به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری میزان، دفتر نمایندگی کمیته بین المللی صلیب سرخ در کابل گزارش عملکرد 6 ماهه نخست سال 2018 را منتشر کرد و فعالیت هایش را با ذکر آمار و ارقام به اطلاع مخاطبان رساند. بسیاری از این فعالیت ها با همکاری مشترک با جمعیت هلال احمر افغانستان صورت گرفته است.
بیش از 30 سال است که کمیته بین المللی صلیب سرخ مشغول خدمت رسانی به مردمی است که تحت تاثیر جنگ و درگیری ها در افغانستان هستند. در یک سال گذشته، این نهاد به دلیل حملات پیاپی و مرگبار به کارمندانش، بخشی از فعالیت های خود را در مناطق شمالی افغانستان کاهش داده است.
طبق این گزارش، از آغاز سال جاری میلادی تاکنون کمیته بین‌المللی صلیب سرخ به بیمارستان ها و مراکز درمانی مختلف و همچنین کلینیک های درمانی چندین زندان و بازداشتگاه کمک کرده است تا بتوانند برای بیش از 460 هزارنفر مراقبت های درمانی فراهم کنند. بیش از 380 مجروح جنگی نیز کمک های اولیه دریافت کرده و برای درمان به مراکز درمانی انتقال داده شده اند.
همچنین در قالب برنامه توانبخشی جسمی، بیش از 150 هزار بیمار در هفت مرکز ارتوپدی کمیته بین المللی صلیب سرخ در افغانستان مداوا شده‌اند و بسیاری از آنها وسیله کمک حرکتی و اعضای مصنوعی دریافت کرده اند.
در 6 ماه نخست سال جاری، کمیته بین‌المللی صلیب سرخ به 6 هزارو 600 خانواده کمک کرده است تا با بستگان بازداشت شده‌شان در ارتباط باشند این سازمان همچنین با 27هزار زندانی دیدار کرده تا نسبت به رفتار انسانی و کرامت‌آمیز با آنها اطمینان حاصل نماید.
با نوسازی 751 پمپ آب در مناطق روستایی و حاشیه نشین، کمیته بین المللی صلیب سرخ توانسته به بیش از 105 هزار نفر کمک کند تا به آب کافی و با کیفیت دسترسی پیدا کنند. کمیته بین المللی صلیب سرخ همچنین با همکاری جمعیت هلال احمر افغانستان، به بیش از 38 هزار آواره متاثر از مخاصمات، کمک های ضروری ارائه کرده است.
همچنین در ارتباط با ترویج حقوق بین المللی بشردوستانه، کمیته بین المللی صلیب سرخ برای بیش از 4 هزار و 800 نفر از بخش های مختلف از جمله کارکنان ارتش افغانستان، نیروهای دفاع ملی افغانستان، کارکنان پلیس ملی و محلی و اعضای مخالفین مسلح جلسات توجیهی برگزار کرده است.
کمیته بین المللی صلیب سرخ به عنوان بخشی از ماموریت بشردوستانه‌اش، پیوسته به افراد مسلح تمامی طرف های مخاصمه یادآوری می‌کند که بر اساس حقوق بین المللی بشردوستانه، اشخاصی که در جنگ شرکت نکرده یا دیگر در آن شرکت نمی کنند، باید در برابر آسیب محافظت شده و مصون نگهداشته شوند.
