میتئور کریتر ؛ گودالی به یادگار از پدیده ای فرازمینی

کارناوال - الهه افهامی : لازم نیست حتما سفر به فضا را تجربه کنید تا با پدیده های فرا زمینی آشنا شوید! گاهی حتی بر روی زمین هم با مواردی مواجه می شویم؛ که نشان از پدیده های فرازمینی دارد

لازم نیست حتما سفر به فضا را تجربه کنید تا با پدیده های فرا زمینی آشنا شوید! گاهی حتی بر روی زمین هم با مواردی مواجه می شویم؛ که نشان از پدیده های فرازمینی دارد. شاید با گفتن نام شهاب سنگ، تصوری صحیح در ذهن شما شکل نگیرد؛ اما با دیدن جای برخورد یک شهاب سنگ با زمین قطعا تصورات شما رنگ و بوی واقعیت خواهد گرفت. بر روی زمین کم نیستند اماکن رمزآلودی که شاید دلیلی برای به وجود آمدنشان یافت نشود؛ هر چه بیشتر به دنبال پاسخ می گردی، کمتر به جواب می رسی. در کارناوال بارها به اماکن رمز آلود ایران سفر کرده ایم تا شاید پرده از رمز و رازهای آن ها برداریم؛ اماکنی مثل :

غار پرآو کرمانشاه ؛ غار قاتل

باغ سنگی درویش خان کرمان ؛ باغی اسرار آمیز

کویر ریگ جن ؛ مثلث برمودای ایران

قنات قصبه گناباد ؛ سفر به دالان های رمزآلود

کال جنی طبس ؛ دره ای مرموز و اسرارآمیز

چمن متحرک چملی ؛ جزیره شناور ایران

دریاچه تخت سلیمان ؛ گنجینه رمزآلود تاریخ ایران

زیارتگاه چک چک اردکان ؛ رمزآلود مقدس زرتشتیان

این بار اما می رویم به شمال بیابان آریزونا در آمریکا تا با یک پدیده ی نادر آشنا شویم؛ پدیده ای که حرف و حدیث های زیادی پیرامون به وجود آمدنش وجود دارد؛ می خواهیم یکی از شناخته شده ترین گودال های به جا مانده، حاصل از برخورد شهاب سنگ ها را به شما معرفی نماید.

با کارناوال همراه باشید.

دهانه ای حاصل از بارش شهاب سنگ ها ؛ meteor crater

گودالی غول پیکر که از آن با عنوان میتئور کریتر ( meteor crater ) یاد می شود ، با دهانه ای مربعی شکل ( برخلاف دیگر گودال ها) توجه تمام خلبانانی را که از فراز آسمان بر بالای آن پرواز می کردند جلب می کرد.

این گودال داستان های دور و درازی را با خود دارد؛ دانشمندان بسیاری برای اثبات برخورد شهاب سنگ با آن، زندگی خود را وقف کردند.

زیرا در گذشته چندیدن فرضیه در مورد این گودال وجود داشت. در ادامه درباره این فرضیه ها بحث خواهیم کرد.

پس از اثبات فرضیه برخورد شهاب سنگ، این مکان به #جاذبه ای گردشگری در آریزونا تبدیل شد و گردشگران برای تماشای نمونه ای فضایی بر روی زمین صف می کشیدند.

این گودال در شمال #بیابان آریزونا در آمریکا قرار دارد؛ قطر آن 1200 متر و عمقی در حدود 170 متر دارد و در ارتفاع 1,740 از سطح دریا قرار گرفته است.

یکی از ویژگی های جالب توجه این دهانه، شکل مربعی آن در قسمت بیرونی دهانه است و این عقیده وجود دارد که این حالت مربعی شکل بر اثر وجود صخره هایی شکل گرفته، که در آن منطقه وجود داشته است.

نحوه شکل گیری گودال

این گودال در حدود 50 هزار سال پیش در دوران پلیستوسن ( Pleistocene ) یعنی پایان دوران عصر یخبندان ، شکل گرفته است. در آن زمان آب وهوای منطقه کلرادو بسیار خنک تر بوده است. این منطقه بر خلاف ظاهر امروزش علفزاری شبیه جنگل بوده است که در آن ماموت های غول پیکر فرمانروایی می کردند.

امروز گودال بر اثر فرسایش 15 الی 20 متر کاهش ارتفاع داشته است. بر اثر همین فرایندهای فرسایش است که بسیار از دهانه ها از سطح زمین محو شده اند و دیگر اثری از آنها باقی نمانده است. این گودال تا به امروز تقریبا بدون تغییر باقی مانده است به دو دلیل؛ یکی بر اثر آب وهوای منطقه آریزونا و دیگری هم به دلیل این نسبت به برخوردهای دیگر زمان کمتری از آن می گذرد.

