روزنامه هفت صبح - مرجان فاطمی: بررسی 14 اجرای بازیگر سینما و تلویزیون که در چند سال اخیر بر عرصه اجرا تکیه زده اند، به بهانه شروع اجرای محمدرضا گلزار، حمید گودرزی و دانیال عبادی. آیا بازیگران، مجریان خوبی هستند؟
هفته گذشته همزمان سه بازیگر، به عنوان مجری روی آنتن رفتند و سه مسابقه اجرا کردند. محمدرضا گلزار، حمید گودرزی و دانیال عبادی، جدیدترین بازیگرانی هستند که از وسط فیلم ها و سریال ها، بدون داشتن کمترین تجربه ای در اجرا، مستقیم مقابل دوربین قرار گرفته اند و در جایگاه مجری تکیه زده اند.
در چهار پنج سال اخیر، تلویزیون به جای اینکه از مجریان جدید و جوان رونمایی کند و چهره های تربیت یافته ای در عرصه اجرا روی آنتن بفرستد، سراغ بازیگران سینما و تلویزیون رفته است. این انتخاب ها به خصوص در یکی دو سال اخیر خیلی بیشتر هم شده. انگار بین شبکه های مختلف برای جذب بازیگران رقابت عجیبی در گرفته. هر شبکه سعی می کند، بازیگر جذاب تری را به عنوان مجری انتخاب کند تا نهایتا با استفاده از محبوبیت این چهره ها، مخاطبان بیشتری به سمت خودش جلب کند. حالا اینکه این بازیگران چقدر در عرصه اجرا موفق می شوند و چقدر توان ادامه دادن دارند، بماند. در این پرونده، شیوه اجرا و میزان موفقیت مجریان بازیگر را در چهار پنج سال اخیر بررسی می کنیم.
محمدرضا گلزار؛ مسابقه برنده باش
ویژگی مهم اجرا: در باره اینکه چرا محمدرضا گلزار بعد از این همه وقت تصمیم گرفته به تلویزیون بیاید و یک برنامه اجرا کند، صحبت ها و گمانه زنی های زیادی وجود دارد. به هیچ کدام از آنها کاری نداریم اما خب باید بپذیریم که گلزار را همیشه در قالب بازیگر دیده ایم و طبیعتا در جایگاه مجری هم از او انتظار ویژه ای داریم. همین انتظار بالا باعث می شود نتوانیم به اجرایش نمره خوب دهیم و از کنار ضعف هایش راحت بگذریم. مهمترین ویژگی محمدرضا گلزار برای اجرای «برنده باش»، محبوبیت اوست. به هر حال هر کس دیگری جای گلزار بود، مردم برای تماشای مسابقه تا این حد ترغیب نمی شدند اما این مسئله به معنای اجرای خوب گلزار نیست.
چقدر با فضای برنامه جوز است: اجرای مسابقه ای مثل «برنده باش» که قرار است اطلاعات عمومی شرکت کننده ها را مورد قضاوت قرار دهد، کار چندان پیچیده ای نیست. فقط نیاز به مجری ای دارد که بتواند به موقع واکنش نشان دهد، به موقع شرکت کننده را دچار شک و تردید کند و از همه مهمتر اینکه سابقه اطلاعات عمومی بالا داشته باشد. حالا دیگر خودتان قضاوت کنید.
اشتباه های اجرا: گلزار بیشتر از اینکه به فکر یک اجرای جذاب باشد، ترجیح می دهد استایل همیشگی اش را حفظ کند. مهمترین اشتباه گلزار این است که هیچ امضایی از خودش روی برنامه نگذاشته است. هر کسی می توانست به سبک گلزار آن را اجرا کند اما انتظار می رفت اجرایی کاملا متفاوتی با سایرین داشته باشد. از این جهت که متین و باوقار اجرا می کند و برای بالابردن جذابیت برنامه خودش را به در و دیوار نمی زند، کارش درست است اما به هر حال اجرای این برنامه نیاز به اکت بیشتری دارد.
