این نویسنده ادبیات کودک و نوجوان در یادداشتی که درباره آگاهی‌بخشی به بچه‌ها برای شناخت بدن خود و پیشگیری از اتفاق‌هایی مثل تعرض و تجاوز به آن‌ها در اختیار ایسنا گذاشته، نوشته است:
ظرفیت ادبیات کودک برای شناساندن حریم شخصی و تعرض و تجاوز به کودکان بسیار مشخص است، به‌خصوص مردم ما که نمی‌دانند این مسأله را به چه صورت به کودکان بگویند. این موضوع را باید به چند دسته از کودکان توضیح داد؛ کودکی بدون هیچ زمینه ذهنی، کودکی که بسیار کوچک است، کودکی بزرگ‌تر از سن 6-8 سالگی، کودکی بالاتر از سن 10-12 سالگی و کودکی که بالاتر از 15 سالگی است و مهم‌تر از همه کودکی که در معرض این اتفاق قرار گرفته است.
کودکی که بدون هیچ زمینه ذهنی است بهتر از همان آغاز به روح پاک او اشاره کرد و گفت تو روح پاکی داری و نباید بگذاری حتی نزدیک‌ترین کسانت به وجودت نزدیک شوند و هیچ‌کس و هیچ‌کس حق بردن تو را به جایی خلوت، دستشویی و یا جای دیگر ندارد. در مورد کودکان دیگر هم باید این نکته مهم را گفت که تو روح پاکی داری که نباید بگذاری دیگری به وجود تو و نقاط مهم بدنت دست پیدا کند. این موضوع بسته به سن می‌تواند تغییر بیاید.
اما در مورد کودکی که مورد تجاوز قرار گرفته، باید به او اطمینان داد که او موجودی پاک است و دیگری به او تجاوز کرده و او نباید احساس گناه داشته باشد. او پاک است حتی اگر دیگری او را فریب داده و به وجود او دست یافته است.
وقتی پسرم کوچک بود من این شکل را برایش توضیح دادم و او از آن پس هربار که در معرض چنین تهدیدی قرار می‌گرفت عکس‌العمل نشان می‌داد و مراقب روح پاک خود بود. در ضمن من در حال حاضر در حال نوشتن چنین کاری هستم و با ناشر نهایی شده و به مراحل نهایی کار رسیده‌ام.