این عقیده وجود دارد که این گودال حاصل برخورد جسمی آسمانی با زمین است که باعث تشکیل آن شده است.

شی که با زمین برخورد کرده و منجر به شکل گیری این دهانه شده، شهاب سنگی است از جنس سنگ نیکل _ آهن که حدود 50 متر ارتفاع داشته است.

تاریخچه و کشف گودال فرازمینی

قبل از این که مردان سفید پوست این گودال را کشف کنند ابتدا #سرخپوستان آن را دیده و کشف کرده بودند از آنجایی که در زمان های گذشته باورهای خرافی بیشتر مرسوم بود، آنها هم باور داشتند که این گودال نفرین شده است.

اما تاریخ به وجود آمدن این گودال حتی به قبل از زمان سکونت سرخپسوتان برمی گردد؛ زمان سقوط این شهاب سنگ و تشکیل شدن گودال، بین 20 هزار تا 40 هزار سال قبل تخمین زده می شود.

اولین بار در سال 1800 توجه دانشمندان به این گودال جلب شد. در آن زمان حتی بسیاری از شهاب سنگ هایی که در این منطقه کشف شده بود توسط تجار به نقاط دیگر جهان برده شد؛ اما دلیل پیدایش این گودال تا مدت ها نا معلوم بود تا این که دانشمندان دلایل قطعی را ارائه دادند که برخورد شهاب سنگ با زمین را قطعی می کرد.

در سال 1960 فضانوردان ناسا در این دهانه آموزش دیدند تا بتوانند آپولو به ماه بفرستند.

در 8 آگوست سال 1964، دو هواپیمایی که بر بالای گودال پرواز می کردند نتوانستند ارتفاع مناسب با گودال را حفظ کنند و در آخر به گودال سقوط کردند؛ با این که هواپیمای آنها آتش گرفت اما خلبانان جان سالم به در بردند.

در سال 2006 هم پروژه به نام METCRAX در این منطقه اجرا شد که برای اندازه گیری تغییرات و تحولات مورفولوژی بود.

شروع مطالعات تحقیقاتی بر روی گودال

با کشف این گودال حال زمان آن فرا رسیده که مطالعات بر روی آن آغاز شود تا پرده از رمز و راز آن برداشته شود. برای رسیدن به این هدف گروه های مطالعاتی و تحقیقاتی در زمان های مختلف روانه ی این گودال شدند تا ببینند واقعیت از چه قرار است .

1) آلبرت ای فوت

آلبرت ای فوت ( Albert E. Foote ) ، اولین کسی بود که با دریافت نمونه سنگی از یک مدیر ایستگاه راه آهن منطقه ، جنس آن را از نوع شهاب سنگ تشخیص داد و اولین مقاله را درباره شهاب سنگ ها در شمال آریزونا منتشر کرد.

این تشخیص منجر به کاوش برای کشف شهاب سنگ های دیگر در منطقه شد. بعد از این تحقیقات در ترکیب های شهاب سنگ های آریزونا حتی الماس هم کشف شد که در نتیجه این سنگ را در زمره سنگ های قیمتی قرار می داد.

2) گیلبرت

گروه بعدی که تحقیقاتش را در اطراف این دهانه آغاز کرد، گروه تحقیقاتی گیلبرت ( Grove Karl Gilbert ) بود. این گروه معتقد بودند که این دهانه حاصل از یک انفجار آتش فشانی است و نه برخورد شهاب سنگی! دلیل رد کردن برخورد شهاب سنگ هم این بود که، آنها ادعا می کردند اگر این دهانه حاصل از برخورد یک شهاب سنگ باشد، می بایستی تکه هایی از آن در دهانه گودال موجود بوده وهمچنین میدانی مغناطیسی در محل تشکیل شود؛ و از آنجایی که هیچ یکی از این موارد در محل مورد نظر وجود ندارد، می بایستی کمی به برخورد شهاب سنگی شک کرد. البته در دهانه این گودال تکه هایی هر چند ناچیز از شهاب سنگ ها یافت شده است که گیلبرت وجود این شهاب سنگ ها را تصادفی می پنداشت.

