وقتی که مبحث توریسم مطرح می شود، با وجود این که نیوجرسی در بحث توریستی بسیار کوچک و کم اهمیت می باشد اما با این وجود تاثیرات قابل توجهی برای کل دنیا برجای گذاشته است. با گشت و گذار در شهر نیوجرسی که خانه های آن آجری و با سقف های سنگی ساخته شده اند و با وجود این که این شهر در امتداد سواحل رودخانه ای دلاوارا در شرق ایالات متحده واقع شده، باور این امر که بسیاری از شناخته شده ترین ابزارها و مکانیسم های حمل و نقل مثل آسانسور های برج ایفل یا بالابرهای اسکی در دریاچه تائو کالیفرنیا از تاریخچه شهر نیوجرسی نشات گرفته، مشکل است. در مقاله اتفاقات و رویدادهای شهر نیوجرسی هدف ما آشنایی هر چه بیشتر شما همراهان با دانستنی هایی درباره تاریخ شهر نیوجرسی می باشد.
تاریخچه شهر نیوجرسی
کمتر از یک قرن پیش بچه ها درون آب های آزاد رودخانه در روزهای گرم تابستانی شنا می کردند، درحالی که پدران و عموهای آن ها روی ریخته گری و ذوب کردن فولاد در آسیاب های نزدیک کارخانه کار می کردند و مادران و خاله هایشان زمانی که پدران آن ها در دهه 1940 به جنگ رفتند، آن ها را جایگزین کردند تا بتوانند کار پدران خود را ادامه دهند و این مورد از اتفاقات و رویدادهای شهر نیوجرسی می باشد. وقتی که مبحث توریسم مطرح می شود، kd,[vsd به سختی بر روی نقشه ظاهر می شود اما تأثیری که تاریخچه شهر نیوجرسی در جهان به جای گذاشته قابل توجه است. به گفته لو بوربی 75 ساله، معلم بازنشسته ساکن همیشگی روبلینگ آسانسورهای اوتیس، بالابرهای اسکی و نمادین ترین پل های دنیا از قبیل دروازه طلایی (Goldn Gate) و پل های بروکلین همه آن ها از ریسمان های روبلینگ و نیوجرسی استفاده می کردند، شهر حومه ای که مابین نیویورک و فیلادلفیا قرار گرفته است. وی افزود: اگر شما به موزه تراموای برقی (Cable Car) در سانفرانسیسکو بروید، خواهید دید که اولین ترامواهای برقی شهر برای بالا بردن مصالح از تپه های پر شیب از کابل های روبلینگ استفاده کرده اند. در واقع روبلینگ و نیوجرسی هر کابل کنترل، شمع موتور و سیم الکتریکی در هواپیمای نمادین چارلز لیندبرگ در خیابان لوییس را طراحی کرد و همچنین همه توقفات کابلی در اولین هواپیما متعلق به برادران رایت هم جز این بخش بوده که مسیر هواپیمایی را تغییر دادند. به نظر می رسد درصورت نبود روبلینگ برخی از بهترین سیستم های حمل و نقل در حال حاضر هیچ گاه ساخته و به دست بشر نمی رسید و در حال حاضر هیچ یک از آن ها وجود نداشتند . تاریخچه روبلینگ با جان آ روبلینگ (John A Roubling) آلمانی الاصل شروع شد که یک نام خانوادگی با کابل سیمی خلاقانه اش برای روبلینگ ایجاد کرد. این کار راه را برای حیرت انگیزترین پل های معلق کشور باز کرد اگرچه سومین و جوانترین پسر جان، چارلز بود که دانستنی هایی درباره تاریخ شهر نیوجرسی را کشف کرد. در ابتدای قرن بیستم شرکت پسران جان آ روبلینگ ماشین سیمی موفقیت آمیزی در مرکز تولید ترنتون راه اندازی کرده بودند، تقریباً 18 کیلومتر بالاتر از رودخانه دلاوار جایی که روبلینگ کنونی است اما برای مشارکت با شرکت های موفق مثل فولاد آمریکا و فولاد بتلهم چارلز می دانست شرکت باید شروع به تولید مواد خام خود کند. در سال 1904 او بیش از 240هکتار از زمین های مرکزی