آبشار به یک جریان آب در روخانه می گویند که از بالا به پایین و در ارتفاع یک صخره در حال جریان و سرازیر شدن می باشد که بسیار هیجان انگیز و زیبا است و کلماتی مانند نفس گیر، شگفت انگیز و با شکوه برای توصیف این نعمت الهی بسیار زیبا که به بشر و طبیعت داده شده است استفاده می شوند. تماشای آبشارهایی که دارای جریان با سرعت بسیار زیاد هستند، ممکن است جذاب و فریبنده باشد اما در عین حال خطرناک و باید تمام نکات ایمنی را حین تماشا کردن زیباترین آبشارهای جهان رعایت کنیم. آبشارهای طبیعی همواره مورد توجه طبیعتگردان و توریست های هر منطقه بوده اند، حال اگر آبشاری ویژگی خاص و منحصر به فردی داشته باشد توجه ی بیشتری را به سمت خود جلب خواهد کرد. در این مطلب قصد داریم شما را با مشهورترین آبشارهای جهان آشنا کنیم. پس در ادامه با ما در مجله گردشگری همگردی همراه باشید برای معرفی بهترین آبشارهای جهان...
آبشار هورس سرخ در کالیفرنیا
آبشار سرخ هورس تِیل (Horsetail) در پارک ملی یوسیمیتی در ایالت کالیفرنیا زیبا و دیدنی است. این آبشار از زیباترین آبشارهای جهان، یک آبشار موسمی است که در فصل زمستان و اوایل بهار جاری می شود و در قسمت شرقی صخره اِل کاپیتان (El Capitan) به سمت پایین فرو می ریزد. دیواره های صخره ی ال کاپیتان از سنگ خارا و گرانیت تشکیل شده اند و یکی از زیباترین و با ابهت ترین صخره های گرانیتی پارک ملی یوسیمیتی را بوجود آورده اند. این آبشار به تنهایی، چندان جذابیتی ندارد و بسیار عادی به نظر می رسد، یک جریان باریک آب است که توسط برف های مذاب ایجاد می شود و 480 متر از روی صخره ی اِل کاپیتان به سمت پایین فرو می ریزد اما در اواخر ماه فوریه در صورتی که هوا صاف و آفتابی باشد در پایان روز، آخرین اشعه های خورشید روی آب این آبشار انعکاس پیدا می کند و باعث درخشش آب به رنگ سرخ و مذاب می گردد به طوری که این ابشار زیبا شبیه گدازه های روان و مذاب آتشفشان به نظر می رسد. هر ساله عکاسان و بازدیدکنندگان بسیاری در این منطقه جمع می شوند تا قبل از غروب خورشید این نمایش دیدنی طبیعی را ببینند. این پدیده ی حیرت انگیز کمتر از ده دقیقه طول می کشد.
در صورت آماده بودن تمام شرایط، آب این آبشار به رنگ آتش و مذاب های آتشفشان درمی آید. اولین و مهمترین شرط این است که آبشار هورس تِیل باید جریان داشته باشد بدین معنا که دمای محیط باید نسبتا بالا باشد تا اینکه توده های برف فشرده شده در بالای صخره ذوب شوند تا آب این آبشار تامین شود. آب ابشار به واسطه برف های مذاب تامین می شود در نتیجه اگر هوا سرد باشد، برف های بالای صخره یخ زده باقی خواهند ماند و آب این آبشار جریان پیدا نمی کند. در پاییز پرتوهای خورشید به مانند فوریه و با همان زاویه تابش روی دره یوسیمیتی (Yosemite valley) می تابند اما در این وقت از سال، آبی وجود ندارد که اشعه های خورشید را جذب نماید.