3) دنیل بارینر

دنیل بارینر ( Daniel Barringer ) ، مهندس معدن و تاجری بود که فرضیه برخورد شهاب سنگ با زمین را در این منطقه تایید کرد. دنیل شرکتی تحقیقاتی داشت و از سال های 1903 تا 1905 تحقیقاتی را بر روی این دهانه انجام داد و مقالاتی را هم در مجموعه مقالات آکادمی علوم طبیعی در فیلادلفیا منتشر کرد. دنیل اصرار داشت تا نظریه خود را به صورت قطعی ثابت کند، او در طول دوران بررسی خود در دشت های اطراف منطقه حدود 30 تن از شهاب سنگ ها را کشف کرده بود؛ اما این موضوع کافی نبود، او باید دلیلی محکم و قطعی را در مورد برخورد شهاب سنگ با آن تکه از زمین ارائه می داد. با این که تا عمق 419 متری از زمین را حفر کرده بود، اما هیچ نشانه معناداری که بتواند فرضیه او را به صورت قطعی ثابت کند نیافت.

دنیل بارینر

4) یوجین مرل شومیکر

تا سال 1960 فرضیه دانیل بی اعتبار بود تا این که یوجین مرل شومیکر ( Eugene M. Shoemaker ) ، فرضیه او را تایید کرد. در سال 1960 نوع نادری از ماده سیلیس در دهانه گودال پیدا شد که این نوع ماده تنها در نتیجه فشارهای زیاد ایجاد می شود. این ماده به هیچ عنوان در اثر فعالیت های آتش فشانی ایجاد نمی شود؛ بلکه در اثر انفجارهای هسته ای و یا ضربه های سهمگین به وجود می آید. کشف شومیکر، اولین دلیل قطعی بود که این گودال را به پدیده های فرازمینی مرتبط می کرد.

بعد از این کشف گودال های بسیاری در سرتاسر جهان شناسایی شد که به دلیل برخورد شهاب سنگ ها ایجاد شده بودند.

البته این گودال یکی از شناخته شده ترین آنها ست که در اندازه برجسته تر قابل رویت می باشد.

پس از دنیل همچنان حفاری ها و کاوش ها در منطقه ادامه داشت و پروفسور هرمن فیرچایلد ( Herman Leroy Fairchild ) کسی بود که درمورد نظریه دنیل در مقالات علمی خود بحث کرده بود.

کاوش درباره نوع شهاب سنگ

بعد از این که برخورد شهاب سنگ با زمین ثابت شد؛ سوالات بسیار دیگری ذهن دانشمندان را مشغول کرده بود. آنها می بایستی، حجم، وزن، جنس و دیگر ویژگی های این شهاب سنگ را تخمین می زدند

تحقیقات اولیه درباره وسعت این شهاب سنگ نشان داده که حدودا با سرعتی بالغ بر 20 کیلومتر بر ثانیه به زمین برخورد کرده است، اما بعدها مشخص شد که سرعت آن حدودا 12٫8 کیلومتر بر ثانیه بوده است.

از سال های 1910 تا 1950 وزن شهاب سنگ بین 5000 تا 5000٫000 تن تخمین زده شد.

همچنین دانشمندان تخمین می زدند که این شهاب سنگ با قدرتی بالغ بر 1٫7 مگا تن که معادل با 1٫7 میلیون تن، تی ان تی می شود، با زمین برخورد کرده است.

در نتیجه این برخورد گودالی با اندازه 1036 متر پهنا و 183 متر عمق تشکیل شده است.

اولین مقاله در مورد نمونه شهاب سنگ ها در آریزونا توسط دنیل ارائه شد. دنیل وزن شهاب سنگ را به اندازه 100 میلیون تن تخمین زده بود؛ اما بررسی های کنونی نشان می دهد این شهاب سنگ به اندازه 300 هزار تن وزن داشته است.

علاوه بر این ارزش سنگ آهنی که در دهانه یافت شده بود ، در ابتدا 125 دلار و بعدها بیش از یک میلیارد دار تخمین زده شد.

نوع شهاب سنگی که در گودال “میتئور کریتر ” وجود دارد

بقایای شهاب سنگ کجاست؟

اگر واقعا یک شهاب سنگ 63 هزار تنی با بیابان آریزونا برخورد کرده است؛ پس حالا بقایای آن کجاست؟

البته بیشتر جرم این شهاب سنگ هنگام برخورد تبخیر شده است.

پس از تحقیقات در اطراف این دهانه در قسمت شمالی آن تکه های بسیاری از آهن پیدا شد که جزء بقایای شهاب سنگ به حساب می آمد.

بزرگترین تکه ای که در اطراف دهانه یافت شد و اکنون هم در موزه نگهداری می شود؛ شهاب سنگی با اندازه 639 کیلوگرم بود.

