به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران پویا، مراسم اختتامیه دوازدهمین جشنواره موسیقی جوان در بخش موسیقی نواحی، شامگاه جمعه دوم شهریور 1397 در تالار وحدت و با معرفی برگزیدگان در این بخش برگزار شد. محمدرضا درویشی آهنگساز و پژوهشگر مطرح موسیقی ایران و سیدمحمد مجتبی حسینی معاون هنری وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی از سخنرانان ویژه این مراسم بودند.
در ادامه متن سخنان محمدرضا درویشی را در اختتامیه جشنواره موسیقی جوان می خوانید:
ارکستر سمفونیک صدای مرگ میدهد / آواز دُهل شنیدن از دور خوش است
محمدرضا درویشی: به من میگویند هشت دقیقه فرصت سخن گفتن داری. من هرچقدر غریزهام بگوید حرف میزنم؛ چه بخواهند و چه نخواهند. من حق دارم درباره میهنم سخن بگویم یا نه! من حق دارم درباره مهمترین رویداد هنری کشورم یعنی جشنواره موسیقی جوان سخن بگویم یا نه!
آنچه در این گلستان پررنگ دیدیم(اشاره به اجرای موسیقی توسط شرکت کنندگان در بخش موسیقی نواحیِ جشنواره موسیقی جوان) تنها بخش کوچکی از چیزی است که در سراسر ایران وجود دارد.
جشنواره موسیقی جوان امروز بزرگترین رویداد هنری کشور است و در این نکته هیچ شکی ندارم.
این جشنواره چند سالی است که بخش موسیقی نواحی را هم در خود جای داده است. آنچه موسیقی نواحی ایران مینامیم، زیربنای کل موسیقی این سرزمین است.
«موسیقی غربی» که برخی به اشتباه به آن موسیقی کلاسیک میگویند و برخی افراد نادان به آن موسیقی جهانی میگویند؛ این موسیقی مال ما نیست. از 120 سال پیش در ایران رایج شد. ارکستر سمفونیکی هم که ما داریم در سال 1312 تاسیس شده است. در همین سالن(تالار وحدت) ما ارکستری داشتیم که 70 درصدش خارجی بودند. الان ارکستر سمفونیکی داریم که 100 درصدش ایرانی هستند اما صدای مرگ میدهد. این ارکستر نه سازمان دهی درست، نه بودجه خوب، نه تمرین درست و نه رهبر ثابتی دارد. مدرسهای کو که نوازندگان این ارکستر را تربیت کند. هر چیزی بنیادی میخواهد؛ این ارکستر هم مانند بقیه چیزها فاقد بنیاد است.
سی و پنج سال پیش آقای میرطاووسی رئیس مرکز موسیقی بود. به او گفتم این ارکستر را منحل کن. به من گفت از دور نگاه کن، ببین چه عظمتی دارد. گفتم آواز دهل هم از دور خوش است.
موسیقی دستگاهی هم که به آن موسیقی رسمی میگویند. موسیقی دستگاهی موسیقی رسمی نیست، موسیقی ملی هم نیست. موسیقی دستگاهی شامل موسیقی همه اقوام ایران است.
موسیقی نواحی اساس موسیقی کشور است با قدمت چندهزار ساله. این موسیقی نواحی را باید حمایت کرد. من از همه مسئولان و نهادهایی که در زنده نگه داشتن این جشنواره، دخیل بودهاند، کمال تشکر را دارم. باور کردم که تا وقتی عشق هست و اشک لیلی و سرزمین مجنون ایران، این فرهنگ زنده میماند؛ به داغ دل هر کسی که میخواهد این فرهنگ را نابود کند؛ به داغ دل هر کسی که میخواهد نابغه کُشی و نخبه کُشی در این کشور راه بیاندازد.
ای مردم هرگاه که آوازخوانان و رقصندگان و ساززنان این مرز و بوم به سراغتان آمدند، از کالای آنان بخرید. زیرا که اینان گردآورندگان و تقدیم کنندگان میوه و کُندور و ریحانند. آنچه میآورند گرچه از جنس خیال است، اما برای روح شما خوراک و پوشاک جان است.
محیط از جنبش هر قطره صد طوفان جنون دارد / شکست رنگ امکان بود اگر یکدل تپید اینجا
زساز الفت آهنگ عدم در پرده گوشم / نوایی می رسد کز بی خودی نتوان شنید اینجا