شروع و پایان برنامه: از آنجایی که برنامه تازه شروع شده و هنوز شیوه سلام و خداحافظی گلزار برای مخاطبان درست جا نیفتاده، نمی شود درباره جملات ثابتش صحبتی به میان آورد. مثلا موقع شروع مسابقه می گوید: «عرض ادب و سلام دارم خدمت همه هموطنانم از سراسر ایران، به دومین شب از مسابقه بزرگ برنده باش خوش آمدید.» اما در پایان ها کاملا متفاوت عمل می کند و فقط «شب بخیر، خداحافظ» پایانی اش در همه برنامه ها یکی است.
مهران مدیری؛ دورهمی
ویژگی مهم اجرا: پروسه مجری شدن در مهران مدیری با بقیه فرق می کند. او با بیشتر بازیگرهایی که یک مرتبه از دنیای بازیگری راه شان را کج کنند و سراغ اجرا می روند، فرق دارد. چون از وقتی یادمان می آید مهران مدیری معمولا همزمان با کارگردانی و بازیگری، یک جورهایی مجری برنامه هایش هم بود. حالا اجرا نه به این معنی که مقابل دوربین قرار بگیرد و اعلام برنامه کند و حرف های قشنگ بزند و با مهمان های برنامه وارد گپ و گفت شود؛ ویژگی اصلی مدیری این بود که از همان اول با پلاتو گرفتن هایش دل مخاطبان را برد و این عنصر جذاب را هنوز هم در برنامه هایش دارد.
چقدر با فضای برنامه جور است: درباره مهران مدیری نمی شود به مسئله ارتباط میان اجرا و بازیگر وارد شد و درباره انتخاب او به عنوان مجری «دورهمی» اظهارنظر کرد چون مهران مدیری خودش فضای برنامه را می سازد. اصلا «دورهمی» از همان اول با اجرای مدیری شکل گرفته و اگر او را از برنامه حذف کنیم، چیزی باقی نمی ماند.
اشتباه های اجرا: مهران مدیری با این که شخصیت محبوبی است اما به عنوان مجری برنامه «دورهمی» وارد مقوله هایی می شد که شاید خیلی ها نمی پسندیدند. به صحبت های انتقادی و گهگاه یکطرفه به قاضی رفتن هایش کاری نداریم. مسئله اصلی زمانی است که در شوخی هایش با سبک زندگی مردم عادی جامعه، یک جورهایی به آنها با نگاهی تحقیرآمیز روبرو می شود. این نگاه چه در پرداختن به سوژه ها و چه در برقراری ارتباط با حاضران در استودیوی دورهمی مشهود بود.
شروع و پایان برنامه: مهران مدیری معمولا خیلی راحت برنامه هایش را شروع می کند و مثلا می گوید: «به نام خدا، سلام عرض می کنم، امیدوارم حالتون خوب باشه. خیلی خوش اومدید و از این که کنار ما هستید خوشحالیم.» در پایان برنامه هم در عین جدیت، سعی می کند صمیمیت اش را با مردم حفظ کند. می گوید: «خیلی ممنون که انقدر گرم و صمیمی کنار ما بودین، همه شما رو به خدای بزرگ می سپرم. شب بخیر. خدانگهدار.»
رامبد جوان؛ خندوانه
ویژگی مهم اجزا: خیلی ها در تمام این سال ها تلاش کرده اند به عنوان مجری یک برنامه شاد، موفقیت هایی به دست بیاورند و خودشان را در دل مردم جا کنند اما موفق نشده اند. رامبد جوان شاید تنها مجری بامزه تلویزیون است که وقتی اسمش می آید، بلافاصله یاد هیجان ها و بالا و پایین پریدن هایش در طول برنامه می افتیم. رامبد از جمله مجری هایی است که ذاتا بامزه است و برای ایجاد هیجان در برنامه هایش نیازی به ادا در آوردن ندارد. دلیل اصلی موفقیت اش همین تصنعی نبودن اجرای اوست.