اخیرا این منطقه جزء مکان هایی شده است که هر کسی اجازه ورود به آن را ندارد؛ در گذشته بسیاری از افراد به جستجوی شهاب سنگ ها در اطراف گودال می پرداختند و آنها را خرید و فروش می کردند.

مالک این گودال

بر خلاف باور عده ای که گمان می کنند این گودال تحت مالکیت دولت است اما امروز این گودال تحت مالکیت شخصی خانواده Barringer است. آن ها طی چند سال گذشته مخارج زیادی را برای این منطقه صرف کرده اند؛ از جمله مرکز بازدیدی که دز شمال این منطقه قرار دارد و یا جاده ی 9 کیلومتری که در این منطقه ساخته اند تا راه دسترسی راحت تری برای بازدید کنندگان فراهم کنند.

برخی از بازدید کنندگان که به این منطقه می آیند از هزینه ای که باید پرداخت کنند ناراضی اند و این شاید چالشی برای گردشگری این منطقه باشد.

وضعیت امروز گودال

این گودال یکی از جاذبه های گرشگری معروف در این منطقه است و از همه بازدید کنندگان هزینه شارژ دریافت می کنند.

در نزدیکی این مرکز، نمایشگاهی هم دایر است که در آن انواع شهاب سنگ ها ، سیارک ها، فضا، منظومه شمسی و ستاره های دنباله دار به نمایش در می آیند.

از جمله برخی آثار به نمایش درآمده در این مرکز شامل، یک ماژول فرماندهی آپولو (BP-29)، یک شهاب سنگ 1406 پوند ی موجود در منطقه، و نمونه های دیگری از شهاب سنگ ها که امکان لمس وتماشای آنها از نزدیک وجود دارد همچنین تلسکوبی که در این منطقه تعبیه شده تا بازدید کنندگان بهتر از این گودال دیدن کنند.

“کنیون دیابلو” Canyon Diablo، نام شهری است که در نزدیکی این دهانه و در فاصله 12 مایلی از آن قرار دارد و حالا این شهر تبدیل به شهر #ارواح شده است و هیچ کسی در آن سکونت ندارد.

امکانات و مراکز خدماتی در میتئور کرتیر

در شمال این دهانه یک مرکز توریستی قرار دار که امروز با امکاناتی که دارد از ماجراجویانی که به این گودال می آیند میزبانی می کند.

این امکانات و بخش های مختلف از این قرارند :

1) گیفت شاپ

هنگام بازدید از گودال، حتما به این مکان هم سری بزنید. مرکز خرید کادوهای گیفتی، مکانی مدرن با کارکنان صمیمی است که شما کمک می کنند تا بهترین هدیه را برای دوستان خود تهیه نمایید. از این مکان می توانید هدایای منحصر به فردی را تهیه نمایید و از سفر خود نهایت لذت را ببرید.

2) سالن تئاتر

در سالن تئاتر میتئور کریتر، برای 80 نفر صندلی وجود دارد و فیلم هایی درباره شکل گیری گودال نمایش داده می شود. فیلم ها هر دو ساعت یک بار پخش می شوند.

3) رستوران زیر زمینی

این رستوران با منوی متنوع خود به ارائه انواع ساندویچ و سالادها می پردازد. همچنین هم در محل و هم در مکان اقامتی شما به ارائه خدمات می پردازد.

4) راک شاپ

اما مرکز خرید دیگری هم میتئور کریتر وجود دارد، که به عرضه انواع سنگ های قیمتی ،معدنی و نایاب محلی می پردازد. این مکان هم برای بازدید و هم برای خرید رو به عموم مردم باز است . پرسنل راک شاپ بازدید کنندگان را برای خرید راهنمایی می کنند و آنها را با انواع سنگ های قیمتی در این مکان آشنا خواهند کرد.

دسترسی و اطلاعات تکمیلی

برای بازدید از این گودال در آریزونا می توانید همه روزه از ساعت 7 صبح تا 7 بعداز ظهر اقدام نمایید. در روزهای تعطیل هم این گودال از ساعات 7 صبح تا 1 نیمه شب برای بازدید عموم باز است. این مرکز در روز کریسمس تعطیل می باشد.

همچنن تورهای پیاده روی در منطقه نیز به مدت 15 دقیقه برگزار می شوند که بهترین راه بازدید از پدیده ی فرازمینی است.

آدرس: آمریکا، آریزونا، وینسلو،

Address: Meteor Crater Enterprises, Inc.Interstate 40, Exit 233,Winslow, AZ 86047 USA

هزینه بازدید

هزینه بازدید از این مکان برای افراد مختلف از این قرار است :