سینماروزان: انتقادات وارده به حلقه بالادستی خانه سینما بابت ضعف در کارکرد صنفی و بجایش هیاهو راه انداختن برای برگزاری جشن‌های متعدد سبب ساز آن شده که سران خانه سینما در سال‌های اخیر تلاش کنند چهره‌هایی موجه در سینما را به عنوان رییس جشن انتخاب کنند تا احتمالا به واسطه حضور این چهره‌ها حجم انتقادات کمتر شود.
اگر پارسال هارون یشایایی تهیه کننده آثاری همچون «هامون» و «ناخدا خورشید» به عنوان رییس جشن انتخاب شد میتواند ناشی از همین تلاش باشد. تلاشی ابتر که در نهایت منجر شد به برگزاری جشن در زمین چمن و بر روی صندلی‌های چلوکبابی!
امسال هم علی نصیریان به عنوان رییس جشن خانه سینما انتخاب شده تا شاید توجیه گر بریز و بپاش‌های احتمالی جشنی باشد که بناست در دوران ریاضت اقتصادی شدید بدنه سینما برگزار شود!
اینکه در اوج رکود اقتصادی جامعه و به تبع آن سینما همچنان سران خانه سینما به دنبال برگزاری جشن هستند کاملا در تناقض است با حس مردمداری که نصیریان با آن شناخته شده، اما مشکل اصلی گافهاییست که سران برگزاری جشن میدهند و در نهایت به نام نصیریان تمام میشود.
یکی از این گاف‌ها ارسال پیامک داوری جشنواره با تکمله «مایه امتناع است…» برای دعوت به تماشای آثار بوده! هر که قدر پنج کلاس سواد داشته باشد میداند آن «امتنان» است که ک‌های دعوت میآید و نه «امتناع»!
با این حال سران خانه سینما این دو واژه را کاملا اشتباهی به جای هم به کار میبرند و در ک نام نصیریانی را میآورند که حتی در گفتگو‌های پیش بینی نشده هم به شدت حساب شده حرف میزند. آقای نصیریان! حرمت خودت را صرف پوشش بیسوادی چندشغله‌ها نکن!