چقدر با فضای برنامه جوز است: خندوانه اگر رامبد جوان را نداشت قطعا به چنین جایگاهی نمی رسید. او یک مجری صرف نیست. همان حرفی که درباره مدیری زدیم، درباره رامبد هم صادق است. پیش از رامبد جوان خیلی ها قصد داشتند از روی تاکشوهای مهم دنیا الگوبرداری کنند، این کار را هم کردند اما موفقیتی نصیب شان نشد چون نتوانستند خودشان را با سبک اجرایی که مدنظر داشتند هماهنگ کنند. رامبد خودش خندوانه را متولد کرد و از همان ابتدا جزء به جزءاش را با توجه به سبک و سیاق خودش ساخت. برای همین رامبد و خندوانه، چیزی جدا از هم نیستند و کاملا در هم ادغام شده اند.
اشتباه های اجرا: تنها مسئله ای که گهگاه بین رامبد جوان و مخاطبان فاصله می اندازد، تاکید زیاد روی تبلیغ اسپانسرهاست. اینکه در خیلی مواقع، رامید بخش مهمی از زمان اجرایش را به معرفی اسپانسرها اختصاص می داد و حوصله همه را سر می برد. البته این مسئله در فصل پنجم تا حدودی تعدیل شده و برای تبلیغ اسپانسرها بخش جداگانه ای در نظر گرفته اند.
شروع و پایان برنامه: شیوه شروع و پایان برنامه در خندوانه، حالا دیگر به امضای اصلی آن تبدیل شده و در ذهن همه به ثبت رسیده. او در نقطه شروع برنامه می گوید: «به نام خدا. سلام. من رامبد جوان هستم در شبکه نسیم، اینجا خندوانه است.» و اینطور خداحافظی می کند که «مردم عزیز ایران ما شمارو خیلی دوست داریم، شما خیلی قشنگین خدا شمارو خیلی حفظ کنه. مخلصیم. شاد باشین.»
اکبر عبدی؛ شبی با عبدی
ویژگی مهم اجرا: اکبر عبدی، کمدین محبوبی است. یعنی آنچه که در وهله اول باعث شده مدیران دست روی او بگذارند و اجرای یک برنامه را در اختیارش قرار دهند، همین محبوبیت است. به هر حال عبدی به عنوان یک کمدین، آنقدر برای مردم اهمیت دارد که توجه چندانی به اجرای او نشان ندهند و ایرادهای کارش را نبینند. با این حال اما نمی شود از کنار ضعف های این کمدین به راحتی گذشت. تنها نکته بامزه اکبر عبدی در «عبدی شو» خاطرات بامزه ای است که تعریف می کند اما عملا از سطح یک استند آپ کمدی فراتر نمی رود.
چقدر با فضای برنامه جور است: اسم برنامه «شبی با عبدی» است و خب طبیعتا بخش های برنامه با توجه به حضور این بازیگر طراحی شده.
اشتباه های اجرا: اکبر عبدی با تمام تبحری که در بازیگری دارد، مجری خوبی نیست. از همان ابتدا زمانی که به عنوان یک مجری برنامه را شروع می کند، حتی در صحبت کردن هم درست پیش نمی رود. او آرام، شمرده و گاه بدون حس صحبت می کند و نمی توان نسبتی میان دیالوگ های او و انرژی یک مجری پیدا کرد. عبدی در گفتگوها هم بی رمق رفتار می کند. او سعی می کند با مهمان ها صمیمی باشد و موفق هم هست اما نمی تواند مهمان را برای صحبت کردن سر ذوق بیاورد. سوال های کلیشه ای از آنها می پرسد و مدام میان حرف آنها می پرد و اجازه کامل کردن بحث را به مهمان برنامه اش نمی دهد.
