به گزارش "ورزش سه"، پاوارد، مدافع 22ساله‌ی باشگاه اشتوتگارت در مرحله‌ی یک‌هشتم نهایی جام جهانی در دیدار فرانسه و آرژانتین که با پیروزی 4-3 خروسها به پایان رسید یکی از گلهای تیم ملی کشورش را به زیبایی هر چه تمام‌تر به ثمر رساند تا سیلی محکمی به صورت منتقدینش بکوبد.
پاوارد در پایان فصل 2015/2016 لیگ فرانسه، فصلی که در آن برای باشگاه لیل 21 بار به میدان رفته بود، برای تعیین آینده‌ی حرفه‌ایش با یک دوراهی روبرو بود. او دو گزینه داشت : یا در باشگاه محبوب دوران کودکی‌اش باقی مانده و نصفه و نیمه بازی کند و یا فوتبال را در باشگاهی دیگر دنبال کند. اما بعد پاوارد به تیم ملی زیر21سال فرانسه دعوت می‌شود و این دعوت او را ترغیب می‌کند تا گزینه‌ی دوم را برگزیند.
پاوارد با رد پیشنهادهای تیمهای فرانسوی به آلمان می‌رود تا به اشتوتگارت ملحق شود، غول سرنگون‌شده‌ی بوندسلیگا که بعد از 41 سال برای اولین بار به لیگ دسته دوی آلمان سقوط کرده. در فرانسه پاوارد را به شدت مسخره می‌کنند و تصمیم او را بازگشت به عقب می‌دانند. حتی برخی می‌گویند سطح پاوارد بیشتر از این نیست. ولی انتقال پاوارد به اشتوتگارت برای او به سکوی پرشی تبدیل می‌شود که به دنبالش می‌گشت.
اشتوتگارت تنها یک فصل در لیگ دوی آلمان باقی می‌ماند و پاوارد در جریان 21 بازی‌ای که با پیراهن این تیم به میدان می‌رود در پست‌های دفاع راست، دفاع وسط و حتی هافبک دفاعی بازی می‌کند. همه فن حریف بودن پاوارد باعث می‌شود نگاه‌های زیادی در آلمان به او دوخته شود. اما در ژانویه‌ی 2018 با انتصاب تایفون کورکوت به سرمربی‌گری اشتوتگارت، اوضاع پاوارد در این تیم به مراتب بهتر می‌شود.
او پاوارد را تنها در پست دفاع وسط به کار می‌گیرد و اشتوتگارت در این دوره از ماه فوریه تا پایان فصل بوندسلیگا در چهارده بازی تنها 10 گل دریافت می‌کند. پاوارد به یکی از چهار بازیکن بوندس‌لیگایی تبدیل می‌شود که فصل گذشته حتی یک دقیقه از بازی‌های تیمش را از دست نداده و در تمام مسابقات اشتوتگارت از آغاز تا پایان در میدان بوده.
دیدیه دشان اولین بار که پاوارد را در نوامبر 2017 به تیم ملی فرانسه دعوت می‌کند احساس می‌کند باید دعوت او به تیم ملی را برای رسانه‌ها توجیه کند اما در سال 2018 او با پاواردی روبرو است که 3060 دقیقه برای باشگاهش بازی کرده، 63 درصد درگیری‌هایش با حریفان را با پیروزی پشت سر گذاشته، دقت پاس‌هایش 83 درصد بوده و به عنوان بهترین بازیکن جوان ماه بوندسلیگا انتخاب شده. این بار دشان پاوارد را با خیال راحت به تیم ملی دعوت کرده و در جام جهانی روسیه از او به عنوان یکی از بازیکنان فیکس خود استفاده می‌کند.
جالب اینجا است که روزنامه‌های فرانسوی که دو سال پیش هاوارد را به مسخره گرفته بودند حالا صف کشیده‌اند تا او را با یکی از اسطوره‌های فوتبال فرانسه مقایسه کنند. لیلیان تورام، فوتبالیستی اسطوره‌ای که در دوران فعالیت حرفه‌ای درخشانش به راحتی در پست دفاع راست و دفاع وسط جابجا می‌شد و با نسل طلایی فوتبال فرانسه در جام جهانی 98 و رقابتهای یورو2000 به قهرمانی رسیده بود.
البته شکی نیست که پاوارد برای رسیدن به جایگاه تورام که در تاریخ فوتبال فرانسه بیشترین تعداد بازی‌های ملی را به نام خود ثبت کرده، راه درازی در پیش دارد ولی با نگاهی به فعالیتهای دو سال گذشته‌ی پاوارد می‌توان با قاطعیت گفت که به قول اشتوتگارتی‌ها این "موسیوی همه فن‌حریف" عاشق مقابله با چالشها است.
منبع : سایت رسمی بوندسلیگا مترجم : آرش جلال منش
