لاگوندا در ابتدا، خودروسازی انگلیسی و مستقل بود که مدل‌هایی لوکس و عمدتا چهاردر تولید می‌کرد. این برند در سال 1906 تأسیس شد؛ اما در سال 1947 به مالکیت استون‌مارتین درآمد تا از آن زمان به بعد برندی زیرمجموعه‌ی آن باشد. در سال‌های 1961 و 1976 به ترتیب دو مدل لاگوندا راپیدا و استون‌مارتین لاگوندا عرضه شدند که مهم‌ترین تفاوت آن‌ها با دیگر تولیدات استون‌مارتین، داشتن بدنه‌ی چهاردر و تأکید بر خصوصیات لوکس یک خودروی اسپرت بود. پس از مدل سال 1976، استون‌مارتین تولید لاگوندا و مدل‌های لوکس چهاردر را کنار گذاشت؛ اما اکنون پس از معرفی مدل کانسپت لاگوندا در سال گذشته، برای حضور در دنیای خودروهای سوپرلوکس آماده می‌شود.
Aston Martin Lagonda 1976
اندی پالمر، مدیرعامل استون‌مارتین در گفتگو با سایت موتورینگ ادعا کرده است که مدل آینده‌ی لاگوندا، خودرویی شبیه به تولیدات رولزرویس نخواهد بود و بازار کلاس لوکس را به سمت تازه‌ای خواهد کشاند:
از نظر پیشینه‌ی تاریخی، لاگوندا برای رقابت با رولزرویس و بنتلی آماده می‌شد؛ اما به زیرمجموعه‌ای از استون‌مارتین تبدیل شد و راه خود را گم کرد. ما در تلاشیم که لاگوندا از سردرگمی نجات یابد. مثالی که من برای مارک ریچمن، مدیر طراحی استون‌مارتین می‌زنم؛ تشبیه رولزرویس به هواپیمای بوئینگ 777 است که پهن‌پیکر و راحت برای سرنشینان طراحی شده است و ما نمی‌توانیم در این زمینه با آن رقابت کنیم. اما باید خوردویی شبیه به هواپیمای کنکورد داشته باشیم که یک مدل لوکس و بسیار سریع باشد.
پالمر تأیید می‌کند که دو مدل کاملا جدید لاگوندا - که طراحی شده و نمونه‌ی اولیه‌ی آن‌ها ساخته شده است - هنوز برای تولید نهایی، مورد قبول نیستند. از سویی دیگر، او احتمال ساخت لاگوندا به‌صورت شاسی‌بلند را منتفی نمی‌داند؛ چرا که از نظر او ممکن است سدان چهاردر و لوکس استون‌مارتین به عنوان پرچم‌دار جدید این برند، با نام ترف (Taraf) عرضه شود.
مدیر عامل استون مارتین در توضیح بازار آینده‌ی خودروهای لوکس می‌گوید:
فرمول ساده‌ای برای موفقیت در این کلاس وجود ندارد. خودروهای پهن‌پیکر سنتی، درحال کم کردن فضای کابین و بهینه‌سازی ابعاد هستند. از سویی دیگر، اگر به مدل بنتایگا از بنتلی نگاه کنید؛ متوجه خواهید شد که به مرور، خودروهای شاسی‌بلند جای نمونه‌های سدان را خواهند گرفت. ما از اکنون باید برای نیاز بازار در سال 2021، برنامه‌ریزی کنیم.
