
افرادی مانند بهرام رادان و مهتاب کرامتی که درباره سگکشی و آزادی ازدواج همجنسبازها در امریکا اظهارنظر میکند، اما در مقابل آدمکشی سازمانیافته در میانمار سکوت کردهاند. آیا سفیران صلح ایرانی سازمان ملل میتوانند از این پس و با تلنگری که در جشن خانه سینما خوردهاند، نسبت به وضعیت انسانی در میانمار موضعگیری کنند؟!