مینی کانتریمن ۲۰۱۷؛ کوچولوی لوکس و دوست داشتنی

برترین ها - ترجمه از محمدرضا مرتضایی: هر چند که به ندرت از دیدن کارهای فرشته مرگ خوشحال می شویم، اما خودروی mini paceman در این مورد استثناست. اولین نسل خودروهای کانتریمن به اندازه ای فروش داشت که برای تضمین رشد خودروی مینی کانتریمن 2017 کافی بود. خواهر غیرجذاب، زشت، دو درب و شبه کوپه آن از طرف خریداران زیادی مورد تمسخر قرار گرفت. مینی تاکید کرده که قصد ندارد یک Paceman دیگر بسازد و ما بابت این موضوع واقعا از این شرکت سپاسگزاریم. ما پیشنهاد می کنیم آن را در یک تابوت پر از سیر قرار دهند و دفن کنند.

 

 

 

مرگ Paceman باعث شد این کانتریمن جدید گرانترین محصول مینی باشد. اگر عملکرد آن را کنار بگذاریم، باید بگوییم اندازه آن نسبت به مدل قبلی واقعا بزرگتر شده است. اولین کانتریمن در مقایسه با Mini Hardtop های هم دوره اش، بزرگتر بود، اما بر اساس استاندارد های معیار جمع و جور بودن خودروها، بسیار فشرده و کم حجم محسوب می شد. مالکان و خریداران این خودرو به واحد های ارتباط با مشتری شرکت مینی گفتند می خواهند خودرویی بزرگتر و کاربردی تر داشته باشند. شنیدن این تقاضا از مردم در بازار خودروهایی که مینی نامیده می شوند، بسیار عجیب است. اما همین تقاضا باعث شد کانتریمن مدل 2017، به اندازه قابل توجه 8.5 اینچ در طول و 2.9 اینچ در فاصله محورها افزایش ابعاد داشته باشد.

البته وقتی به آن نگاه می کنید، این افزایش ابعاد بلافاصله مشخص نمی شود. نسبت های ابعادی در این مدل، تقریبا برابر با مدل قدیمی آن است. در نسل دوم خودروهای کانتریمن، به نظر می رسد جز در مورد طول اضافه شده به شیشه عقب، ابعاد خودرو با تبدیل مقیاس یک دستگاه فتوکپی تعیین شده اند. این کانتریمن جدید، روکش پلاستیکی قوس برجسته و طاق مانند روی گلگیرها را از مدل قبلی حفظ کرده است. طراحان خودرو از این روکش ها برای افزایش زیبایی بصری SUV ها استفاده می کنند؛ فاصله نسبتا کم آن تا زمین، جز در صورت رانندگی در قسمت های خارج از جاده، هیچ مشکلی ایجاد نمی کند.

 

 

اما در داخل این مدل جدید، تغییرات زیادی را مشاهده می کنیم. معماری سیستم حرکت چرخ های جلو (دیفرانسیل جلو) مدل جدید کانتریمن، به پیروی از سایر اعضای قبیله مینی ها، شبیه معماری جدید آن در خودروهای BMW است؛ خصوصا در مورد پلت فرم UKL2 که بر مبنای BMW X1، پسرعموی پر رنگ و لعاب تر این خودروی مینی، طراحی می شود.

ترکیب اصلی موتور این خودرو، بار مسئولیت جدیدی به عهده خریداران آمریکایی نمی گذارد، زیرا فقط دو نسخه از آن در دسترس قرار خواهد گرفت که هر دوی آنها در مدل های دیگر مینی به کار می روند. کوپر سطح پایه، از یک موتور توربوشارژ 1.5 لیتری سه سیلندر استفاده می کند که 134 اسب بخار قدرت دارد، در حالی که کوپر اس، یک موتور توربوشارژ 2.5 لیتری چهار سیلندر با قدرت 189 اسب بخار را به کار گرفته که اساسا یک موتور کوچکتر با یک سیلندر بیشتر است. اروپا از گزینه های دیزلی که شامل سه سیلندر می شوند استفاده می کند، اما فعلا هیچ برنامه ای برای ورود این موتورها به آمریکا وجود ندارد.

 

 

نسخه 228 اسب بخاری موتورهای جان کوپر، اواخر امسال در قالب کوپر اس ای که با افزونه های هبریدی همراه است، به بازار عرضه خواهد شد. در هر دو مدل کوپر و کوپر اس، سیستم حرکت چرخهای جلو استاندارد بوده، اما استفاده پاره وقت از سیستم متحرک هر چهار چرخ، اختیاری می باشد. در این خودروها، به جای دنده دستی استاندارد شش سرعته، از سیستم دنده اتوماتیک شش یا هشت سرعته استفاده شده است. امیدواریم بتوانیم تصویر جامع و روشنی از کل سیستم محرکه و انتقال قدرت این خودروها برای شما ترسیم کنیم، اما باید بگوییم تنها خودرویی که با این شرایط در انگلستان دیده ایم، یک کوپر اس با سیستم متحرک چهارچرخه بوده که به دنده اتوماتیک هشت سرعته مجهز است.

