خبرگزاری ایسنا: نزدیک به یک هفته است نام کریستیانو رونالدو تیتر اصلی روزنامه‌های اسپانیایی است. مهاجم رئال مادرید این بار به خاطر عملکرد بدش در جام جهانی سوژه رسانه‌ها شده است و زمزمه جدایی‌اش از تیم مادریدی به مقصد یونتوس گوش می‌رسد. باشگاه اسپانیایی قصد دارد مهاجم ناراضی تیمش را بفروشد و نیمار را جایگزینش کند. بارها در تاریخ باشگاه اسپانیایی چنین اتفاق مشابهی رخ داده که در ادامه به آنها اشاره می‌شود.
ایکر کاسیاس
او بهترین دروازه‌بان تاریخ باشگاه بود و توانست سه قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا، پنج لالیگا و دو جام حذفی را به همراه مادرید به دست آورد. همچنین قهرمانی در جام جهانی را به همراه تیم ملی اسپانیا تجربه کرد و دو بار فاتح یورو شد. با این حال مادرید به بدترین شکل ممکن با ستاره تیمش خداحافظی کرد. نشست خبری کاسیاس به تنهایی انجام شد. هواداران اشک‌های دروازه‌بان اسپانیایی را هرگز فراموش نکردند.
فرناندو ردوندو
در انتخابات سال 2000 ریاست باشگاه مادرید، لورنسو سانس و فلورنتینو پرس با هم رقابت داشتند. ردوندو از سانس حمایت کرد و پس از پیروزی پرس، او مادرید را به مقصد میلان ترک کرد.
فرناندو هیرو
مادرید در سال 2003 قهرمان لالیگا شد. باشگاه تصمیم گرفت ویسنته دل بوسکه (سرمربی) و کاپیتان اسپانیایی تیم را به خاطر عملکرد نه چندان درخشان کنار بگذارد. سفید پوشان وارد دوره‌ای شدند که نتوانستند چهار سال قهرمانی را تجربه کنند. مدافع مالاگایی به قطر رفت.
گوتی
مدافع اسپانیایی در سال 2010 اعلام کرد که پس از پایان قراردادش در پایان فصل آن را تمدید نخواهد کرد. او این کار را انجام داد و به صورت بازیکن آزاد به بشیکتاش پیوست.
رائول گونسالس
مهاجم بزرگ و اسطوره تیم مادریدی در سال 2010 اسپانیا را ترک کرد و به شالکه پیوست. باشگاه اعلام کرد که رائول در یک نشست خبری خداحافظی خواهد کرد اما فشار هواداران باعث شد آنها بتوانند وارد سانتیاگوبرنابئو شوند تا با اسطوره شماره "هفت" تیمشان خداحافظی کنند.
رونالدو نازاریو
مهاجم برزیلی در زمستان 2007 مادرید را ترک کرد. آسیب‌دیدگی‌های متعددش در آخرین سال حضورش تاثیرگذار بود. در آن زمان رود فان نیستلروی نقش کلیدی را در گلزنی برای سفید پوشان داشت.
لوییس فیگو
بازیکن "کهکشانی‌ها" (لقب رئال مادرید در سال 2000) اولین فوتبالیستی بود که این باشگاه را ترک کرد. او پس از پشت سر گذاشتن پیش فصل به همراه تیم مادریدی این باشگاه را ترک کرد و به اینتر پیوست.
آلفردو دی استفانو
مهاجم آرژانتینی در سال‌های 50 بهترین بازیکن جهان بود. مادرید در سال 1964 فینال جام اروپا را در وین برابر اینتر از دست داد. باشگاه او را در این قضیه مقصر دانست و دی استفانو پس از بحث با سرمربی و رییس باشگاه به اسپانیول رفت. مهاجم آرژانتینی پس از دو فصل بازی از فوتبال خداحافظی کرد.