ثانیا در هنگام غروب، آسمان باید صاف باشد. هیچ ابر، باران و برفی نباید مانع این رخداد شود زیرا در صورت نامساعد بودن شرایط اشعه های خورشید به این آبشار نخواهند رسید. خوشبختانه در فصل زمستان آب و هوای این منطقه بسیار متغییر است. حتی اگر در اوایل روز، هوا ابری و بارانی باشد، این امکان وجود دارد که در زمان غروب خورشید هوا صاف و بدون ابر شود. دره ی یوسیمیتی در سال 1851 توسط اروپاییان کشف شد اما در آن دوران از این آبشار طبیعی هرگز نامی برده نشد. به احتمال زیاد هیچ کس در زمان مناسب و در شرایط جوی مناسب به این ابشار زیبا نگاه نکرده بود تا اینکه در سال 1973 این پدیده ی طبیعی برای اولین بار در یک عکس دیده شد که این عکس توسط یک صخره نورد و عکاس حرفه ای به نام گالِن روُول (Galen Rowell) گرفته شده بود اما این آبشار از بهترین آبشارهای جهان، همچنان ناشناخته باقی ماند تا اینکه در عصر اینترنت، شهرتی جهانی پیدا کرد و امروزه از مشهورترین آبشارهای جهان است.
بهشت آبشار در کرواسی
اگر دوستدار زیباترین آبشارهای جهان هستید و با دیدن مشهورترین آبشارهای جهان به وجد می آیید به کرواسی بروید. کشوری که به خاطر خط ساحلی و کوه هایی با رودخانه های پر آب، آبشارهای جذابی دارد. پارک ملی دریاچه های پلیتویک به خاطر وجود همین آبشارهاست که در دنیا معروف است و بدون شک یکی از معروف ترین جاذبه های کرواسی و مشهورترین آبشارهای جهان است اما کرواسی پارک های ملی دیگری هم دارد که یکی از آن ها پارک کرکا (Krka National Park) است.
این پارک 142 کیلومتر مربع مساحت داشته و به خاطر اینکه رودخانه کرکا از آن می گذرد به پارک ملی کرکا معروف شد. دو سوم رودخانه کرکا از این پارک گذشته و پارک را بدون این رودخانه نمی توان تصور کرد. کرواسی پارک های ملی بسیاری دارد و این پارک از سال 1985 تا به حال هفتمین پارک ملی کشور شناخته شده است.
مهمترین جاذبه این پارک آبشارهای آن است که مناظر زیبایی را برای پارک به وجود آورده اند. با رفتن به این پارک گردشگران را می بینید که در کنار این آبشارها در حال شنا هستند. شاید جذاب ترین دیدنی این پارک آبشارهای اسکارادینسکی بوک (Skradinski Buk) باشد، مجموعه ای از 17 آبشار که هر کدام بیش از 45 متر ارتفاع دارند و یکی از جذاب ترین قسمت های پارک را به وجود آورده اند.
این تنها ابشار دیدنی پارک نیست، پارک هنوز هم آبشارهای زیادی دارد که که تماشای آن ها خالی از لطف نیست. یکی دیگر از این آبشارهای باشکوه، روسکی اسلپ (Roski Slap) بوده که از 12 آبشار تشکیل شده که بزرگ ترین آن ها 22 متر ارتفاع و 60 متر عرض دارد.
در این پارک ملی جزیره دیده می شود. جزیره ای کوچک که کلیساهای دیدنی در آن ساخته شده و در رودخانه کرکا قرار دارد. جزیره ویسواک (Visovac) سال ها محل زندگی گروه خاصی از مردم بوده و امروز خیلی ها با قایق به بازدید از آن می روند
شاید دلتان بخواهد بیشتر قسمت های پارک را ببینید اما نمی خواهید طبیعت گردی کنید و یا مجبور به پیاده روی در قسمت های مختلف پارک شوید در این صورت بهترین راه گشت و گذار در پارک قایق سواری است. بیشتر قایق ها از شهر سکرادین راه می افتند و بر روی آن ها نه تنها ریلکس می نشینید و زیبایی پارک را کاملا از نزدیک می بینید بلکه می توانید از قایق پیاده شوید و در مسیرهای کنار آب کمی پیاده روی کنید.
شنا، طبیعت گردی، قایق سواری و دوچرخه سواری از تفریحات رایج می باشد. اگر به شنا علاقه دارید رفتن به پارک ملی کرکا انتخاب خوبی است چون می توانید به راحتی در دریاچه های پارک شنا کنید. در اینجا برخلاف پارک ملی دریاچه های پلیتویک شنا ممنوع نیست پس لباس مناسب همراه داشته باشید و در آب این پارک شنا کنید. بعد از شنا سری به مسیرهای طبیعت گردی بزنید و برای دوچرخه سواری به مسیرهایی بروید که کسی در آنجا پیاده روی نمی کند.