نیوجرسی که قسمت بیشتر آن قبلاً باغ های هلو بود را خرید و دستگاه تولید سیم و فولاد جدید تولید کرد که بیش از 70 ساختمان را شامل می شد. چارلز پس از آن دهکده روبلینگ را ساخت تا کارکنان شرکت را اسکان دهد. مشابه بسیاری از افراد دیگر پدربزرگ و مادربزرگ بوربی از مجارستان که هم اکنون قسمتی از رومانی است، به شهر روبلینگ مهاجرت کردند تا در شرکت کار کنند جایی که آن ها قطعات بزرگی از فولاد گداخته را به داخل نوارهای سیمی، فلز گالوانیزه، و قالب منتقل می کردند و ورقه های فلزی در آسیاب ها تولید می کردند. هر صبح پدر و عموهای او از جلوی درهای خانه هایشان در قسمتی از دهکده با نام Gypsy Town به خاطر جمعیت غالب شرق اروپایی مهاجر تا ساختمان اصلی روبلینگ جایی که آن ها برای ساعات کاری سنجیده می شدند، پیاده روی می کردند. بوربی اذعان کرد: در یک نقطه من 54 خویشاوند دارم که اینجا زندگی می کنند. تعدادی که غیر معمول نبود چون روبلینگ برای کارکنانش شرایط کار و استاندارد زندگی مناسب ایجاد کرده بود. واریسا مک میکنز بلایر، مدیر اجرایی موزه روبلینگ که ساختمان اصلی و سابق را در سال 2009 افتتاح کرد، گفت: تا زمانی که شرکت برپا است، ممکن است بسیاری از افراد که هم اکنون درکنار ما هستند، از میان ما رفته باشند. افرادی که حس همکاری با روبلینگ دارند تنها نمی مانند. ساکنان در خانه های مناسب ( خانه های غیر مشترک یا ییلاقی) زندگی می کردند و برخلاف اکثر دهکده های کارگری، روبلینگ به کارکنانش پول نقد پرداخت می کرد نه نامه موقت شرکت. اگر همسر شما در کارخانه کار می کرد و از دنیا می رفت، شما مجبور به ترک آنجا نبودید. شما بخشی از خانواده بودید که این مورد از اتفاقات و رویدادهای شهر نیوجرسی می باشد. جامعه ی خودمختار بر اساس شبکه مستطیلی خیابان های عریض خط کشی شده با بیش از 750 خانه آجری رمز رنگ که بسیاری از آن ها هنوز پابرجا هستند، تقریباً همه چیز دارد از یک فروشگاه عمومی گرفته که در آن ساکنین می توانند هرچیزی که نیاز دارند بخرند، چه گوشت فریزری باشد یا یک پیانو برای اتاق نشیمن تا مسافرخانه ای که صاحب آن نوشیدنی خود را از بشکه های موجود در انبار در بطری می ریزد و به تحریم ایالات متحده خاتمه می دهد. اعضای خانواده روبلینگ شکل های رایجی را در آسیاب ها ایجاد کردند که بسیاری از کارکنانشان را با نام شناسایی می کردند درحالیکه شهرک های دیگر شرکت، قمار را غیرقانونی اعلام کردند، روبلینگ آن را پذیرفت. طبق گفته بوربی بسیاری از ساکنان مخصوصاً ساکنان شهرک Gypsy Town خودشان نوشیدنی تولید می کردند. بلک اسمیتس گیاه را تخریب می کرد سپس آن ها را خرد می کرد و به خانه می آورد و دوباره آن ها را فراوری میکرد تا نوشیدنی خانگی تهیه کند. این پیشنهادات غیر معمول برای یک شرکت، نیروی کار متخصص را می طلبید و منجر به همدلی بین کارکنان و خانواده روبلینگ می شد که همه آن ها برای نگهداری صحیح گیاه تلاش می کردند و افکار زیرکانه در منطقه روبلینگ پیاده می کردند. مک میکنز بلایر افزود: همه چیز درباره برنامه ریزی هوشمند مربوط به چارلز روبلینگ درباره دانستنی هایی درباره تاریخ شهر نیوجرسی بود از قبیل ساختن شهرک نزدیک راه آهن آمبودی که پر رونق ترین شهرهای کشور را به هم متصل