به گزارش جام جم آنلاین ، باید بدانید عامل اصلی انتقال بیماری‌های آمیزشی در جامعه خانم‌ها هستند، چون یک خانم اگر در مواجهه با یک بیماری آمیزشی قرار گیرد، احتمال این که مبتلا شود بیشتر از مردان است و می‌تواند بدون علامت نیز باشد. در نتیجه اگر درمان نشود باعث انتقال بیماری در جامعه می‌شود. عوارض بیماری‌های آمیزشی در خانم ها، عفونت لگنی و به دنبال آن حاملگی خارج رحمی یا ناباروری است که متأسفانه درمان بیماری آمیزشی باعث برگشت قدرت باروری زن نخواهد شد.
به‌طور کل بیماری‌های آمیزشی (STD) را به دو دسته بزرگ قابل درمان و غیرقابل درمان تقسیم می‌کنند. طبق آمار سازمان بهداشت جهانی سالانه 333 میلیون مورد جدید بیماری آمیزشی قابل درمان (سیفیلیس، سوزاک، کلامیدیا و تریکومونا) در جهان اتفاق می‌افتد. به عبارتی از هر 20 فرد جوان یک نفر در سال به بیماری‌های آمیزشی قابل درمان مبتلا می‌شوند (در این آمار بیماری‌های آمیزشی ویروسی مثل ایدز کنار گذاشته شده‌اند). سه دهه قبل، شایع‌ترین بیماری آمیزشی، سوزاک و دو دهه قبل شایع‌ترین بیماری آمیزشی عفونت با کلامیدیا بود؛ ولی در حال حاضر شایع‌ترین بیماری آمیزشی عفونت با دو نوع ویروس پاپیلوم انسانی و ویروس هرپس یا همان زوناست. البته این آمارها مربوط به کل دنیا هستند. در بعضی نقاط جهان شایع‌ترین نوع بیماری آمیزشی متفاوت است. در عین حال بیش از 30 نوع بیماری آمیزشی وجود دارد که شایع‌ترین آنها در چهار گروه طبقه‌بندی می‌شوند:
• باکتریایی شامل سوزاک، سیفلیس، کلامیدیا، گرانولوم مغبنی و شانکر
• قارچی شامل کاندیدیاز
• ویروسی شامل هپاتیت، هرپس سیمپلکس یا همان زونا، ایدز، ویروس پاپیلوم انسانی و مولوسکوم کونتاگیوزوم که به صورت زگیل‌های ریز ظاهر می‌شود.
• انگل‌ها شامل شپش ناحیه تناسلی و جرب
نباید فراموش کنید بهترین روش پیشگیری از بیماری‌های آمیزشی اجتناب از تماس با فرد آلوده و تمامی مایعات طبیعی بدن او حتی بزاق دهان است. استفاده صحیح از کاندوم هم خطر ابتلا را خیلی کم می‌کند، ولی بعضی از بیماری‌ها با وجود استفاده از کاندوم قابل سرایت هستند. البته در صورت لزوم می‌توان برای تشخیص مبتلا بودن فرد به بیماری آمیزشی از تست‌های آزمایشگاهی مربوط استفاده کرد. باید توجه داشت بسیاری از عفونت‌ها بلافاصله پس از ابتلا قابل تشخیص نیستند، بنابراین باید یک مدت زمان مناسب اجازه داد تا تست مربوط مثبت شود. حتی بعضی بیماری‌های آمیزشی مثل ویروس پاپیلوم انسانی را ممکن است نتوان با آزمایشات دقیق تشخیص داد. یکی دیگر از روش‌های پیشگیری استفاده از واکسن است. بعضی از بیماری‌های آمیزشی ویروسی مثل هپاتیت، هرپس سیمپلکس و تعدادی از گونه‌های ویروس پاپیلوم انسانی نیز واکسن مؤثر دارند.
دکتر محمدرضا صفری‌نژاد
جراح و متخصص بیماری‌های کلیه و مجاری ادراری