پارک کرکا در منطقه اروپای جنوبی بوده و به خاطر زیستگاه های گوناگون، گیاهان و جانوران بسیاری دارد. در رودخانه کرکا 18 نوع ماهی حیات دارند که 10 نوع آن ها بومی کرواسی بوده و فقط در همین کشور یافت می شوند. در کناره های این رودخانه، نیزارها و دریاچه های فراوانی به وجود آمده که زیستگاه دوزیستان، پرندگان و خزندگان گوناگونی است. مطمئن باشید اگر تماشای حیات وحش را دوست دارید با قدم زدن در کنار این رودخانه زیبایی را درک می کنید.
پارک ملی کرکا با داشتن بهترین آبشارهای جهان، یکی از مناطق دیدنی اروپا برای تماشای پرندگان می باشد و یکی از زیباترین آبشارهای جهان را در خود جای داده. پارک 222 گونه پرنده داشته و در فصل های بهار و پاییز، پرندگان مهاجر آن را به عنوان زیستگاه انتخاب می کنند. فصل بهار که می شود به یکی از مقاصد اصلی تماشای پرندگان تبدیل می شود، کسانی که به این پارک می روند تا پرندگان رنگارنگ را از نزدیک تماشا کنند.
اگر بخواهید چند روزی را در پارک و یکی از بهترین آبشارهای جهان بگذرانید، پارک هیچ محل اقامتی ندارد اما شهر سکرادین و روستای لوزواک هتل های بسیاری دارند که می توانید برای اقامت به آنجا بروید. بازدید از پارک در ماه گرم گران تر است چون امکان شنا و قایق سواری فقط در ماه گرم محیاست. اگر می خواهید از همه قسمت های پارک دیدن کنید هزینه ورودی در ماه تیر و مرداد 180 HRK، در ماه فروردین تا خرداد و شهریور و مهر 110 HRK و در ماه آبان تا اسفند 30 HRK است.
ویکتور
آبشار ویکتوریا از زیباترین آبشارهای جهان است که در جنوب قاره ی آفریقا، روی رودخانه ی زامبزی و در خط مرزی زامبیا و زیمبابوه قرار گرفته است. این ابشار از بهترین آبشارهای جهان با ارتفاع 108 متر، عریض ترین آبشار جهان شناخته می شود. همچنین عرض دو سوی آبشار ویکتوریا به 1700 متر می رسد. برای آشنایی بیشتر با این ابشار که نامش در فهرست عجایب هفتگانه ی طبیعی و مشهورترین آبشارهای جهان انتخاب شده توسط CNN نیز وجود دارد، در ادامه با سایت همگردی همراه باشید.
دیوید لیوینگستون چند ماه در رود زامبزی (Zambezi) در آفریقای جنوبی سفر کرد. در جریان اکتشافات او با آبشار Ngonye، ابشاری بزرگ روبه رو شد. این مجموعه آبشار تنها 18 متر ارتفاع داشت اما در تمام عرض رود کشیده شده بود. میزان آبی که از این ابشار سرازیر می شد بسیار زیاد بود.
در روز 17 نوامبر 1855، به لیوینگستون گفته شد در همین منطقه با ابشار بزرگ تری روبه رو خواهد شد که آبشار Ngonye در برابر آن بسیار کوچک و ناچیز به نظر می رسد، اما او باور نکرد، چرا که در این بخش از رود جریان آب تقریبا آرام بود و دره یا کوهی بر سر راه رود وجود نداشت که سبب تشکیل آبشار به این بزرگی شود.
قایق لیوینگستون و همراهان به پایین رود حرکت می کرد، کم کم صداهایی از دور به گوش می رسید. از دور ابری از غبار و مه پیدا بود. قایق به سوی جزیره ای کشیده شد. لیوینگستون در آن زمان شروع به قدم زدن در حاشیه این آبشار کرد. زیر پای او، رود عریض از ارتفاع 108 متری به پایین می ریخت. او هرگز در طول زندگی اش چنین منظره ی چشم نواز و متحیرکننده ای ندیده بود.
لیوینگستون، اولین اروپایی که این ابشار باشکوه را مشاهده کرد، آن را ویکتوریا نامید، اما ساکنان آفریقایی منطقه آن را «موسی اوآ تونیا» (Mosi-oa-Tunya) به معنای مه خروشان می نامند.
