خبرگزاری تسنیم: نشریه آمریکایی «فارنپالیسی» در مطلبی خاطرنشان کرده جنگ سوریه که از سال 2011 آغاز شده بود رو به پایان است و آمریکا در آن بازنده شده است.
«فارن پالیسی»، برافراشته شدن پرچم نیروهای ارتش سوریه در شهر «درعا» واقع در جنوب سوریه را حاوی معانی «نمادینی» دانسته که به راحتی از کنار آن نمیتوان عبور کرد.
این معنای نمادین از نظر رسانه آمریکایی به معنای آن است که ناآرامیهایی که از 6 مارس 2011 در این شهر آغاز شده بود و جنگ داخلیای که سوریه را در برگرفته بود دیر یا زود رو به اتمام است. به نوشته فارنپالیسی، «بشار اسد»، رئیسجمهور سوریه که افولش طبق تحلیل مقامهای کشورهای غربی حتمی بود توانست با کمک روسیه، ایران و حزبالله بر کشورش مسلط شود.
نشریه آمریکایی نوشته از آنجا که جامعه سیاستسازان آمریکا در آن زمان انتظار نداشت رئیسجمهور سوریه زیاد در قدرت باقی بماند بعد از کشانده شدن ناآرامیها به حیطه نظامی آمریکا برای معین کردن منافعش در این درگیریها با دشواری مواجه شد و «بنابراین آمریکا خونریزیها را محکوم کرد، برای آوردگان کمک فرستاد، به صورت نصفه و نیمه معارضان مورد تأیید خودش را آموزش داد و مواضع داعش را بمباران کرد، اما در مواقع دیگر خودش را درگیریها دور نگاه داشت.»
فارنپالیسی تصریح کرده است: «برای اینکه کسی فکر نکند که این سیاست مختص باراک اوباما، رئیسجمهور سابق آمریکا بود که این کشور را از درگیریهای خاورمیانه دور نگاه دارد یادآوری این ضروری است که سیاست رئیسجمهور بعدی او هم تفاوت محسوسی ندارد، با این تفاوت که دونالد ترامپ به صراحت از واگذار کردن سوریه به مسکو سخن میگوید.»
رسانه آمریکایی با اشاره به اینکه این تصمیم «هزینههای قابلتوجهی برای جایگاه واشنگتن در خاورمیانه» به جا گذاشته نوشته است: «تضعیف قدرت و جایگاه آمریکا که حوادث سوریه آن را عریان و تسریع کرده تحولی است که جامعه سیاسیون توجه اندکی به آن کردهاند، زیرا قرار نبود اتفاق بیفتد.»
فارنپالیسی در ادامه تأکید کرده است: «قدرت را اگر بر اساس هر یک از مقیاسهای سنتی تعریف کنیم، آمریکا همتا ندارد، اما قدرت تنها هنگام به کارگیریاش مفید است و مشخص شده که واشنگتن همانند گذشته از توان یا تمایل لازم برای شکلدهی به رویدادهای خاورمیانه برخوردار نیست.»
این نشریه در ادامه با توجه به سوابق قبلی حضور آمریکا در منطقه غرب آسیا این موضوع را «مثبت» ارزیابی کرده و نوشته است: «این اتفاق، ممکن است تحولی مثبت باشد. هیچکس خواستار تکرار عراق نیست.»