می کرد، نیویورک و فیلادلفیا. با این قابلیت که خودشان فولادشان را بسازند و مستقیماً آن را در سیم وارد کنند و سپس آن را تحویل دهند و تولید کارخانه در تاریخچه شهر نیوجرسی بالا رفت. در طول دهه 1930 و 1940، روبلینگ به یکی از کارفرماهای برتر ایالات متحده تبدیل شد که سیم کنترل هواپیما برای هواپیماهای بمب افکن و فولاد برای شبکه های ضد زیردریایی تولید می کرد و به معنای واقعی کلمه سهم خود را برای احیای برهه تاریخی ایفا کرد اما هنگامی که جنگ جهان دوم پایان یافت، نیاز به چنین موادی کاهش یافت و شرکت تصمیم گرفت تا خانه هایشان را به ساکنان دهکده بفروشد و برای اولین بار به بیگانگان اجازه ندادند که با روبلینگ سهیم شوند و در شهرک سهام بخرند. برای به دست آوردن پست های مدیریتی در سال 1952 آن ها شرکت پسران جان آ روبلینک را به شرکت آهن و سوخت کلرادو فروختند و در سال 1974 هردو شرکت ترنتون و روبلینگ بسته شدند. درحالی که از نقطه اوج روبلینگ بیش از 50 سال می گذرد، سهم آن ها در صنعت قرن بیستم غیرقابل اغماض است. خواه شما سوار یک هواپیما باشید یا از روی یک پل معلق عبور کنید، روبلینگ در تاریخ آن دستی داشته و مشاهده موزه روبلینگ نشان می دهد که برد آن ها چقدر در تاریخچه شهر نیوجرسی گسترش داشته است. شما قطعات اصلی از کابل روبلینگ در هر دو پل طلایی و پل واشنگتن جورج را پیدا می کنید که بین منهتن و نیوجرسی شمالی امتداد دارند. نمایشگاه اتومبیلی در مرکر وجود دارد، شرکت تولید اتومبیل های روبلینگ در اوایل قرن بیستم که ماشین های تفریحی تولید می کرد و به طور همزمان شرکت موتور فورد در حال ارتقا مدل T بود و یک نمایشگاه به تنهایی به ساختمان پل بروکلین اختصاص یافته است. مورد دوم جایی است که در آن شمابدون شک یکی از حیرت انگیزترین داستان های موزه است را پیدا می کنید که در آن امیلی وارن روبلینگ، زن واشنگتن روبلینگ رئیس بخش مهندسی ساخت پل بروکلین بود. مک میکنز بلایر اذعان کرد: وقتی که واشنگتن به بیماری کایسون مبتلا شد و نزدیک به مردن بود، امیلی در واقع به خودش قوانین مهندسی تدریس می کرد بنابراین او توانست وارد کار شود و کمک کند. زنی تحصیل کرده و باهوش و همچنین معتمدترین شخص واشنگتن، امیلی قادر بود که مقامات سیاسی محلی را مجاب کند تا به واشنگتن اجازه دهند که نقش خودش را به عنوان مهندس اول حفظ کند درحالیکه او وظایف روزانه را به عهده گرفت. امیلی به یکی از مهندسان مشهور دنیا تبدیل شد. درحالی که یکی از ساختارهای معماری نمادین ایالات متحده را تکمیل می کرد، راه را به سوی برابری جنسی هموار کرد. این موزه همچنین دارای کتاب های دستور غذا برای فروشگاه های کوچک و حتی اسباب بازی Slinky، طراحی شده و در اصل از سیم روبلینگ ساخته شده، که از مهاجران روبلینگ به جا مانده، می باشد. بوربی به تازگی نوشتن یک کتاب درباره تاریخچه شهر نیوجرسی را به پایان رسانده که با بیش از چهار دهه تحقیق جمع آوری شده است. بوربی افزود: او واقعا به این موضوع پی نبرده که این مکان چقدر خاص بوده و او خیلی تمایل داشته که در اینجا زندگی کند. او گفت: روبلینگ از مردمش مراقبت کرد، در حالی که آن ها نیز مشغول محافظت از جهان بودند و اتفاقات و رویدادهای شهر نیوجرسی بی نظیر هستند.