نحوه تشکیل آبشار: آبشار ویکتوریا از زیباترین آبشارهای جهان است که در اثر شکاف هایی در زمینی سرسخت که از جنس بازالت است و با ماسه سنگ نرم پر شده تشکیل شده است. در گذشته که رود زامبزی در این زمین مسطح جریان داشته، به شکاف ها راه پیدا کرده و موجب فرسایش سنگ های نرم تر شده است. این فرسایش، تنگه ها را ایجاد کرده است. زمین شناسان تخمین می زنند، حداقل در 100 هزار سال گذشته این رود در میان این تنگه ها جریان داشته است. با فرسایش سنگ ها، آبشار این شکاف های بزرگ را دنبال کرده تا جایی که سراسر این سطح مسطح را در بر گرفته است.
این مجموعه از مشهورترین آبشارهای جهان عرضی در حدود 1700 متر دارد. از اولین تنگه به بعد ابشار به شکل زیگزاگی در میان تنگه هایی ادامه پیدا می کند که با شماره، نامگذاری شده اند. زمانی که رود از دومین تنگه می گذرد، از آبگیری به نام «دیگ جوشان» می گذرد. هنگام بالا رفتن جریان آب، در این بخش از رود، تلاطم های شدید و گرداب هایی به وجود می آید. متأسفانه در همین قسمت است که اشیاء، حیوانات و گاهی جسد افرادی که از آبشار سقوط کرده اند در حاشیه ی آب پیدا می شوند.
از ماه نوامبر تا اوایل آوریل آبشار بر اساس حجم آب به بزرگ ترین و بهترین آبشارهای جهان تبدیل می شود که تنها آبشار ایگوآزو (Iguazu) در آمریکای جنوبی می تواند همتای آن باشد. آبشار ویکتوریا 30 متر بلندتر از ابشار ایگوآزو است اما آبشار آمریکای جنوبی با 2700 متر عرض از آبشار ویکتوریا با 1708 متر عریض تر است.
شمایل آبشار ویکتوریا از مشهورترین آبشارهای جهان به فصول سال مرتبط است. در فصل بارانی دو جزیره بر بالای آن نمایان است. یکی جزیره ی لیوینگستون و دیگری جزیره ی بواروکا (Boaruka) که در نزدیکی کناره های غربی رود قرار دارد. زمانی که جریان رود در فصول خشک کاهش پیدا می کند، تعداد زیادی جزیره ی موقتی نمایان می شوند. تغییرات حجم این آبشار در طول سال به نحوی است که در فصول پرباران از نظر متوسط جریان سالانه بعد از آبشار نیاگارا و ایگوآزو در مقام سوم قرار دارد.
گردشگری در ابشار ویکتوریا
بررسی مناطق باستانی اطراف آبشار نشان می دهد، این منطقه از 50 هزار سال پیش یعنی از دوران میان سنگی، محل سکونت بشر بوده است. این آبشار از زیباترین آبشارهای جهان برای مردمی که در این نواحی زندگی می کردند، کاملا شناخته شده بوده، اما افراد ساکن در خارج از این محدوده از وجود آن اطلاعی نداشته اند. حتی بعد از بازدید لیوینگستون از این منطقه، گردشگران اروپایی به دلیل در دسترس قرار نداشتن این منطقه، چندان توجهی به آن نشان نمی دادند تا اینکه در سال 1905 «پل آبشار ویکتوریا»، به عنوان بخشی از پروژه ی بلندپروازانه ی ساخت راه آهنی از کیپ تاون تا قاهره، افتتاح شد.
سسیل رودس (Cecil Rhodes) تاجری که این پروژه را در اختیار داشت از مهندسان خواسته بود تا پلی روی رود زامبزی بسازند که قطرات پاشیده شده از آبشار، روی قطاری بریزد که از پل عبور می کند. این پل قوسی فولادی با 128 متر ارتفاع از روی تنگه ی دوم می گذرد.
همزمان با شروع خط آهن، «هتل آبشار ویکتوریا» افتتاح شد پس مسافران به راحتی می توانستند با قطار به این ناحیه از دنیا سفر و در هتل اقامت کنند. از این زمان به بعد گردشگری در منطقه یکی از مشهورترین آبشارهای جهان رواج یافت. البته این رونق گردشگری گاهی بر اثر ناآرامی و جنگ در منطقه با مشکلاتی نیز مواجه شده تا پایان قرن بیستم میلادی، این آبشار سالانه میزبان 300 هزار گردشگر بود.
