روزنامه ایران: شمشیر دو لب تیز رفراندوم اصلاحات قانون اساسی در ترکیه بر اساس برنامه‌ریزی‌ها قرار است شانزدهم آوریل برگزار شود. در این میان اما آکشنر یکی از ستاره‌های رو به افول حزب حرکت ملی قرار است نقش مهمی بازی کند.
او پس از آنکه نپذیرفت از اصلاحات قانون اساسی اردوغان در مجلس دفاع کند، باعث ایجاد شکاف در روابط با برخی از سران حزبش شد. حمایت حزب حرکت ملی برای اردوغان و حزب عدالت و توسعه اهمیت فراوانی داشت تا بتوانند در روند هدایت و حکومت بر کشورشان تغییراتی ایجاد کنند. بر اساس این تغییرات، اردوغان می‌خواهد تلاش کند تا رئیس جمهوری را در مرکز تمام تصمیم‌گیری‌ها قرار دهد و قدرت اجرایی‌اش از پارلمان هم بیشتر باشد.
اگرچه مخالفت آکشنر نمی‌تواند مانع رأی دادن مجلس به این طرح باشد اما این تصمیم به‌عنوان یک کنش سیاسی که حمایت قابل توجهی از سوی حزب حرکت ملی به همراه دارد، می‌تواند عاملی برای عقب نشاندن اردوغان محسوب شود. هرچه باشد او تبدیل به تهدید غیرقابل پیش‌بینی‌ای در بزرگ‌ترین قمار سیاسی اردوغان شده است. رئیس جمهوری ترکیه طی روزهای اخیر تلاش کرده تا با پیش کشیدن مسائلی همچون جدایی‌طلبان کرد و رویارویی با آلمان و هلند، غرور ملی مردمش را تحریک کند و از آن به نفع این همه‌پرسی سود بجوید.
هنگامی که آکشنر به ازمیت رسید، جمعیت برای نزدیک شدن به او موج برداشته بود و هوادارانش می‌خواستند به او مراتب احترام و ارادتشان را نشان دهند. او روی سکوی کوچکی رفت، میکروفون را به دست گرفت، سؤال پرسید، با مردم شوخی کرد و در نهایت یک سخنرانی 30 دقیقه‌ای تقدیم جمعیت کرد. او بعد از این مراسم در مصاحبه‌ای گفت که هدفش از مخالفت با همه‌پرسی این است که اجازه ندهد قدرت اردوغان تقویت شود و تبدیل به قدرت بلامنازع در ترکیه شود. اما طی این مسیر با دشواری‌های بسیاری رو‌به‌رو شده است.
دیدارهای مردمی آکشنر کم و با فاصلۀ طولانی است. یک بار طی سخنرانی‌اش برق قطع شد، بار دیگر جاده‌ها به سمت مکان گردهمایی بسته شد، یک بار دیگر نیز مجوز آن در آخرین لحظه لغو و گردهمایی ممنوع اعلام شد. او اما در این باره می‌گوید: «من سال‌هاست در عالم سیاست هستم و چشم و گوشم از چنین اقداماتی پر است. وقتی در برابر فشار می‌ایستی طبیعی است، چنین چیزهایی پیش بیاید. اما من باید راه‌های خلاقانه‌تری برای آگاه کردن مردم پیدا کنم.» آکشنر همواره تلاش می‌کند تا از طریق شبکه‌های اجتماعی و با کمک زنان، راه خودش را در میان توده مردم پیدا کند: «وقتی تلویزیون و مطبوعات به روی من بسته هستند، از شبکه‌های اجتماعی استفاده می‌کنم تا به مردم دست پیدا کنم. اگر لازم باشد خانه به خانه هم می‌روم و پیامم را به گوش مردم می‌رسانم.» او بخوبی از مصائب مسیرش آگاه است و سختی‌ها و خطرات مخالفتش را می‌داند اما سرسختانه تلاش می‌کند تا «هشتاد میلیون نه» به اردوغان تقدیم کند. تلاش او در مبارزه با شخص رئیس جمهوری نیست، بلکه به مخالفت با سیستم برخاسته است: «ما هنوز نمی‌دانیم در این طرح چه بر سر سیستم ریاست‌جمهوری‌مان خواهد آمد. چیزی که پیشنهاد شده آن چیزی است که در آفریقا یا امریکای لاتین هم می‌بینید، قائل شدن قدرت بی‌بدیل برای شخص رئیس جمهوری که می‌تواند زمینه‌ساز ظهور یک دیکتاتور جدید شود و آزادی‌های مدنی ما را نابود کند. هدف من استقلال جستن از اردوغان است، یعنی رژیمی که اگرچه با رأی‌گیری و انتخابات بر سر کار آمده، اما نمی‌خواهد با برگزاری انتخابات هم از صندلی قدرت پایین بیاید
