هرازچندگاهی در گوشه و کنار دنیا اخباری مبنی بر ممنوعیت استفاده از پلاستیک می‌شنویم که توسط سازمان‌ها، ادارات و دولت‌ها به تصویب رسیده‌است تا بر اساس آن استفاده از کیسه‌های پلاستیکی در فروشگاه‌ها ممنوع شود.
به گزارش به نقل از ایسنا،کیسه‌های پلاستیکی برای فروشندگان و خریداران محبوب هستند چرا که ارزان، محکم، سبک و همچنین برای حمل مواد غذایی، بهداشتی هستند. به همین خاطر سالانه حدود صد میلیارد کیسه پلاستیک تنها در ایالات متحده مورد استفاده قرار می‌گیرد.
اگر اقتصادهای بزرگ جهان را از جمله هند، چین، اتحادیه اروپا و حتی کشورهای مصرف گرای در حال توسعه را نیز در نظر بگیریم این رقم اعجاب آور خواهد بود. اما برخی کشورهای توسعه یافته با انتقال پلاستیک به کشورهای در حال توسعه خود را از این مشکل رها می‌کنند.
بخش اعظم کیسه‌های پلاستیکی، به خصوص در کشورهای در حال توسعه پس از یک بار استفاده به مناطق دفن زباله رفته و دفن می‌شوند. دفن سالانه میلیاردها کیسه پلاستیکی زلزله خاموش محیط زیست است، چرا که بعد از ورود به بستر، آرام آرام به آبراهه‌ها، پارک‌ها و خیابان‌ها راه پیدا می‌کنند.
از طرفی اگر پلاستیک‌ها در دستگاه‌های زباله‌سوز از بین بروند، گازهای بسیار سمی، سرطان‌زا و مخربی را آزاد می‌کنند نه تنها موجودات اکوسیستم خشکی مانند پرنده‌ها، بلکه سالانه 100 هزار حیوان در دریاها و اقیانوس‌ها از جمله دلفین، لاکپشت، نهنگ، انواع ماهی و حتی پنگوئن‌های قطبی نیز در اثر استفاده انسان از پلاستیک می‌میرند.
بسیاری از حیوانات تکه‌های پلاستیک را با غذا اشتباه می‌گیرند و در اثر خوردن آن‌ها دچار مشکلات جدی در دستگاه گوارش شده و می‌میرند. ناراحت‌کننده اینکه بعد از مرگ آن حیوان، تکه‌های پلاستیکی برای کشتن حیوان بعدی به چرخه معیوب خود باز می‌گردد.
همانطور که این روزها همه می‌دانند پلاستیک قابل تجزیه نیست. در واقع از آنجایی که این ماده ساخته دست بشر است و تنها چند سده از اختراع آن می‌گذرد، هنوز طبیعت برای از میان بردن آن راهکاری پیدا نکرده و جانداری را به تکامل نرسانده است. یک تکه پلاستیک کوچک، 400 سال زمان برای تجزیه شدن نیاز دارد.
حدود 60 تا 100 میلیون بشکه نفت در سال برای ساخت پلاستیک مورد نیاز انسان استفاده می‌شود. از آنجایی که انسان با سرعت زیاد در حال استفاده از منابع تجدیدناپذیر نفت است، فراورده‌های نفتی از جمله پلاستیک نیز روز به روز گرانتر می‌شوند. همین مساله باعث شده شرکت‌ها به فکر جایگزین باشند.
گرچه باید دولت‌ها برای کاهش تاثیر پلاستیک بر محیط زیست اقداماتی اساسی کرده و قوانینی نیز بگذرانند. اما حقیقت این است که همه مردم باید در قبال کاهش استفاده از کیسه‌های پلاستیکی احساس مسئولیت کنند. همه باید برای نجات زمین از پلاستیک تلاش کنیم.