شروع و پایان برنامه: عبدی فرم خاصی برای شروع و پایان برنامه اش ندارد اما معمولا در ابتدای برنامه سلام و علیک مفصلی می کند. مثلا می گوید: «عرض ادب و شب بخیر خدمت شما سروران گل و البته عرض ادب مخصوص خدمت عزیزهای دل مان در منزل.» در پایان هم همین قدر مفصل خداحافظی می کند: «امیدوارم حوصله تان سر نرفته باشد، از همه شما تشکر می کنیم، با شما دوستان عزیز در منزل هم خداحافظی می کنیم و براتون همه روزهای بعد را، شاد آرزو می کنیم. شب بخیر.»
پژمان بازغی؛ مسابقه کودک شو
ویژگی مهم اجرا: از جمله بازیگرانی بود که وقتی خبر اجرای او در برنامه «کودک شو» به گوشمان رسید زیاد متعجب نشدیم. پژمان بازغی به عنوان بازیگر هم استایل خاص خودش را دارد و جدیت همیشگی اش می توانست او را برای اجرا مناسب جلوه دهد منتها برنامه کودک شو، یک برنامه معمولی نبود. یک برنامه متناسب با خانواده ها و کودکان بود و اهمیت داشت چه کسی آن را اجرا کند. مهمترین ویژگی بازغی این است که از خودش فاصله نمی گیرد و سعی در ادا در آوردن و تغییر لحن و... ندارد. او به موقع شوخی می کند، به موقع مچ شرکت کننده هایش را می گیرد و سعی می کند با آنها همراه شود و یک اجرای نسبتا مفرح داشته باشد اما در عین حال از استایل همیشگی اش فاصله نمی گیرد.
چقدر با فضای برنامه جوزاست: شاید به نظر برسد برای یک برنامه در حوزه کودک، باید لزوما از یک مجری با هیجان که بالا و پایین می پرد و ادا در می آورد استفاده کرد تا فضا تا حد زیادی به حال و هوای کودکان نزدیک شود اما حضور پژمان بازغی و اجرای معقول او ثابت کرد که اتفاقا چنین برنامه ای بدون ادا در آوردن و لوس بازی های مرسوم، بسیار جذاب تر اجرا می شود و در این صورت، ذات مسابقه دستخوش تغییر نمی شود.
اشتباه های اجرا: اشتباه خاصی ندارد و توانسته است برنامه را روی یک خط استاندارد پیش ببرد. اگر اشتباهی هم وجود دارد، متوجه خود برنامه است نه شیوه ای که بازغی برای اجرای آن در نظر گرفته.
شروع و پایان برنامه: معمولا شروع و پایان برنامه هایش ثابت است و از جمله هایی یکسان استفاده می کند. اکثرا هنگام شروع برنامه رو به مخاطبان می گوید: «به نام خدا. سلام. شما بیننده شبکه نسیم هستید و برنامه کودک شوی هیجانی. همراه من باشید. پژمان بازغی.» و با این جمله ها هم برنامه را به پایان می رساند: «خیلی ممنون که بیننده برنامه ما بودین. تا برنامه بعد بدرود.»
سروش صحت؛ کتاب باز
ویژگی مهم اجرا: اگر فقط یک بار پای صحبت های سروش صحت بنشینید کاملا متوجه می شوید برای تبدیل شدن به مجری «کتاب باز»، کوچکترین تغییری در رفتار و طرز صحبت کردنش به وجود نیاورده. ویژگی اصلی اجرای سروش صحت، این است که کاملا راحت و صمیمی روبروی مخاطبانش می نشیند و با همان شور و شوق همیشگی که در رفتارش سراغ داریم با آنها گپ می زند. نکته مهمتر اینکه صحت علاقه زیادی به خواندن و خرید کتاب دارد و علاقه ای که برای صحبت راجع به نویسنده ها و داستان ها دارد، شبیه اشتیاق یک مجری معمولی نیست. انگار این شعف برای صحبت از کتاب، از درون او می جوشد و برای همین هم انرژی بسیار خوبی به برنامه می دهد. ضمن اینکه برای هر مهمان، از محور جدیدی وارد گفتگو می شود و سعی می کند مصاحبه هایش با افراد مختلف شباهتی با هم نداشته باشد و تنوع در آنها کاملا رعایت شود.
