ولی او نهتنها به این روابط تن درنداد بلکه از فراکسیون هم
بیرون آمد تا بتواند آزادانه سخنرانی خود را بکند، سخنرانیای که بنا به
گواه شاهدان و کارشناسان بیشترین تاثیر را در برکناری مسعود کرباسیان داشت.
پیام کار الیاس حضرتی به اصلاحطلبان یک چیز بود، «معیشت مردم را فدای
آرزوهای خود نکنید.»
هرچند که شاید بازخورد سخنرانی و کار آقای حضرتی به
مذاق اصلاحطلبان خوش نیاید اما قاطبه مردم به حمایت از آن برخاستند.
در بزنگاههای تاریخ همین مردمی
که به حمایت از اصلاحطلبان برخاستهاند در جنگ معیشت و سیاست نشان
دادهاند که به سمت معیشت میچرخند نه سیاست. اگر روزانه به میان مردم
برویم مشاهده میکنیم که دغدغه مردم بهویژه طبقه متوسط آن که بیشترین
حمایتها را از اصلاحطلبان میکنند دیگر مسائل سیاسی نیست بلکه
دغدغه آنها معیشت روزمره آنها است که شدیدا به خطر افتاده است.
اگر احزاب
کشور، سیاستمدار باشند متوجه میشوند که پایداری آنها در عرصه سیاسی انگشت
گذاشتن بر درد مردم است که بتوانند داروی آن را هم تامین کنند. مردم
مشاهده میکنند که ناکارآمدی تیم اقتصادی دولت- به هر دلایلی که باشد-
آنقدر واضح و عیان است که خود دولت بارها اذعان کرده که درصدد ترمیم آن بر
میآید اما تنها ترمیمی که صورت گرفت حذف سخنگوی دولت بود و به پایان آمدن
دوره سیف از ریاست کلی بانک مرکزی و جایگزین کردن همتی. آیا این احزاب
نباید از خود بپرسند که این چه ترمیمی است و از دولت بخواهند که و توصیه
بکنند که چه کارهایی بهتر است بکند و چه کارهایی نکند.