آقای رحیمپورازغدی
سابقهای طولانی و تقریبا به درازای عمر خویش، در حمایت جانانه و علمی از
حوزههای علمیه، مراجع عظام تقلید و دفاع بیوقفه از اسلام و انقلاب داشته و
دارد. ایشان در تمامی روزهای حادثه، به گونهای تمامقد در خدمت اسلام و
انقلاب بوده است.
رحیمپور افتخار حضور همراه با چندینبار مجروحیت در
جبهههای جنگ که آثار جراحت شیمیایی هنوز با وی هست، برادر شهید بودن و
دهها افتخار جانانه دیگر را با خود دارد اگرچه از روی تواضع هرگز به آن
افتخار نکرده است. بنابراین هرگز باور کردنی نخواهد بود که این فرزند حوزه و
انقلاب کمترین سوء برداشت نسبت به حوزه و روحانیت را به ذهن خود راه داده
باشد. این تصور درباره ایشان به همان اندازه باور نکردنی است که ادعای
گروه سوم در تظاهر به نگرانی برای جایگاه حوزه و روحانیت!
و بالاخره،
این نکته نیز گفتنی است که از برادر عزیزمان آقای رحیمپور انتظار میرفت و
میرود در سخنان و تحلیلهای خویش که همیشه علمی و راهگشا بوده است دقت
بیشتری داشته باشند تا به کارگیری برخی از تعابیر نه چندان مناسب، رنجش
خاطر شماری از عزیزان حوزههای مقدس علمیه را درپی نداشته باشد و از آن
بزرگواران- مخصوصا دو تن از مراجع عظام تقلید - نیز خواهشی در میان است و آن اینکه
هرگز تصور سوءنیت نسبت به شخصیت شناخته شده و فداکاری نظیر استاد رحیم پور
ازغدی را به ذهن راه ندهند. در متن سخنان آن روز ایشان دفاع از روحانیت و
حوزههای علمیه موج میزند و بارها بر جایگاه رفیع و مقدس آن تاکید
ورزیدهاند.
این اشاره هم ضروری است که برگزارکنندگان مراسم و سخنرانی
همایش یاد شده با پلاکاردی که مورد اعتراض فراوانی واقع شده است موافق
نبودهاند. در کلیپی که از سخنان کوتاه حجتالاسلام حسین طیبیفر فرمانده
تیپ امام جعفر صادق(ع) پیش از سخنرانی آقای رحیمپور پخش شده آمده است«یکی
از شعارهایی که بر روی پلاکارد نوشته شده با اهداف این تجمع سنخیتی ندارد
که باید جمع شود تا مورد سوءاستفاده و به حاشیه راندن اصل موضوع نشود» و
برادر ازغدی نیز در آغاز سخن خویش متن تعدادی از پلاکاردها را میخواند که
پلاکارد مورد اشاره در میان آنها نیست.
17302