به گزارش خبرنگار گروه فرهنگی خبرگزاری میزان، تازه‌ترین ساخته "احمدرضا معتمدی" کارگردان آثاری همچون "سوءتفاهم" و "آلزایمر" با نام "راه رفتن روی سیم" در هفته‌های نخستین اکران خود با فروشی بسیار کم روبرو شده و علاوه بر آن نظرات چندان مثبتی را همراه خود نمی بیند.
این فیلم که از حضور بازیگران خوب اما کم تعدادی برخوردار است نتوانسته اقبال چندانی را از سوی مردم دریافت کند و هم اکنون با فروشی معادل پنجاه میلیون تومان از جمله آثار قعرنشین جدول فروش سینمای ایران در سال 97 است.
معتمدی که در سالهای گذشته می خواسته برای خود امضایی شخصی صادر کند گاهاً به واسطه نگاه بیش از حد فلسفی خود به سینما مورد نقدهای فراوانی قرار گرفته است. مهمترین عامل این انتقادات صرفا فلسفی بودن آثار در حد فیلمنامه است زیرا این آثار نتوانسته اند به سینما نزدیک شوند.
فیلم جدید معتمدی با نام "راه رفتن روی سیم" با محوریت قرار دادن موسیقی و گروه های زیرزمینی می خواهد جسورانه عمل کند اما همه چیز برایش در سطح و شعار باقی می ماند. فیلمنامه راهش را نسبتاً به خوبی طی می کند اما مشکل اصلی اثر شخصیت پردازی است.
بازیگران این فیلم بیش از آنکه با موسیقی زندگی کنند ژست آن را می گیرند و همین عاملی است تا مخاطب به هیچ وجه نتواند با آنها همذات پنداری داشته باشد. شخصیت ها ادای نوازندگی را در می آورند و همه چیز برایشان شکل بیرونی یک نوازنده بودن است.
احمد مهران فر، هومن برق نورد، اندیشه فولادوند و حامد کمیلی از جمله بازیگرانی هستند که در "راه رفتن روی سیم" به ایفای نقش پرداخته اند. هر کدام از این شخصیت ها در سطح باقی مانده و به زور می خواهند خودشان را شخصیت مورد نظر اعلام کنند. اتفاقی که بسیار زود از سمت مخاطب درک می شود.
حضور حامد کمیلی که این روزها در نمایش "ریچارد" نیز به ایفای نقش پرداخته نتوانسته کمکی به فیلم معتمدی بکند. این بازیگر سال گذشته اکران موفقیت آمیز فیلم "ایتالیا ایتالیا" را پشت سر گذاشته بود اما امسال امیدی به "راه رفتن روی سیم" نخواهد داشت.
این فیلم رویای یک گروه موسیقی این است که در خارج از ایران کنسرتی برگزار می‌کنند. همه چیز را آماده کرده‌اند و قصد دارند قانونی از کشور خارج شوند، اما مشکلاتی موجب می‌شود به سراغ شیوه‌های غیرقانونی خروج از کشور بروند و اتفاقات آن‌طور که انتظار می‌رود پیش نمی‌رود.
فیلم جدید معتمدی المان‌های لازم برای فروش یک فیلم را ندارد و شاید در ابتدا بتوان به ناهمخوانی چیدمان بازیگر اثر اشاره کرد. بازیگرانی که شاید هر کدام جنبه فروش خوبی داشته باشند اما در کنار هم موفق نشده اند.
هر چند اگر معیار موفقیت فیلم را فروش نگذاریم این فیلم باز هم شکست خورده زیرا نتوانسته با مخاطبان خود ارتباط برقرار کند و در اکثر نقدهای عمومی و تخصصی رتبه پایینی را دریافت کرده است.
معتمدی هنوز هم امیدوار است تا با افزایش تعداد سالن های اکران کننده فیلمش تغییر زیادی در فروش اثر ایجاد شود. وی هم اکنون فیلم "سوء تفاهم" را نیز در انتظار اکران دارد و شاید خاطره بد مخاطبان از این فیلم روی فروش فیلم بعدی نیز تاثیرگذار باشد.
فیلم سینمایی "راه رفتن روی سیم" از چهارشنبه هفته پیش اکران خود را آغاز کرده و هم اکنون با فروشی معادل 14 میلیون پایین تر از تمامی فیلم های سینمایی در سال 97 قعرنشین فروش کلی در سینمای ایران است.
