بررسی فیلم Ready Player One: شاهکار جدید اسپیلبرگ

اگر قرار باشد تنها یک چیز از «بازیکن شماره‌ی یک آماده‌» Ready Player One یاد بگیرید، این است که هیچ‌وقت نباید استیون اسپیلبرگ Steven Spielberg را دست‌کم گرفت. «بازیکن شماره‌ی یک آماده‌» فیلمی علمی‌-تخیلی درباره‌ی یک بازی واقعیت مجازی در آینده است که معروف‌ترین کارگردان دنیا آن را به شاهکاری تأثیرگذار تبدیل کرده است. این فیلم یکی از موفق‌ترین فیلم‌های اسپیلبرگ در سال‌های اخیر است، چراکه توانسته است نظر بیشتر مخاطبان را به خود جلب کند. این فیلم تلاش اسپیلبرگ در دنیای جلوه‌های ویژه‌ی کامپیوتری و تکنولوژی‌های مربوط به آن را به‌خوبی به تصویر کشیده است. این فیلم بعد از «هوش مصنوعی» A.I.: Artificial Intelligence از خاص‌ترین فیلم‌های این کارگردان است، البته باید گفت که «بازیکن شماره‌ی یک آماده‌» بسیار خنده‌دارتر است. این فیلم ترکیبی از نمایش علمی-تخیلی فوق‌العاده و سفری نوستالژیک است.
رمان ارنست کلاین Ernest Cline (که در سال 2011 منتشر شد) بااینکه ازنظر ادبی کاستی‌های زیادی دارد، با موضوع‌ خارق‌العاده‌ی خودش آن‌ها را جبران کرده است.