 

 

اتاق این مدل جدید، جادارتر و روشن تر از مدل قبلی است. در کانتریمن 2017، تناسب بهتر با طراحی ارگونومیک کاملا مشهود است. این ویژگی در خودروهای مدل مینی یک ویژگی جدید به شمار می رود. در مدل های Hardtop فعلی، هنوز شاهد سوئیچ هایی هستیم که به سختی دیده می شوند و شیوه سوار شدن آنها بر خودرو بسیار بد است. واضح است که این طراحی با الهام از مدل اصلی 1959 BMC صورت گرفته است. احتمالا طراحان قصد داشته اند چیزی متفاوت طراحی کنند تا متفاوت باشند. صفحه جهت یاب گِرد آن، که به یک قطب نمای مرکزی دایروی تقلیل یافته، یک نشانه ظاهری است که باعث می شود حدس بزنیم احتمالا یک طراح میانسال فکر کرده باید در مورد طرح های نسل قبلی تجدید نظر کند. ملاحظات کاربردی نشان می دهند مدل جدید این خودرو هم در قسمت جلو و هم عقب فضای بیشتری دارد. صندلی راننده بالاتر رفته است، به گونه ای که کاملا شبیه SUVها نیست، اما قطعا اشراف راننده بر سیستم هدایت خودرو را بیشتر می کند.

 

 

قسمت عقب اتاق این خودرو، به اندازه ای است که برای افراد بزرگسال هم مناسب می باشد و سقف آن به اندازی کافی بلند است. حجم فضای زیر صندلی ها 18 فوت مکعب بوده و به اندازه 48 فوت مکعب بالای صندلی ها فضا هست. رانندگی در این خودرو، حس رانندگی در یک خودروی مینی بزرگ و چاق با ارتفاع بیشتر را تداعی می کند. همچنین سیستم هدایت آن از نمونه قبلی روان تر است. اولین کانتریمن، در جاده های ناهموار عملکرد نسبتا خوبی داشت  و در قسمت های بتنی پایین اسکله ها هم مانند قورباغه بالا و پایین میرفت. اما نمونه جدید آن در سطوح موج دار حرکت بسیار بهتری دارد و حتی روی چرخ های آلومینیومی 18 اینچی استاندارد کوپر اس، خوب حرکت می کند. یک انطباق خوب و تازه میان چرخ های آن ایجاد شده که به این خودروی جدید امکان می دهد بدون پرتاب شدن به بالا و پایین، روی ناهمواری های متوسط حرکت کند.

 

 

به نظر می رسد مهندسان شاسی شرکت بی ام و، در تنظیم شاسی های یک خودروی مینی، هرگز از طراحی چرخ های باز (go-kart) خسته نمی شوند. پاسخ فرمان کانتریمن جدید، با بقیه خصوصیات شخصیت کراس اوور این خودرو متناسب نیست. دماغه ی کانتریمن جدید هم مانند یک hot hatch، با کوچکترین حرکت فرمان جابجا می شود.  اما اگر این شور و شوق ابتدایی را کنار بگذاریم، می بینیم که این خودروی مینی تا حد بسیار کمی قابل تنظیم بوده و سیستم هدایت محور عقب آن به گونه ای است که هنوز نمی تواند در جا دادن بخش عریض پشت این خودرو در فضاهای تنگ به ما کمکی کند. این سیستم، گردش های سریعتری دارد و در هنگام رانندگی احساس پایداری و اعتماد به نفس بیشتری به شما می دهد. اما در سرعت های بالا بسیار پر سر و صدا است و مقدار قابل توجهی از سر و صدای جاده و باد را به داخل اتاق خودرو منتقل می کند.

 

 

موتور 2.0 لیتری کانتریمن جدید اصلا کوچک نیست، اما تا حد امکان تلاش کرده که به اندازه موتور کوپر اس، وزن کمی داشته باشد. مینی ادعا می کند وزن این موتور 3671 پوند است. حدس می زنیم موتور سه سیلندر کوپر به زودی به تعطیلات برود. گشتاور میان رده ی بسیار قوی این موتور، و تغییر هوشمند دنده اتوماتیک متصل به آن میان هشت سرعت مختلف، باعث شده مدل اس در اغلب اوقات بسیار سرزنده و پرسرعت باشد، اما اگر کمی بیشتر در آن دقت کنیم، می بینیم که این موتور در دورهای بالا واقعا نفس کم می آورد. هر کسی که به دنبال یک کانتریمن واقعا سریع می گردد، باید یک ماه صبر کند و مبلغی بیشتر از قیمت نسخه جان کوپر پرداخت نماید.

 

 

کانتریمن جدید، با قیمت مناسب و فهرستی از ویژگی های استانداردی که در خود جای داده – از جمله سانروف شیشه ای پانورامیک و تودوزی چرم – احتمالا فروش خوبی خواهد داشت. این نمونه، بیشتر از پیشینیان پر زرق و برق خود مستحق موفقیت است. نمونه قبلی این خودرو، علی رغم معایبی که داشت،  در سال گذشته یک چهارم فروش خودروهای مینی در ایالات متحده را به خود اختصاص داد. کانتریمن، همچنان یک خودروی مبهم است؛ یک ورزشکار چاق اما سرحال که تلاش می کند میان خودروهای کراس اوور و هاچبک پل بزند. اما خود این خودرو نیز به اندازه کافی دوست داشتنی است. با اتاق بزرگتری که برای نمونه جدید آن طراحی شده، احتمالا خریداران زیادی از آن استقبال می کنند.