امروزه گردشگران می توانند در فرودگاهی نزدیک به منطقه پیاده شوند و از آبشار بازدید کنند. این آبشار در مرز زامبیا و زیمبابوه واقع شده و هر دو کشور در این ناحیه پارک های ملی ایجاد کرده اند تا از این طریق حافظ منابع طبیعی و زیبایی های این شگفتی طبیعت باشند. علاوه بر بازدید از آبشار گردشگران می توانند از بانجی جامپینگ و پرش از پل آبشار ویکتوریا و قایق رانی در تنگه ها لذت ببرند.
یکی از فعالیت های تفریحی دیگر در این آبشار از بهترین آبشارهای جهان، شنا در «آبگیر شیطان» است. در فصل خشک، سطح آب به اندازه ای پایین می رود که در کنار جزیره ی لیوینگستون و لبه ی آبشار، استخری کم عمق مشهور به آبگیر یا استخر شیطان ایجاد می کند. در حالت عادی اگر کسی وارد این استخر شود، جریان آب منجر به سقوط او از لبه ی آبشار خواهد شد، اما زمانی که سطح آب پایین می رود، یک حاشیه طبیعی در لب این استخر ایجاد می شود که شناگران را از سقوط از آبشار حفظ می کند.
مه غلیظی که بر بالای این آبشار تشکیل می شود گاهی تا 400 متر ارتفاع دارد و حتی در برخی مواقع این ارتفاع دو برابر نیز می شود. این ابرها گاهی از فاصله ی 50 کیلومتری آبشار نیز قابل مشاهده هستند. نور شدید آفتاب که بر این مه می تابد، رنگین کمان های زیبایی را بر بالای آبشار و پل ایجاد می کند. آبشار ویکتوریا از زیباترین آبشارهای جهان یکی از معدود مکان هایی در دنیا است که شب ها در نور شدید ماه می توانید ماه کمان را نظاره گر باشید.
آبشار انجل
طبیعت گردی در همه جای دنیا خوب و لذت بخش است و یکی از بزرگ ترین دلایل گردشگران برای سفر و گشت و گذار، اما برخی پدیده های طبیعی هستند که همیشه نسبت به دیگر اماکن طبیعی یک سر و گردن بالاتر هستند، امروز کارناوال می خواهد به یکی از برترین نقاط طبیعی و زیباترین آبشارهای جهان سفر کند که چندین سال است مورد توجه توریستان قرار دارد، جایی که به جرات می توان گفت در دنیا نظیری ندارد.
ارتفاع آبشار آنجل از بهترین آبشارهای جهان حدودا به یک کیلومتر می رسد و گویی انگار از آسمان آب می ریزد و همین زیبایی است که سبب شده سیل عظیم گردشگر به جنوب کشور ونزوئلا سرازیر شوند تا یکی از مشهورترین آبشارهای جهان را ببینید.
می توان گفت که بلندترین و زیباترین آبشارهای جهان، آبشار آنجل است، آبشاریی پر آب که چشمان هر بیننده ای را مجذوب خود می کند، می توان ساعت ها به این آبشار عظیم خیره شد و غرق آن شد.ارتفاع دقیق این آبشار 807 متر می باشد، آبشار آنجل از بهترین آبشارهای جهان در میان کوهستان آیاآنتی پویی (Auyantepui) بر فراز صخره ای کاملا لغزنده که 979 متر ارتفاع دارد قرار گرفته است.
این آبشار از مشهورترین آبشارهای جهان است که به رودخانه ی چورون (Churun) می ریزد که خود شاخه ای از رود کارائو (Carrao River) می باشد و این رود هم در نهایت به رود اورینوکو (Orinoco) می ریزد و سرچشمه اش هم باران است، به دلیل باران هایی که در ونزوئلا می بارد این آبشار از بهترین آبشارهای جهان که به وجود آمده است. این آبشار در فصل های کم بارش از آبش کم می شود اما به دلیل بارش های ناگهانی این منطقه هیچ گاه خشک نمی شود.