این نویسنده در گفتوگو با ایسنا، اظهار کرد: سالهاست جوایز ادبی دولتی همچون کتاب سال، جلال آل احمد و... که همه با بودجه بیتالمال راهاندازی و اداره میشوند شکل گرفتهاند. به نظر میرسد فرهنگ وقتی دست دولتها میافتد دچار نوسانهایی میشود و به سمت و سوی گرایشهای سیاسی جناح پیروز کشیده میشود، که این به ضرر فرهنگ کشور است.
او در ادامه گفت: در چنین وضعیتی فرهنگ آسیبپذیر میشود. متاسفانه کتابهای درسی ما هم دچار این وضعیت شده بهویژه آن بخشهایی که مربوط به علوم انسانی است. هر مملکتی اگر بخواهد هر چهار یا هشت سال یکبار سیاستهای فرهنگیاش طبق سلیقه جناح حاکم تغییر کند آسیبپذیر خواهد بود.
سرشار تاکید کرد: اگر بخواهیم مملکت را از نظر فرهنگی به وضعیتی باثبات برسانیم باید سیاستهای فرهنگی را از دست دولت بیرون بیاوریم و آن را به نهاد مقام معظم رهبری وابسته کنیم. در این صورت نه تنها سیاستهای کلان فرهنگی با تغییر دولتها دچار نوسان نمیشود بلکه منافع گروه حاکم بر منافع ملی ارجحیت پیدا نمیکند.
او در ادامه افزود: همچنان که این اتفاق خوب درباره سیاستگذاریهای رادیو و تلویزیون افتاده است و ما با تغییر دولتها شاهد نوسان در این دستگاه دولتی نبوده و نیستیم. اما اگر تعیین سیاستهای کلان فرهنگی همچنان در دست دولتها باشد، بهتر است همه جوایز دولتی تعطیل شود تا اولا شاهد هدر رفتن پول بیتالمال نباشیم و ثانیا زمینه سوءاستفاده جناحها از چنین جوایزی برطرف شود.
محمدرضا سرشار تاکید کرد: اگر امثال من نسبت به این موضوع حساسیت نشان میدهند، به این دلیل است که اهمالکاریها به نام نظام تمام میشود؛ در حالیکه نظام در این میان نقشی ندارد. از سوی دیگر هزینه چنین جوایزی از بیتالمال صرف میشود وگرنه نسبت به جوایز خصوصی حساسیتی نیست.