سامسونگ در نمایشگاه CES 2017 از نسل جدید تلویزیون‌های خود با نام QLED رونمایی کرد و از آن به عنوان گامی بزرگ در افزایش کیفیت تصویر یاد کرد. شاید شما هم فکر کنید این تکنولوژی شباهت زیادی با OLED دارد که البته چنین تفکری چندان هم اتفاقی نیست؛ زیرا هر دو فناوری در رقابت با یکدیگر سعی دارند به‌عنوان برترین تکنولوژی موجود شناخته شوند.
در سال 2017، نام تجاری QLED جایگزین SUHD در تلویزیون‌های رده‌بالای سامسونگ می‌شود. این تکنولوژی جدید با وعده‌ی تلویزیون‌هایی با توانایی‌های بیشتر نسبت به تلویزیون‌های قبلی سامسونگ پا به میدان نهاده است.
اما QLED دقیقا چیست؟ چگونه کار می‌کند؟ چه تفاوتی با OLED دارد؟ در این مقاله از زومیت قصد داریم به این سؤالات پاسخ دهیم.
کیوالایدی چیست؟
از آنجا که سامسونگ از تکنولوژی کوانتوم دات در یک پنل LED استفاده می‌کند، تلویزیون‌های جدید خود را QLED نامیده است. به دست آوردن این نام ساده است: Quantom dot + LED = QLED. در واقع کیوالایدی یک فناوری جدید محسوب نمی‌شود؛ این تکنولوژی در اصل نسل سوم کوانتوم دات در تلویزیون‌های سامسونگ است که شما می‌توانید نسل قبلی آن را در مدلهای SUHD سال‌های 2015 و 2016 مشاهده کنید. البته مدلهای جدید QLED 2017 تفاوت‌های زیادی با نسل قبلی خود دارند.
همان‌طور که اشاره کردیم، QLED رقیبی برای OLED است. سامسونگ برای اعلام برتری QLED، مزایای این فناوری را نسبت به پنلهای OLED توضیح داده است. در واقع اینجا رقابت بین تلویزیون‌های اوالایدی و کیوالایدی است.
تغییر نام SUHD به QLED نیز اقدامی برای بازاریابی برند جدید است. این انتخاب نام از آنجا صورت گرفته که QLED باعث یادآوری OLED می‌شود و علاوه بر این، وزن این کلمه نسبت به SUHD بهتر است. علاوه بر این با شیوه‌ی نام‌گذاری جدید، سامسونگ می‌تواند تلویزیون‌های پرچم‌دار جدید سری Q خود را از تلویزیون‌های نسل دوم این فناوری متمایز کند. اما با همه‌ی این‌ها نمی‌توان شیطنت سامسونگ در نام‌گذاری محصولات جدید خود و شباهات بسیار زیاد آن‌ها با تلویزیون‌های OLED را در نظر نگرفت. تقریبا تمام رقبای سامسونگ از ال‌جی تا سونی، پاناسونیک و .. تلویزیون‌های رده‌بالای خود را به پنلهای OLED مجهز کرده‌اند و شاید در نگاه اول، QLED سامسونگ نیز شبیه به OLED به نظر برسد.
کیوالایدی چگونه کار می‌کند؟
تکنولوژی کوانتوم دات در تلویزیون‌ها با قرار دادن یک لایه یا یک فیلم از نقطه‌های کوانتومی روی نور پس‌زمینه‌ی یک پنل ال‌ای‌دی معمولی کار می‌کند. لایه‌ی مورد بحث از ذرات بسیار ریزی تشکیل شده است که هر کدام از این ذرات با توجه به ابعادش (بین 2 تا 10 نانومتر)، نور جداگانه‌ای از خود ساطع می‌کند. اساسا ابعاد این ذرات، طول موج نور ساطع‌شده از آن‌ها را تعیین می‌کند و از این طریق رنگهای مختلف ایجاد می‌شوند. سامسونگ مدعی شده است که نقطه‌های کوانتومی می‌توانند بیش از یک میلیارد رنگ مختلف تولید کنند.
در نسل سوم تلویزیون‌های کوانتوم دات که QLED نامیده می‌شوند؛ ذرات، تغییر یافته‌اند و حالا مجهز به هسته‌های آلیاژ فلزی جدید و بدنه‌ی فلزی شده‌اند. این تغییر باعث می‌شود رنگ‌ها واقعی‌تر تولید شوند و علاوه بر این، دقت رنگ‌ها در روشنایی زیاد بالاتر رود.
