات عصبی است که پس از سکته‌های مغزی دومین علت مراجعه به پزشکان مغز و اعصاب محسوب می‌شود. در واقع صرع نوعی تمایل به حمله و تشنج تکراری است.
دبیر علمی چهاردهمین کنگره بین‌المللی صرع می‌افزاید: علل مختلفی باعث بروز این بیماری می‌شود که از میان آنها می‌توان به ابتلا به برخی از بیماری‌های خاص، ضایعات عروق مغز، سکته‌های مغزی و هایپوکسی یا کاهش اکسیژن هنگام زایمان اشاره کرد.
گاهی هم علل متابولیک مانند کاهش کلسیم، سدیم، منیزیم و همچنین کاهش قند خون در روزهای اولیه تولد باعث ابتلا به صرع می‌شود. مخدر‌ها، آرام بخش‌ها و روان گردان‌ها نیز علل مهم و قابل توجهی است که بسیاری از نوجوانان را به این بیماری مبتلا می‌کند. بیماری‌های نقص ایمنی و مبحث ژنتیک نیز از دیگر دلایل بروز بیماری است.
به گفته این متخصص مغز و اعصاب حدود یک درصد بیماران به صرع مبتلا هستند. اما ممکن است به‌دلیل آمار بالای تصادفات و عوارض عصبی ناشی از آن در ایران این آمار در کشور ما بیشتر باشد.
دکتر مهوری با اشاره به اینکه این بیماری معمولاً در دو مقطع سنی نوزادی و 70 سالگی به بعد افزایش قابل توجهی دارد خاطرنشان می‌کند: صرع انواع مختلفی دارد. می‌تواند به صورت یک طرفه یا منتشره باشد یا حتی از یک طرف شروع شده انتشار بیابد. برخی دیگر از انواع صرع هم به صورت رفلکسی هستند.
وی تأکید می‌کند: شایع‌ترین نوع این بیماری، صرع یک طرفه است. احساس گزگز یا حرکت در یک طرف بدن و انتشار آن به سایر قسمت‌های بدن، کاهش یا افزایش فشار خون و ضربان قلب، تعریق ناگهانی، احساس اضطراب و ترس شدید، احساس صدا در گوش یا دیدن اشیا به اشکال مختلف، تاری دید و درد شکم شایع‌ترین نشانه‌های حملات صرع یک طرفه محسوب می‌شوند.
اما در صرع‌های منتشره معمولاً بدن فرد مبتلا سفت می‌شود. سرش به سمت عقب و چشمها به سمت بالا می‌رود، تنفسش مختل شده و دچار گاز گرفتن زبان و بی‌اختیاری ادرار می‌شود. در این مرحله بیمار به زمین می‌افتد و بدنش حرکت می‌کند. اما گاهی هم فقط بدن بیمار سفت می‌شود و درنوع دیگر بیمار هنگام حمله تنها دچار حرکات پرتابی بدن می‌شود.
دبیر علمی کنگره صرع، نشانه‌های صرع کوچک را چنین بیان می‌کند: بیمار برای 4 تا 10 ثانیه مات می‌شود یا چند پرش کوچک به صورت پلک‌زدن در چشمش دیده می‌شود. دیده شده کودکان مبتلا به این نوع صرع هنگام بروز حمله چند کلمه از املا را جا می‌اندازند یا مدام پلک می‌زنند. این نوع صرع خوش خیم است و درمان خوبی دارد.
وی خاطرنشان می‌کند: برخی از افراد هم با خواندن برخی کتاب‌ها یا نوشتن یا حتی دیدن برخی نورهای متناوب دچار حملات صرع می‌شوند. حملات این نوع صرع که به صرع رفلکسی معروف است حتی بواسطه شنیدن موسیقی یا بوی برخی غذاها هم بروز می‌کند.
برخی از صرع‌ها هم با علائم صرع‌های یک طرفه ایجاد می‌شوند و بعد با خیره شدن و علائم صرع منتشره ادامه می‌یابد. این دسته از صرع‌ها، صرع پیچیده نامیده می‌شود که معمولاً با تب و تشنج قبل از دوسالگی کودک ایجاد می‌شود. بیشترین اعمال جراحی هم برای این نوع از صرع انجام می‌شود. وی در خاتمه تأکید می‌کند: صرع قابل کنترل و درمان است و با علت‌یابی دقیق و تجویز و مصرف درست دارو بیش از 80 درصد بیماران صرعی بهبود می‌یابند. بخشی از
20درصد باقی مانده هم معمولاً با عمل جراحی درمان می‌شوند.