چقدر با فضای برنامه جوز است: سروش صحت، برخلاف بیشتر کمدین ها و کارگردان های آثار کمدی، در کتاب خواندن بسیار جدی است و تسلطش بر کتاب ها باعث می شود که موقع مصاحبه با مهمان ها یک ذره هم کم نیاورد. او به این حوزه مسلط است و با مهمان هایش از هر طیف و هر عقیده و نظری، راحت گرم می گیرد و حتی راجع به کتاب هایی که در سلیقه اش نیست هم با دقت نظر می دهد. به نظر می رسد کسی غیر از او نمی تواند کتاب باز را اجرا کند.
اشتباه های اجرا: اشتباه خاصی در اجرا ندارد و بعید است کسی از اجرای صحت در کتاب باز لجش در بیاید.
شروع و پایان برنامه: سروش صحت هم در «کتاب باز» به یک شیوه خاصی از شروع برنامه رسیده است که البته در فصل اول کتاب باز هم این شیوه وجود داشت. او در نقطه شروع برنامه می گوید: «سلام سلام سلام برنامه کتاب باز شروع شد.» برای پایان برنامه روش خاصی ندارد. مثلا خیلی وقت ها می گوید: ممنونم که برنامه ما رو دیدید، خدانگهدارتون.»
اشکان خطیبی؛ مسابقه پنج ستاره
ویژگی مهم اجرا: اشکان خطیبی سال ها پیش برنامه ای را همراه با رامبد جوان اجرا می کرد و می شود گفت با اصول اجرا به نسبت آشناست. در واقع اشکان خطیبی در این سال ها به استایل ثابتی در بازیگری و اجرا رسیده و در «پنج ستاره» هم سعی می کند روی همان چارچوب پیش برود. یک مجری آراسته، تقریبا جدی و متین اما در عین حال شوخ طبع که هم مراوده درستی با مهمان هایش دارد، هم گهگاه آنها را می خنداند و هم حوصله مخاطبانش را سر نمی برد و در عین حال لودگی و حرکات سخیف هم در اجرایش جایی ندارد.
چقدر بافضای برنامه جوز است: گرچه معتقدیم برنامه ای مثل «پنج ستاره» بیشتر از اینکه به یک مجری بازیگر نیاز داشته باشد، به یک مجری کارشناس و مطلع نیازمند است اما با این حال اشکان خطیبی هم گزینه نامناسبی نیست و به هر حال سطح اطلاعات عمومی خوبی دارد. نکته مهمی که در انتخاب اشکان خطیبی برای اجرای این برنامه در شبکه پنج وجود داشت، این بود که شبکه پنج الان مدت هاست مخاطبانش را از دست داده و طبیعتا فقط با یک مجری ستاره می توانست توجه آنها را مجددا جلب کند. خطیبی از این رو مناسب اجرای برنامه است. در حال حاضر با رفتن اشکان خطیبی و انتخاب حمید گودرزی برای اجرای این برنامه، می شود خیلی بهتر راجع به اجرای او قضاوت کرد. در واقع اجرای خطیبی در مقایسه با گودرزی، یک سر و گردن بالاتر بود و کاملا به جنس این مسابقه می خورد.
اشتباه های اجرا: اشتباه خاصی در اجراهایش نداشت و توانسته بود به استانداردی در اجرا برسد.
شروع و پایان برنامه: معمولا مسابقه های «پنج ستاره» را با این جملات شروع می کرد: «به نام خدا، خانم ها آقایون سلام. من اشکان خطیبی ام از استودیوی پنج ستاره. با یک برنامه دیگه در خدمتتون هستیم.» در پایان ها متفاوت بود اما معمولا می گفت: «تا یه آخر هفته دیگه از شما خداحافظی می کنم، شبتون خوش.»