این کتاب دید آینده‌نگرانه‌ی دقیقی را در قالبی باورپذیر و آشنا ارائه می‌کند. موضوع کتاب در سال 2045 که اوضاع در اکثر دنیا وخیم است روایت می‌شود. بیشتر مردم دنیا روزهای خود را در اوآسیس Oasis می‌گذرانند. Oasis دنیای واقعیت مجازی بزرگی است که توسط نابغه‌ی ثروتمند دنیای تکنولوژی، جیمز هلیدی James Halliday و همکارش ساخته شده است. ایده‌ی این فیلم برای یک اثر پرخرج استودیوی انتخاب خوبی به شمار می‌رود: بسیاری از صحنه‌های آن در دنیای دیجیتالی رخ می‌دهد و نیازمند به جلوه‌های ویژه‌ی کامپیوتری زیادی است.
اسپیلبرگ و فیلم‌نامه‌نویس فیلم زک پن Zak Penn از ایده‌ی کلی کتاب فاصله‌ی زیادی نگرفته‌اند. شخصیت اصلی فیلم وید واتز Wade Watts (با بازی تای شریدان Tye Sheridan) یک یتیم اهل اوهایو Ohio است که با زندگی کردن در تریلری در نزدیکی خانه‌ی عمه‌اش، از زندگی روتین و تکراری‌اش فرار می‌کند. وید اکثراً وقتش را با هدست واقعیت مجازی‌اش می‌گذراند و در اوآسیس با آواتاری به نام پارویزال Parzival می‌چرخد. او در اوآسیس با دوستش صمیمی‌اش آئک Aech (با بازی لنا وایت Lena Waithe) وقت می‌گذراند. این دو دوست در واقعیت هرگز یکدیگر را ندیده‌اند ولی نیازی هم به این کار ندارند- چراکه تمام زندگی اجتماعی آن‌ها در اوآسیس رخ می‌دهد. این دو دوست به همراه افراد زیاد دیگری به دنبال سرنخ‌های هالیدی می‌گردند: همه‌ی سرنخ‌ها را که به تعداد زیادی کلید‌های گمشده می‌رسند را دنبال کنید تا درنهایت سهام کمپانی هالیدی به شما برسد.به خاطر این مسابقه رقابت شدیدی بین بازیکنان ایجاد می‌شود که با خطرات زیادی همراه است. شخصیت بد داستان نولان Nolan با بازی بن مندلسون Ben Mendelsohn ارتشی را به کار می‌گیرد تا قبل از وید و دوستانش کلید‌ها را پیدا کنند. یک هیولای گاتیک به نام i-R0k هم در این راه به نولان کمک می‌کند. نولان نقشه‌ای شرورانه برای به دست گرفتن کنترل اوآسیس می‌کشد تا مانع این بچه‌های مزاحم شود. ازاینجا به بعد «بازیکن شماره‌ی یک آماده» وارد سراشیبی هیجان می‌شود. داستان وارد مجموعه‌ی از صحنه‌‌ی نبرد میان این دو تیم می‌شود و درنهایت پایانی به‌شدت راضی‌کننده دارد. بااین‌حال یک ساعت اول این فیلم یکی از مجذوب‌کننده‌ترین آثاری است که اسپیلبرگ تابه‌حال ساخته است.
نظر برخی از منتقدین در مورد این فیلم:
مایکل اوسالیوان Michael O’Sullivan منتقد واشنگتن‌پست Washington Post نظر خود در مورد این کارگردان را این‌طور نوشته است:
اسپیلبرگ در 71 سالگی با سرزندگی و اشتیاق یک جوان 20 و چندساله کارگردانی می‌کند. اگرچه «بازیکن شماره‌ی یک آماده» گاها حوصله‌سربر می‌شود، اما در بقیه‌ی لحظات خنده‌دار است. به‌خصوص صحنه‌هایی مشابه فیلم «درخشش» Shining که در آن تیکه‌‌هایی از این فیلم هیجان‌انگیز ساخته‌ی سال 1980 پخش می‌شود، واقعاً بامزه است (ازآنجایی‌که این فیلم همانند «بازیکن شماره‌ی یک آماده» ساخته‌ی کمپانی برادران وارنز Warner Bros است، گرفتن مجوز این کار سخت نبوده است). در صحنه‌های پایانی فیلم پارویزال و هلیدی با یکدیگر مواجه شده و مکالمه‌ای بین آن‌ها صورت می‌گیرد. در این مکالمه رازی ناتمام و فاش نشده باقی می‌ماند. این راز جالب‌ترین و هیجان‌انگیز‌ترین جنبه‌ی این فیلم است. آلونسو دورادل Alonso Duralde منتقد درپ TheWrap نقد خود را این‌طور تمام کرده است:
اسپیلبرگ از پس ساختن فیلم بد برنمی‌آید، «بازیکن شماره یک آماده» هم از این قاعده مستثنا نیست. این فیلم گه‌گاه صحنه‌‌های هیجان‌انگیز زیادی دارد. همانند صحنه‌ی پیدا شدن اولین کلید و یا معدود صحنه‌‌هایی که شرایدن و کوکه در واقعیت مجازی نیستند و در واقعیت باهم مواجه می‌شوند.
در کل بعد از دیدن فیلم حس کردم تصاویر روی سرم بمباران‌شده‌اند و به خاطر عدم وجود داستانی جالب کسل شده بودم. هیچ‌وقت آن‌چنان طرفدار بازی‌های ویدیویی نبودم، اما در آخر فیلم می‌خواستم با یک حرکت اکشن از سینما بیرون بروم.
پیتر بردشاو Peter Bradshaw منتقد گاردین The Guardian نوشته است:
کسانی که بعد از فیلم به تشویق آن پرداختند احتمالاً جذب سرعت زیاد داستان و طراحی بصری جالب آن شده بودند. بقیه‌ی افراد احتمالاً از شخصیت‌های تکراری و داستان سطحی فیلم خوششان نیامده بود. «بازیکن شماره یک آماده» حرف زیادی درباره تعریف امروزی ما از نوستالژی دارد. برای فیلمی که ماجرای یک قهرمان را روایت می‌کند، جایی برای پرداختن به دیگر شخصیت‌ها وجود ندارد: همه‌ی آن‌ها قهرمان‌اند و شخصیت بد ماجرا از اول تا آخر داستان دشمن باقی می‌ماند. شرایدن در حقیقت جایی برای بروز خود و ارائه‌‌ی بازی چشمگیر نداشته است.این فیلم نتوانسته است نظر بریت هیز Britt Hayes منتقد اسکرین کراش ScreenCrush را به خود جلب کند:
برای دسته‌ی خاصی از تماشاگران «بازیکن شماره‌ی یک آماده» داستانی هولناک است که در دنیایی مختص به طرفدار مشتاقش نوجوانش (که عموماً پسر هستند) روایت می‌شود. بدون هیچ دقت و ظرافتی بیت‌های رندومی از فرهنگ پاپ درون فیلم گنجانده شده است. اگر این نوع بازی و یا فیلم را دوست ندارید، فیلم شما را آدمی تقلبی و طرفداری بی‌ارزش جلوه می‌دهد؛ اما اگر از آن دسته آدم‌ها هستید که دوست دارند غول آهنی Iron Giant و گاندام Gundam را به همراه مچ فایو Mach Five از شرکت‌کننده‌ی مسابقه‌ سرعت Speed Racer و شخصیت‌هایی از مبارز خیابانی 2 Street Fighter II را باهم در یک فیلم ببینید، «بازیکن شماره‌ی یک آماده» فیلم مناسبی برای شما است.
همچنین بخوانید:
«Spielberg»: مستندی جدید با داستانهایی جالب از زندگی استیون اسپیلبرگ
معرفی و بررسی فیلم The Post جدیدترین ساخته اسپیلبرگ: به دنبال پیدا کردن حقیقت

کپی برداری و نقل این مطلب به هر شکل از جمله برای همه نشریه‌ها، وبلاگ‌ها و سایت های اینترنتی بدون ذکر دقیق کلمات “منبع: بلاگ نماوا” ممنوع است و شامل پیگرد قضایی می شود.