آنچه گفته شد، در فناوری کیوالایدی اهمیت دارد. توانایی تولید این رنگ‌ها در روشنایی زیاد باعث می‌شود حجم رنگ‌ها نسبت به قبل بهتر باشد و به همین دلیل فناوری QLED با شعار قابلیت‌های بیشتر نسبت به اوالایدی وارد میدان شده است. با استفاده از این فناوری جدید، دقت رنگهای تولیدشده در بخش‌هایی از صفحه‌نمایش که نور زیادی دارد، نسبت به قبل بیشتر خواهد بود؛ در واقع QLED از این نظر نسبت به OLED رنگ‌هایی با دقت بهتر تولید می‌کند.
در نتیجه‌ی استفاده از فناوری کیوالایدی، شما می‌توانید رنگهای بیشتری روی نمایشگر تلویزیون مشاهده کنید. این تلویزیون‌ها برای نمایش زنده‌تر محتوای اچ‌دی‌آر گزینه‌های بهتری هستند. در توضیحات این فناوری جدید گفته شده است که دقت این تلویزیون‌های جدید باعث می‌شود افراد همان تجربه‌ی بصری مد نظر کارگردان فیلم‌ها را تجربه کنند.
تفاوت کیوالایدی با اوالایدی در چیست؟
روشنایی مهم‌ترین موردی است که دو فناوری مورد بحث را از یکدیگر جدا می‌کند. تلویزیون‌های کوانتوم دات همچنان به یک سیستم نور پس‌زمینه‌ی LED نیاز دارند؛ اما در OLED هر پیکسل به‌صورت مستقل نوردهی می‌شود. ساختار OLED باعث می‌شود نیازی به لایه‌ی جداگانه برای نوردهی از طریق LED وجود نداشته باشد و در نتیجه، نه‌تنها می‌توان مشکی کاملا عمیق را ارائه کرد بلکه پنل نمایشگر نیز به‌شدت باریک می‌شود. در OLED وقتی پیکسلی از تصویر سیاه می‌شود، آن پیکسل به‌صورت مستقل خاموش می‌شود. اما در تلویزیون LED از آنجایی که هر مجموعه‌ی LED مسئول پخش نور منطقه‌ی خاصی از پنل است، هیچ‌وقت نمی‌توان پیکسل را خاموش کرد و مشکی مطلق را خروجی داد.
تلویزیون‌های کیوالایدی سامسونگ از یک سیستم اج-لیت ال‌ای‌دی (edge-lit LED) استفاده می‌کنند. در این سیستم LED-ها در حاشیه‌ی دور پنل قرار میگیرند و در واقع پشت پنل، چراغ LED وجود ندارد. در این تلویزیون‌ها، نمایشگر به مناطق مختلف تقسیم می‌شود و هر کدام از این مناطق به‌صورت مستقل نوردهی می‌شوند. هر چه تعداد این مناطق بیشتر باشد، دقت نمایش تصاویر و کنتراست تصویر بهبود می‌یابد. این در حالی است که در تلویزیون‌های QLED به تعداد پیکسل‌ها می‌توان مناطق نوردهی مستقل داشت. در مدل پرچم‌دار Q9 از تلویزیون‌های سامسونگ، 32 بلوک نوردهی استفاده شده است و این در حالی است که سایر مدلهای سری Q شاهد 12 بلوک کاهنده هستیم. بلوک‌های کاهنده به‌منظور کنترل نور مورد استفاده قرار میگیرند.
در سال‌های گذشته شاید در مورد فیلتر Moth Eye در تلویزیون‌های سامسونگ خبرهایی خوانده باشید. حالا این فیلتر با فیلمی که بازتاب نور در آن بسیار کم است جایگزین شده و همین تغییر باعث شده است بازتاب روشنایی در پنل نمایشگر بهتر مدیریت شود؛ اما در عین حال رنگ سیاه عمیق در این شرایط با کیفیت کمتری نمایش داده می‌شود. همچنین این تغییر باعث می‌شود رنگهای ایجادشده در زوایای دید مختلف، بهتر به نمایش درآیند. برای درک بهتر موضوع، به‌عنوان مثال رنگ‌ها در تلویزیون KS8000 در زوایای دید تندتر، اشباع خود را از دست می‌دهند ولی تلویزیون Q9 در این بخش عملکرد بهتری دارد.