خط دوم
هفت بازیگر دیگر که در اجرا به اندازه سایرین موفق نیستند
در قسمت بالا راجع به بازیگرانی صحبت کردیم که در نقطه اوج بازیگری یا کارگردانی، برای اجرای یک برنامه انتخاب شده اند و توانسته اند خودشان را در جایگاه اجرا هم به خوبی نشان دهند. درست مثل مهران مدیری و رامبد جوان و سروش صحت و ... نکته مهم اینجاست که این افراد، در اجرا هم به اندازه بازیگری و کارگردانی شان دیده شدند. حالا مهم نیست چقدر اصول اجرا را بلد بودند یا چقدر تلاش کردند تا به نقطه استاندارد برسند، مهم این است که حضورشان در عرصه اجرا، در هر دوره ای جریان مهمی به وجود آورده است.
غیر از هفت مجری بازیگری که در بالا از آنها اسم به میان آوردیم، بازیگران دیگری هم هستند که در دوره هایی به عرصه اجرا وارد شده اند. اجرای این گروه، به اندازه گروه قبل موفق نبوده و هیجان خاصی هم ایجاد نکرده اند اما به هر حال تجربه اجرا، آنها را در جایگاهی قرار داد تا بتوانند علاوه بر بازیگری، فعالیت مهم دیگری را هم تجربه کنند. تعداد بازیگرانی که در طول این سال ها به تلویزیون آمده اند، بیشتر از اینهاست. اسامی زیر از آن جهت انتخاب شده اند که بازیگران شناخته شده ای هستند و جایگاه مهمی در این عرصه داشته اند. درباره شیوه اجرا و میزان موفقیت این هفت بازیگر در تلویزیون بخوانید.
حمید گودرزی؛ پنج ستاره
سال ها به عنوان بازیگر مشغول به فعالیت بود و حالا به طور همزمان در قامت مجری دیده شده؛ مسابقه «پنج ستاره» و «13 شمالی». دومی در شبکه نمایش خانگی توزیع می شود و فعلا در گزارش مان نیست و به شکل جداگانه در باره این مسابقه و نیز اجرای گودرزی خواهیم نوشت. او دو هفته است جایگزین اشکان خطیبی در مسابقه «پنج ستاره» شبکه پنج شده و سعی کرده شیوه ای متفاوت از مجری قبلی در پیش بگیرد.
هفته پیش نوشتیم کنار گذاشتن کلیشه ها و تلاش برای ایجاد فضای صمیمانه با شرکت کننده ها امتیاز گودرزی است ولی با گذشت دو قسمت باید اعتراف کنیم او گرفتار زیاده روی شده. شوخی هایش به قاعده نیست تا جایی که خودش هم مجبور به عذرخواهی می شود. شیوه فریب دادن شرکت کننده ها نیز جزو پاشنه آشیل اجرای اوست و اگر دست از این رفتارها برندارد، برنامه به برنامه کیفیت کارش افت بیشتری می کند.
کامران تفتی؛ وقتشه
اگر اجرای کامران تفتی در فصل دوم «وقتشه» را با اجرایش در فصل اول مقایسه کنیم کاملا متوجه می شویم که او برای رسیدن به یک اجرای استاندارد، تلاش زیادی کرده است. او در فصل دوم تسلط بیشتری بر اجرا پیدا کرده و تا حدودی از رفتار تصنعی فصل قبل فاصله گرفته. البته هنوز هم نمی شود او را یک مجری درجه یک نامید اما با این حال می شود گفت به استاندارد خوبی در این عرصه رسیده.
تفتی در فصل دوم کاملا هم راستا با هدف برنامه حرکت می کند، مخاطبانش را به خوبی شناخته است و اجرایش را درست بر اساس هدف برنامه و ویژگی های مخاطبانش تنظیم می کند. ضمن اینکه در تعامل با مهمان ها خیلی خوش رفتار است و سعی می کند با پرسیدن سوال های بامزه و مرتبط با ساختار برنامه، کاری کند تا فضای «وقتشه» جذاب تر شود. با این حال هنوز برای تبدیل شدن به یک مجری موفق فاصله دارد.
