خبرگزاری مهر - گروه ورزشی: هفته دوم رقابت های لیگ هجدهم هم با پیروزی و البته صدرنشینی پرسپولیس به پایان رسید تا شاگردان برانکو ایوانکوویچ در فصلی که با محرومیت از نقل و انتقالات با انتظارات کمتری نسبت به گذشته مواجه بودند به روند موفقیت های خودشان در 3 فصل گذشته استمرار بخشند. اما رمز تداوم پیروزی ها و موفقیت برانکو در پرسپولیس چیست؟
مربی کروات در 3 فصل گذشته به 2 قهرمانی و یک نایب قهرمانی لیگ برتر رسیده و با ثبات بی سابقه ای که در پرسپولیس ایجاد نموده در آغاز لیگ هجدهم نیز یکی از مدعیان جدی عنوان قهرمانی به شمار می رود اما حداقل با توجه به شرایط ویژه پرسپولیس و عدم امکان جذب بازیکن جدید همچنین جدایی 4 بازیکن اصلی و تاثیرگذار پیش بینی می شد از قدرت تیم برانکو در این فصل کاسته شود و در خوشبینانه ترین حالت پرسپولیس تا پایان نیم فصل اول تنها به دنبال حضور در پله های بالایی جدول باشد و احتمالا در نیم فصل دوم برای جبران امتیازات از دست رفته تلاش کند.
با این وجود سرخ پوشان در دو مسابقه ابتدایی لیگ نشانی از تضعیف نسبت به فصل گذشته نداشته اند. دو پیروزی ، دو بازی روان ، دو کلین شیت همراه با ساختن موقعیت های متعدد گل زنی روی دروازه حریفان و در مقابل ندادن فرصت به مهاجمان حریف نشان از این واقعیت دارد که محرومیت نتوانسته آسیب جدی به شاکله تیم همیشه مدعی برانکو وارد کند.
نمی توان به سادگی از کنار نام هایی مثل محسن مسلمان ، وحید امیری ، صادق محرمی و فرشاد احمدزاده گذشت. بازیکنانی که خصوصا در نیمه هجومی پرسپولیس برانکو نقش سرنوشت سازی بازی می کردند و گمان می رود غیبت چنین ستاره هایی سرخ پوشان را با دردسر جدی مواجه سازد اما رمز موفقیت پروفسور کروات پرسپولیس چیست که فراز و فرودهای اینچنینی در عملکردش تاثیری ندارد؟
پرسپولیس در فصل های اخیر یک تیم پرستاره اما بدون ستاره است و ستاره اصلی چنین تیمی روی نیمکت نشسته، مردی که با ایجاد ساختاری منضبط و نظم تیمی بی سابقه تیمش را بی نیاز به ستاره ها ساخته اما از سوی دیگر هر بازیکنی در این ساختار با انجام وظایف خودش به یک ستاره تاثیرگذار مبدل می سازد.
در دو بازی ابتدایی فصل همچون سال های گذشته آمادگی جسمی قابل توجه سرخ پوشان ابزاری است برای پرسینگ شدید و پر کردن تمامی فضاهای ممکن برای شکل گرفتن بازی حریف. در واقع پرسپولیس برانکو به حریف اجازه نفس کشیدن نمی دهد. این فشار پرسینگ البته با نظم و مسئولیت پذیری مثال زدنی سرخ پوشان اجرایی می شود به طوری که هیچ بازیکنی از محدوده فعالیت و وظایف خودش غافل نمی شود. شاکلی و ساختار تاکتیمی تیم به هم نمی ریزد ، در عین حال فضایی برای اجرای برنامه های تاکتیکی حریف به وجود نمی آید.
از قدرت هجومی فولاد خوزستان در این فصل نباید غافل شد ، تیمی که در هفته های آینده توان واقعی خودش در خط حمله را با آمادگی بیت سعید و شیمبا به خوبی نشان می دهد. اما در بازی با پرسپولیس نه از نبوغ سروش رفیعی خبری بود نه از فرارها و ضربات خطرناک شیمبا نه از توان دریبلینگ و فضاسازی بیت سعید.
در طرف مقابل طراحی حملات پرسپولیس مطابق معمول مدافعان حریف را بارها و بارها به دردسر انداخت. یکی از ویژگی های جالب توجه برانکو این است که حمله از مرکز خط دفاع آغاز می شود. جایی که سید جلال، خلیل زاده حتی انصاری و ماهینی اجازه دفع بی هدف توپ را ندارند. بازیسازی از همان نقطه آغاز می شود با پاس های سالم و دقیق. عملیات انتقال به درستی و با شکل منطقی ادامه پیدا می کند و نیمه هجومی پرسپولیس با آرامش و تمرکز در یک سوم دفاعی حریف جولان می دهد.
این روشی است که کمتر در فوتبال ایران شکل اجرایی پیدا کرده و موجب بالا رفتن کیفیت بازی ها می شود. دقیقا به همین دلیل آمار پاس های سالم در بازی های پرسپولیس بالاتر از میانگین لیگ است همچنین سرخ پوشان به راحتی خلق موقعیت می کنند و به راحتی به گل می رسند.
در واقع تنظیمات سخت و منظم پیش فصل تیم برانکو را در هر فصل به چنین نبوغ تاکتیکی و البته آمادگی جسمانی مثال زدنی می رساند و با گذشت هر هفته ریتم بازی پرسپولیس بهتر و بهتر می شود.
این رمز موفقیت تیمی است که مسلمان و رامین رضاییان و طارمی و وحید امیری و فرشاد احمدزاده را هم از دست می دهد اما همچنان گل زن، خطرساز و البته مدعی است. تکه های جایگزین پازل مثل سیامک نعمتی و منشا و رسن از راه می رسند و جای تکه های قبلی را پر می کنند اما نقشه راه تغییری نمی کند تا پرسپولیس برانکو همان تیم با ثبات ، جذاب و مدعی فصل های گذشته باشد.
شاید در این فصل و در ادامه بازی های لیگ خصوصا در شهریور سخت و سرنوشت ساز پرسپولیس کار شاگردان برانکو سخت ترین از این شود و امتیازاتی هم از دست برود اما باز هم چیزی از ارزش کار این تیم منضبط و منظم کم نخواهد شد که با وجود تمامی محدودیت ها همچنان به فلسفه فوتبال خودش وفادار است. فراموش نکنیم که پرسپولیس برانکو لیگ را جذاب تر کرده و این اتفاق کوچکی نیست.