اما تغییراتی که در فناوری QLED اعمال شده است، موجب می‌شود این تلویزیون‌ها در برخی شرایط عملکرد بهتری نسبت به OLED داشته باشند. QLED شدت روشنایی بهتری نسبت به OLED دارد و استفاده از فیلم جدید کوانتوم دات به ایجاد رنگ مشکی عمیق و نزدیک به OLED کمک می‌کند و علاوه بر این باعث می‌شود رنگ‌ها با دقت بسیار خوبی به نمایش درآیند. اگرچه نمایشگرهای OLED می‌توانند رنگهای مشکی عمیق‌تری ایجاد کنند؛ اما تلویزیون‌های کوانتوم دات روشنایی بهتری ارائه می‌دهند و باید به این نکته توجه داشته باشیم که هنگام پخش محتوای اچ‌دی‌آر، روشنایی نمایشگر اهمیت زیادی پیدا می‌کند. تلویزیون‌های جدید OLED در سال 2017 نسبت به مدلهای عرضه‌شده در سال 2016 روشنایی بیشتری دارند؛ اما باز هم نسبت به تلویزیون‌های کیوالایدی روشنایی کمتری دارند.
تفاوت مهم دیگری که بین دو فناوری مورد اشاره وجود دارد، قیمت است. نمایشگرهای OLED در مقایسه با پنلهای QLED، قیمت بیشتری دارند. دلیل گران‌تر بودن نمایشگرهای اولد این است که تولید این نوع پنل‌ها سخت است. البته باید اشاره کنیم که اکنون مراحل ساخت این نوع صفحه‌نمایش نسبت به قبل خیلی ساده‌تر شده است.
سامسونگ تاکنون جزئیاتی در مورد قیمت تلویزیون‌های کیوالایدی جدید خود اعلام نکرده است، اما انتظار می‌رود این محصولات با قیمتی کمتر نسبت به تلویزیون‌های اولد به بازار عرضه شوند؛ چراکه هزینه‌ی تولید نمایشگرهای کیوالایدی کمتر از پنلهای اولد است.
تفاوت بین تلویزیون‌های QLED و SUHD چیست؟
نمایشگرهای QLED جدید سامسونگ می‌توانند روشنایی بین 1500 تا 2000 نیت ارائه دهند. مدل 65 اینچی تلویزیون Q9F می‌تواند به روشنایی 2000 نیت برسد. همین ویژگی باعث شده است این تلویزیون‌های جدید حتی نسبت به مدلهای جدید تلویزیون‌های اولد، از نظر روشنایی کیفیت بسیار بهتری ارائه دهند.
پیش از این، بازخورد منتقدان به تلویزیون‌های اس‌یو‌اچ‌دی سری K5 سامسونگ که در سال 2016 معرفی شده‌اند بسیار مثبت بوده است؛ اما تلویزیون‌های کیوالایدی جدید مشخصا کیفیت بهتری نسبت به مدلهای سال قبل دارند. در تلویزیون‌های کیوالایدی تصاویر با کیفیت بالاتر و رنگهای واقعی‌تر به نمایش درمی‌آیند. علاوه بر این زوایای دید و بازتاب نور در این مدلهای جدید بهتر از نسل قبل است. به تمام این ویژگی‌ها، افزایش میزان روشنایی را نیز اضافه کنید تا به کیفیت نهایی نمایشگرهای کیوالایدی پی ببرید.
سامسونگ در سال جاری نیز محصولات جدیدی از سری اس‌یو‌اچ‌دی تولید خواهد کرد که در جایگاه پایین‌تری نسبت به مدلهای پرچم‌دار کیوالایدی قرار میگیرند. همان‌طور که گفتیم، تاکنون اطلاعات زیادی در مورد قیمت و سایز تلویزیون‌های جدید سامسونگ در دسترس قرار نگرفته است؛ اما در هر صورت پیام این غول کره‌ای بسیار واضح است. سامسونگ با معرفی این تلویزیون‌های جدید می‌خواهد اعلام کند که تکنولوژی کیوالایدی نه‌تنها رقیبی برای فناوری اولد محسوب می‌شود، بلکه قابلیت‌های بهتری نسبت به تکنولوژی اولد ارائه می‌دهد که کاهش قیمت، مهم‌ترین آن‌ها است.
اگر مایل هستید درباره‌ی تلویزیون‌های QLED و انواع مختلف آن‌ها بیشتر بدانید، مقاله‌ی «گزارش زومیت از مراسم رونمایی تلویزیون‌های QLED سامسونگ در پاریس» را مطالعه کنید یا ویدیوی نگاه نزدیک زومیت به این تلویزیون‌ها را تماشا کنید.
نظر شما در این مورد چیست؟
