به گزارش خبرنگار مهر، آئین افتتاحیه چهارمین همایش «عرس بیدل» صبح امروز چهارشنبه 29 دی ماه در تالار وزارت کشور در حالی برگزار شده که رئیس فرهنگستان زبان و ادب فارسی که پیش از این سخنرانی این مراسم اعلام شده بود در این مراسم حضور پیدا نکرد و همچنین رئیس دفتر مقام معظم رهبری که از وی به عنوان مهمان ویژه مراسم افتتاحیه یاد شده بود هم در این همایش شرکت نکرد.
در مراسم آغاز به کار این همایش، هادی سعیدی‌کیاسری دبیر این همایش در سخنانی از بیدل به‌عنوان بزرگترین شارح انسان یاد کرد که برای بسیاری از پرسش‌های بزرگ انسانی پاسخ‌های سزاواری پیدا کرده است.
وی همچنین گفت: در همایش چهارم عرس بیدل نخبگانی از 20 کشور دنیا حضور داشته که همگی در زمره بیدل‌شناسان و نیز خادمان زبان فارسی به شمار می‌روند.
وی در بخشی دیگر از سخنان خود با بیان اینکه میراث زبان فارسی از بنگال تا زنگبار تجلی‌گاه خاطره تاریخی و ازلی ما و معارفی است که نسل به نسل به دست ما رسیده است، گفت: در تمام حیات بشر هیچ زبانی مانند فارسی این تقدیر را نداشته تا چنین حجمی از حکمت و فلسفه را در خود متجلی کند و دریغ است که این حجم از حکمت پراکنده مانده و کمتر به فهم و گردآوری‌اش همت شود.
دیگر سخنران این مراسم علی معلم دامغانی رئیس فرهنگستان هنر بود که در سخنان خود از واژه عرس با عنوان مهرجان در اندیشه هندویان یاد کرد و گفت: بیدل از اهالی هندوستان است و عرس او که به معنی مجلس بزرگداشت و گرامی‌داشتش است باید در هندوستان و لاهور برگزار شود اما به همان قاعده هندویان که از او با عنوان امام وارده یاد می‌کنند ما نیز چنین نگاهی به او داریم و در اینجا درگاهی به نام بیدل به نام و یادش گشوده‌ایم و البته خود بیدل نیز با این کار موافق است و می‌گوید «مخصوص نیست کعبه به تعظیم اعتبار/ هر جا سری به سجده رسید آستانه ای است».
رئیس فرهنگستان هنر افزود: مهرجان جشنی است که در آن بزرگداشتی را برای کسی می‌گیریم که مورد عنایت خداوند است و قوه‌ای به او داده شده که به مهر آمده است.
معلم با بیان اینکه باغ‌های شعر حافظ و بیدل را نیز باید در زمره باغ‌هایی به شمار آورد که خداوند وعده آنها را در بهشت به ما داده است، گفت: عرس در لغت اشاره به مرگ نیز دارد. چون مهر در مهرجان اشاره به مغرب و مرگ خورشید است اما حاصل چنین مرگی در اختیار همگان قرار می‌گیرد. مهرجان یا عرس به ما می‌گوید همه نارنج و ارغوان بیدل در جنات شعرش، نصیب همه فارسی‌زبانان است. امیدوارم این عرس مقدمه خبری تازه درباره بیدل در سرزمین‌های فارسی زبان باشد.
در بخشی دیگر از این مراسم نیز افتخار حسین عارف رئیس فرهنگستان ادب پاکستان نیز در سخنانی عنوان کرد: آقای کیاسری به عنوان دبیر این همایش جنون خاصی دارد و کار بدیل نیز برای همین به پای او افتاده است. من هیچ کس را به اندازه او علاقه‌مند به بیدل نیافتم و او نیز جز بیدل از هیچ موضوع دیگری سخن نگفته است.
وی افزود: من از دوران دانشجویی شاعر بودم اما قالب داشتن شعر و در نتیجه بیدل را نمی‌پسندیدم. از سوی دیگر بیدل شاعری است پیچیده و عجیب و جرات آن را که به سراغش برویم نداشتیم و هنوز هم جرات این کار را ندارم.
وی در ادامه از بیدل در کنار اقبال و خسرو به عنوان شاعران برجسته شبه قاره یاد کرد و گفت: گرچه درباره بیدل کم نوشته شده اما هر چه نوشته شده است با کیفیت است. به باور من مولانا، اقبال و حافظ و نیز بیدل شاعران جهانی فارسی هستند و باید مورد توجه بیشتری در دنیا قرار بگیرند
عارف همچنین افزود: گرچه بیدل به فارسی شعر سروده است اما بدون درک هند اسلامی تفسیر اشعار او ممکن نیست و باید میراث اسلامی شبه قاره را خواند تا فهمید بیدل بر اساس میزاث مشترک اسلامی چه در زبان دارد.
این برنامه در ادامه میزبان سخنرانی برخی دیگر از اساتید شعر و زبان فارسی ایران و شبه‌قاره بود.
