سرویس سبک زندگی فردا: تصور کنید در جهانی زندگی می‌کنید که در آن، بوی عطر شیرین گل‌ها و عطر و بوی نان تازه پخته شده وجود ندارد. به نقل از کادو برای برخی از افراد، این اتفاق یک واقعیت روزمره است. افرادی که قادر نیستند هیچ بویی حس کنند، به بیماری آنسومیا یا فقدان حس بویایی مبتلا هستند. این بیماری باعث می‌شود آن‌ها بو‌های بد و البته بو‌های خوبی مانند بوی شمع‌های معطر و باران بهاری را حس نکنند.
علل آنسومیا می‌تواند بسیار متفاوت باشد. این شرایط معمولا زمانی رخ می‌دهد که یک فرد مبتلا به سرماخوردگی شود. از آنجایی که مجرا‌های بینی و سینوس‌های فرد در زمان سرماخوردگی مسدود می‌شود، تشخیص بو‌های مختلف می‌تواند سخت و دشوار باشد. در زمان سرماخوردگی، فرد ممکن است فقط کمی احساس بویایی داشته و یا هیچ بویی را حس نکند. در هر صورت، آنوسمیای ناشی از سرماخوردگی تا ابد ادامه نخواهد داشت. سایر دلایل موقت آنوسمیا عبارت است از بیماری‌هایی همچون آنفولانزا، آلرژی، عفونت‌های سینوسی، و یا تب یونجه. به طور معمول، آنسومیایی که به علت ابتلا به هر یک از این بیماری‌ها به وجود آمده باشد، با بهبود آن نیز از بین خواهد رفت.
اما افراد دیگر ممکن است به علت مشکلات بینی به آنوسمیا دچار شده باشند. افرادی با بینی شکسته، یا دارای انحراف، و یا با یک تومور یا پولیپ در بینی خود، ممکن است از حس بویایی طبیعی برخوردار نباشند. این شرایط هم معمولا با جراحی بهبود می‌یابد؛ و بینی بیمار درست بعد از عمل بهبود یافته، راه بینی باز شده، و فرد می‌تواند بو‌ها را به خوبی حس کند. آآنوسمیای موقت ممکن است برای یک زمان کوتاه آزار دهنده باشد، اما در بعضی موارد، فقدان حس بویایی می‌تواند همیشگی و ماندگار باشد.
آنوسمیا برای افرادی که به دلیل پیری، آسیب مغزی و یا یک بیماری جدی به آن مبتلا هستند، دائمی خواهد بود. یک آسیب مغزی جدی، دارو‌های خاص، و قرار گرفتن در معرض برخی از انواع مواد شیمیایی مضر، برخی از مواردی هستند که ممکن است باعث بروز آنوسمیای دائمی شوند. همچنین، برخی از بیماری‌های جدی مانند پارکینسون، مولتیپل اسکلروز، و آنوریسم مغزی نیز باعث ایجاد آنوسمیای دائمی می‌شوند.
برای افرادی که بو‌ها را به سختی حس می‌کنند، نشانه‌هایی وجود دارد که می‌توانند براساس آن‌ها تشخیص دهند که به آنسومنیا مبتلا هستند یا خیر. در حالی که آنسومنیا به خودی خود مشکل بزرگی نیست، اما می‌تواند نشانه‌ای از یک بیماری جدی باشد که باید تحت درمان قرار گیرد. به عنوان مثال، اگر فقدان حس بویایی بعد از بهبود سرماخوردگی یا آنفولانزا به حالت عادی بازنگشت، این امر نشانه‌ای از این واقعیت است که فرد مورد نظر باید با یک پزشک مشورت کند.
در حالی که ممکن است فقدان حس بویایی مشکل بزرگی به نظر نرسد، اما افراد مبتلا چیزی بسیار بیشتر از آنچه که به نظر می‌رسد را از دست می‌دهند. گاهی اوقات، آن چیز می‌تواند عدم توانایی در بوییدن عطر مورد علاقه شان باشد؛ و یا حسرت بوییدن عطر ملایم شکوفه گل‌ها در فصل بهار. گاهی اوقات نیز فقدان حس بویایی می‌تواند خطرناک باشد. وقتی فردی نتواند بویی را حس کند، ممکن است نتواند فساد یک غذا را (که در ظاهر مشکلی ندارد) تشخیص دهد.
این بدان معناست که فرد با احتمال بیشتری در معرض ابتلا به مسمومیت غذایی خواهد بود. آن‌ها همچنین نمی‌توانند بوی دود ناشی از از آتش سوزی یا نشت گاز را حس کنند. اگر چه این شرایط می‌تواند افراد مبتلا به آنوسمیا را در معرض خطر قرار دهد، اما این افراد اغلب می‌آموزند که از حس‌های دیگر خود برای تشخیص خطر استفاده کنند. سخت‌ترین بخش آنوسمیا ممکن است چیزی باشد که در ابتدا مطرح شد؛ اینکه آن‌ها نمی‌توانند بو‌های مورد علاقه خود را حس کنند. فقدان حس بویایی، طعم غذا‌ها را مشابه خواهد کرد، و متاسفانه در این حالت، افراد نمی‌توانند مثل گذشته از خوردن غذا‌های مورد علاقه خود لذت ببرند.
