به گزارش ایسنا و به نقل از اینهبیتت، اکثر محصولات طبیعی جهان که ما از آنها استفاده میکنیم، همه را به لطف حشراتی مانند زنبورها داریم که به گردهافشانی گلها و گیاهان کمک میکنند. اما در سالهای اخیر، جمعیتهای بزرگی از زنبورها به سبب آنچه که "اختلال فروپاشی کلونیهای زنبورهای عسل"(CCD) نامیده میشود، ناپدید شده و از بین رفتهاند.
این فروپاشیها در سال 2007 به اوج خود رسید و این سال یک سال نگران کننده در فروپاشی کلونیهای زنبور عسل بود.
حشرهشناسان، بسیاری از عوامل از جمله توزیع ضعیف مواد مغذی و آفتکشها را عامل این فروپاشی میدانند.
براساس گزارش سازمان محافظ زنبور عسل آمریکا، زنبورداران این کشور حدود یک سوم کلونیهای خود را از دست دادهاند.
همین طور که جمعیت زنبورها و کلونیها کاهش مییابد، کشاورزان وابسته به این زنبورها با مشکلات اقتصادی مواجه میشوند که این به نوبه خود، باعث افزایش قیمت مواد غذایی میشود.
سازندگان روبو-زنبور ظاهر میشوند
محققان در دانشگاه پلی تکنیک تامسک روسیه(Tomsk) برای رسیدگی به این معضل، یک ناوگان از روبو-زنبورها را پیشنهاد کردهاند. آنها قصد دارند این حشرات رباتیک را تا سال 2019 راهاندازی کنند.
به گفته الکسی یاکولف، رئیس دانشکده مهندسی تامسک، این زنبورهای رباتیک تنها برای استفاده در گلخانهها مناسب هستند که زیستگاه طبیعی زنبورها نیست. این روبو-زنبورها حتی در فصل بهار نیز که زنبورها فعالیت نمیکنند، میتوانند بدون مشکل کار کنند.
یاکولف گفت: ما قصد داریم روبو-زنبورها، الگوریتمها و نرم افزارها را به همراه سیستمهای نوری و روشهای تشخیص تصویر برای موقعیت دقیق، توسعه دهیم.
وی افزود: هزینه توسعه اولین مجموعه از این رباتها، 1.4 میلیون دلار است.
این زنبورهای مصنوعی برای توت فرنگی و سایر گیاهانی که در گلخانهها رشد میکنند، مفید خواهند بود.
گروه دیگری از محققان موسسه ملی علوم و فناوری پیشرفته صنعتی ژاپن، پهپادهایی ابداع کردهاند که به گردهافشانی گیاهان کمک میکند.
ایجیرو میاکو و همکارانش در این موسسه، توانایی زنبورهای عسل را در گردهافشانی شبیهسازی کردهاند و پهپادها درست همانند زنبورها گردهافشانی را انجام میدهند.
این تیم با استفاده از GPS و هوش مصنوعی، در حال خودران کردن پهپادها است تا به درستی روی گلها فرود بیایند و به آنها آسیب نرسانند.
شکم این روبو-زنبورهای پهپاد شکل با موی اسب آغشته به نوعی ژل پوشش داده شده است که گرده گلها به آن میچسبد و به گل آسیبی نمیرساند.
تحقیقات و آزمایشات بیشتری مورد نیاز است
برخی کارشناسان، این تکنیکها را ناکارآمد توصیف میکنند. به عنوان مثال "سال کانینگهام" از دانشگاه ملی کانبرای استرالیا میگوید که استفاده از پهپادها برای گردهافشانی صدها هزار هکتار از مزارع، از لحاظ اقتصادی به هیچ وجه به صرفه نیست و امکانپذیر نخواهد بود.
در چنین مقیاس بزرگی، هزینه پهپادها افزایش مییابد. کانینگهام معتقد است که بهتر است دانشمندان به جای توسعه رباتها و پهپادها، تدبیری در مقابل کاهش جمعیت زنبورهای عسل بیاندیشند و هدفشان بهبود مدیریت جمعیت زنبورهای عسل باشد.
اما نباید ناامید شد! محققان دانشگاه هاروارد تحت تاثیر زنبورهای عسل، یک زنبور رباتیک ساختهاند که یک دهم اندازه پهپادها است و با استفاده از تکنولوژی پیشرفته میکروالکترومکانیکی(MEM) ایجاد شدهاند.
این رباتها دارای حسگرهایی هستند که نقش چشمهای هوش مصنوعی را ایفا میکنند و در واقع، مغز روبوزنبور است.
با این حال، همه این روبو-زنبورهای عسل که در بالا آمد، در مرحله نمونه اولیه هستند و هنوز برای گردهافشانی در مقیاس بزرگ آماده نیستند.
تحقیقات بیشتری برای استفاده از زنبورهای رباتیک به عنوان یک جایگزین قابل قبول مورد نیاز است. هرچند که این ایده، نویدبخش است و میتواند بیشتر توسعه یابد.