فرهاد جم؛ همیشه خونه
«همیشه خونه» سومین آزمون فرهاد جم در عرصه اجرا است. او از نیمه مرداد برنامه «همیشه خونه» را در شبکه آموزش اجرا می کند که متفاوت ترین تجربه اش محسوب می شود. تفاوت از این نظر که در اجرای قبلی جم یعنی «راز سیب» و «از کی بپرسم» مسابقه بوده اند ولی این بار اجرای یک برنامه خانواده محور را بر عهده دارد. جم در «همیشه خونه» با مهمان ها وارد گفت و گو می شود و یک موضوع مشخص را پیش می برد. او به واسطه تجربه بازیگری، با دوربین راحت است و موقع صحبت واژه کم نمی آورد. از این حیث فرهاد جم را می توان موفق دانست.
«همیشه خونه» اما برنامه ای برای سنجش عیار واقعی جم نیست. این برنامه خانواده محور است و از چالش به دور؛ پس یک مجری به راحتی از پس آن بر می آید. اجرای مسابقه های «راز سیب» و «از کی بپرسم» جزو کارهای موفق جم محسوب می شود.
دانیال عبادی؛ هفت در سه
یکی دو هفته پیش زمانی که خبر انتخاب دانیال عبادی برای مسابقه «هفت در سه» را شنیدیم، در همین صفحه نوشتیم که این انتخاب نمی تواند چندان درست باشد. دانیال عبادی در دوره حضورش به عنوان بازیگر، نتوانست تبحری در بازی از خودش نشان دهد و هیچ وقت به عنوان یک بازیگر کاربلد شناخته نشد. با این حال معتقد بودیم شاید در عرصه اجرا وضعیت بهتری داشته باشد. پخش یکی دو قسمت از مسابقه کافی بود تا مطمئن شویم اینطور نیست.
برای مسابقه ای مانند «هفت در سه»، به یک مجری باهیجان، حراف و پرانرژی نیاز بود تا بتواند فضای برنامه را به هیجان انگیزترین شکل ممکن حفظ کند. دانیال عبادی از جنس این مسابقه نیست. او فقط تلاش می کند با تغییر صدا، هیجان ایجاد کند و از آنجایی که این هیجان درون خودش وجود ندارد، حالتی کاملا تصنعی پیدا کرده است.
امیرحسین صدیق؛ کتاب باز
در فصل اول «کتاب باز» مجری برنامه بود. البته ادعایی نسبت به کتابخوان بودن و آشنایی کامل با عرصه کتاب نداشت. او خودش را کتاب باز نمی دانست و همیشه تاکید داشت که اول باید خودش شروع به خواندن کند و بعد از دیگران دعوت به کتاب خواندن کند. از وقتی در فصل دوم برنامه اجرای سروش صحت را دیده ایم، نمی توانیم راحت درباره موفقیت صدیق در اجرای این برنامه صحبت کنیم. البته از آنجایی که در فصل اول، هدف برنامه صحبت با بازیگران و چهره های کمتر کتابخوان بود، صدیق انتخاب جالبی به نظر می رسید.
امیرحسین صدیق، از جمله بازیگرانی است که در ذهن همه خاطره خوشی از خودش به جا گذاشته و اجرای کتاب باز هم توانست این خاطره را بهتر در ذهن ها ماندگار کند. در اجرای صدیق هم نکته لج دربیاری وجود نداشت چون اصولا «کتاب باز» یک برنامه آرامش بخش است و آزار و اذیتی برای مخاطبانش ندارد.
بهنوش بختیاری؛ آبرنگ
بهنوش بختیاری شاید بازیگر خوبی باشد و تحت نظر یک کارگردان کاربلد بازی کمدی خوبی از خودش به نمایش بگذارد اما مجری چندان خوبی نیست. طبیعتا با شلوغ بازی و هیجان کاذب و خنده های پشت سر هم نمی شود اجرای خوبی انجام داد و مخاطبان را راضی کرد. درست است که «آبرنگ» برنامه مفرحی بود و می طلبید که مجری اش هیجان خاصی داشته باشد اما بختیاری اجرا را کاملا با بازیگری اشتباه گرفته بود و دقیقا نمی دانست برای چه مخاطب هدفی، برنامه اجرا می کند.
