به گزارش ایسنا، محمد فاضلی – عضو هیئت علمی دانشگاه شهید بهشتی - بیان کرد: عکس منتشر شده را در یکی از شعب بانک‌ها در ساعت هفت و سی‌وپنج دقیقه صبح وقتی که هوا خنک بود، گرفته‌ام. عکس نشان می‌دهد که فقط در قابی که من انتخاب کردم، دو کولر گازی ایستاده و سه کولر گازی اسپلیت نصب‌شده به دیوارها مشاهده می‌شود. یک کولر گازی دیگر هم در سمت چپ نصب شده و روشن بود که هر چه تلاش کردم در قاب عکس تلفن همراهم نمی‌گنجید.
او ادامه داد: من برای آن‌که افراد حاضر در بانک حریم شخصی‌شان حفظ شود، عکسی از درجه حرارت کولر را روی تصاویر افراد مونتاژ کرده‌ام. عکسی هم از جدول مشخصات مصرف انرژی کولر ایستاده گرفتم که آن هم روی تصویر مونتاژ شده است. این جدول نشان می‌دهد که 5280 وات انرژی مصرفی کولر ایستاده است و هر دو کولر روی درجه حرارت 20 قرار داشتند. 10560 وات کولر گازی ایستاده به علاوه حدود 2500 وات کولری که در عکس جا نمی‌گرفت در محوطه بانک در ساعت هفت‌ونیم صبح روشن بود. سه کولر اسپلیت خاموش بودند و شاید در ساعات بعدی روز روشن می‌شدند.
این جامعه‌شناس با بیان اینکه راستی چرا یک شعبه بانک دولتی که عملاً هزینه‌هایش از جیب سپرده‌گذاران تأمین می‌شود و اغلب در شرایط مالی نامناسبی هم قرار دارند باید بتواند حدود 13000 وات وسیله سرمایشی در ساعت هفت‌ونیم صبح و روی دمای 20 درجه روشن نگه دارد؟ افزود: مشتریانی که وارد بانک می‌شدند حتماً احساس خنکی می‌کردند اما اگر به این می‌اندیشیدند که این هزینه از جیب منافع ملی و خودشان به عنوان سپرده‌گذار بانک می‌رود، شاید احساس دیگری می‌داشتند. لطفاً به لامپ‌های روشن در سقف بانک در ساعت هفت‌ونیم صبح هم دقت کنید.
فاضلی اضافه کرد: 13000وات معادل 723 لامپ کم‌مصرف 18 واتی، 163 پنکه 80 واتی، 46 تلویزیون پلاسمای 42 اینچ، و 21 کولر آبی 600 واتی است. آیا شما تصور می‌کنید یک بانک دولتی که از منابع عمومی و سپرده‌های مردم استفاده می‌کند حق دارد برای خنک کردن یک محوطه حداکثر 100 متری، 21 کولر آبی به‌کار بگیرد؟ جالب اینکه هر بار یک مشتری وارد می‌شد، در برقی باز شده و بخش زیادی از سرمای کولرها صرف خنک کردن پیاده‌رو می‌شد.
او با بیان اینکه ما در سالیان اخیر همواره اخبار عمدتاً تأسف‌باری درباره بانک‌ها و مؤسسات مالی و اعتباری شنیده‌ایم، اعلام کرد: اختلاس از بانک‌ها، جذب سپرده‌های مردم و سوء استفاده، حقوق‌های نجومی مدیران عامل بانک‌ها و بحران در نظام بانکی که ابعاد آن گسترده‌تر از آن است که من غیرمتخصص در امور بانکی در این‌جا به آن‌ها بپردازم.
این مدرس دانشگاه که این مطلب را در صفحه شخصی خود در فضای مجازی منتشر کرد، ادامه داد: بانک‌ها یک ویژگی جالب توجه دارند. آن‌ها سپرده‌ها (اموال) مردم را جذب می‌کنند و اختیار دارند درباره آن‌ها تصمیم بگیرند. آن‌ها اموال مردم را به دیگران وام می‌دهند (در بسیاری موارد بدون ارزیابی درست ریسک دادن وام‌ها)، سپرده‌های مردم را صرف خرید اموالی می‌کنند که معلوم نیست صرفه اقتصادی داشته باشند (نظیر سرمایه‌گذاری گسترده بانک‌ها در املاک و مستغلات که امروز به دارایی منجمد بانک‌ها بدل شده است)، مستقیم و غیرمستقیم از اموال مردم به کارکنان و بالاخص مدیران خود وام‌های خاص می‌پردازند و برای هیئت مدیره‌ها پاداش تعیین کرده و توزیع می‌کنند و سالیانی است که با اموال خود مردم وارد سفته‌بازی و معاملات پرریسک طلا، ارز و سکه می‌شوند و به بی‌ثباتی اقتصادی دامن می‌زنند.
فاضلی با بیان اینکه بانک‌ها، به ویژه مؤسسات مالی و اعتباری که نظارت بر آن‌ها هیچ یا اندک است، موجودات خطرناکی هستند، افزود: بخش مهمی از دست و دل بازی بانک‌ها از آن جهت است که در اصل از جیب مردم (سپرده‌ها) هزینه می‌کنند. بانک‌ها سازمان‌های عجیبی هستند، اگر کسی به دادمان نرسد، این بانک‌ها ظرفیت دارند که زندگی ما و حتی منابع نسل امروز و آینده را نیز ببلعند.
این جامعه‌شناس گفت: بانک‌ها ما را خواهند بلعید. از این به بعد هر وقت وارد بانک یا سازمان عمومی‌ای شدید که کولرهایش به شدت کار می‌کرد و احساس کردید خنک شدید، به این فکر کنید که هزینه برق را از جیب شما و فرزندان نسل‌های آینده می‌پردازد، شاید احساس‌تان فرق کرد.