البته مشکل فقط اجرای بختیاری نبود، به طور کلی «آبرنگ» برنامه قابل قبولی نبود و زیاد نمی شود راجع به خوبی و بدی آن صحبت کرد اما فرصت مناسبی بود تا بهنوش بختیاری بتواند علاوه بر فعالیت در عرصه بازیگری، خودش را در اجرا هم محک بزند و محبوبیت اش را نزد مخاطبان چند برابر کند اما عملا موفقیتی به دست نیاورد.
رضویان، غفوریان، بنفشه خواه؛ سه شو
اگر به یاد داشته باشید همین چند سال پیش، برنامه ای به اسم «سه شو» با اجرای مشترک مهران غفوریان، بیژن بنفشه خواه و جواد رضویان روی آنتن رفت. این سه کمدین آنقدر بامزه هستند که وقتی کنار دست هر کدامشان بنشینیم یک دل سیر می خندیم اما خب برای اجرای یک برنامه فقط بامزه بودن صرف کافی نیست. این سه نفر بیشتر از اینکه مجری برنامه باشند، کمدین هایی بودند که کنار هم استندآپ اجرا می کردند و مخاطبان را می خنداندند.
اگر بتوانیم استندآپ را جزو اجرا حساب کنیم، آن وقت می توانیم اسم این سه نفر را هم در فهرست بازیگرانی که مجری شدند به ثبت برسانیم. البته باز هم باید بگوییم که اجرای سه نفره با اجرای تک نفره کاملا فرق دارد و در چنین شرایطی تبحر مجریان آنطور که باید ملاک قرار نمی گیرد. بنابراین نمی توانیم بگوییم آنها مجریان خوبی هستند یا نه.
78
مهران مدیری در بین بازیگران مجری از همه باسابقه تر است. با صرف نظر از پلاتوگویی هایش در برنامه «77»، «ببخشید شما» اولین برنامه ای بود که مدیری اجرای آن را بر عهده گرفت. این برنامه سال 78 روز آنتن شبکه سه رفت.
07
شبکه نسیم در بین شبکه های تلویزیونی، از حیث استفاده از بازیگر – مجری رکورددار است. تا به حال هفت بازیگر سرشناس اجرای برنامه های مختلف این شبکه را بر عهده داشته اند. رامبد جوان (خندوانه)، مهران مدیری (دورهمی)، پژمان بازغی (کودک شو)، کامران تفتی (وقتشه)، اکبر عبدی (شبی با عبدی) و سروش صحت و امیرحسین صدیق (کتاب باز) از جمله بازیگرمجری های این شبکه هستند.
03
حضور محمدرضا گلزار به عنوان مجری در مسابقه «برنده باش» رکوردی منحصر به فرد و تا حدی دست نیافتنی را برای شبکه سه به ارمغان آورد. گلزار تنها سوپراستاری است که پا به عرصه اجرا گذاشته. او یکی از گران ترین و سودآورترین بازیگران حال حاضر سینماست.
05
رامبد جوان در بین بازیگرمجری ها به نوعی رکورددار است. او الان چهار سال به شکل متوالی با تولید پنج فصل از برنامه «خندوانه» به عنوان مجری روی آنتن است. او در این مدت در عرصه بازیگری هیچ فعالیتی نداشت و فقط توانست دو فیلم سینمایی را کارگردانی کند.
02
برنامه «پنج ستاره» عمر کوتاهی دارد. در همین مدت کوتاه دو فصل از برنامه تولید شده که هر فصل یک بازیگر اجرای آن را عهده دار بوده. فصل اول را اشکان خطیبی اجرا کرد و اجرای فصل دوم که پخش آن به تازگی شروع شده، به حمید گودرزی محول شده است.
