در سرتاسر جهان مردمانی هستند که با آب و هوای نامساعد و شرایط سخت زمین می جنگند تا مکانی مخصوص به خود را برای زیستن داشته باشند. محل زندگی عشایر، قبایل و بومیان بسیاری را می توان یافت که هیچ شهرنشینی حتی نیم روز زندگی در آن را تاب نیاورد. وضعیتی که زنده ماندن، دغدغه روزانه آدم هاست و قطعا متعجب خواهید شد که چگونه این جوامع تا به حال دوام آورده اند.
در میان زمین ناهموار و زمخت استان گایژو چین، قله هایی نفس گیر و باشکوه، غارها، رودخانه‌های زیرزمینی، آبشارها و قبایلی تاریخی می‌درخشند و در جنگل های انبوهش، دره هایی دیدنی و غارهایی دست نیافتنی به چشم می‌خورند. سال هاست یکی از این غارها مأمن قبیله ایست که امروزه بسیاری از ماجراجویان و علاقه مندان طبیعت، سنت ها و آیین های روستایی را به سمت خود می کشاند.
روستایی که در پیچ و واپیچ ارتفاعاتی کوهستانی پنهان شده است.
جالب آن که هم اکنون حدود 70 نفر این غار را خانه خود می نامند و نام آخرین طایفه غار نشین آسیا را بر دوش می‌کشند.
اگر می خواهید این سبک زندگی عجیب و تکرار نشدنی را ببینید،
همراه با کارناوال هر چه زودتر بار سفر ببندید، چرا که شاید دیگر اثری از این روستا نیابید.
روستای ژانگ دانگ ؛ Zhongdong Village
اگر از فواصل دور به غار ژانگ دانگ بنگری، غار چون چشمی بر سر قله خودنمایی می‌کند که مژگان بلندش ردیفی از بامبوهاست. البته دستیابی به این چشم از چیزی که گمان می بری، سخت تر است. در مسیر رسیدن به روستا، پیش از همه زنجیره ای از سنگ های مارپیچ نظرت را جلب خواهد کرد که قصد بالا رفتن از آن، یعنی قدم در راه پر خطر گذاشتن. اوایل باید مواظب پرتگاه باشی و به مرور، گاهی آن قدر شیب مسیر زیاد می شود که به ناچار بر روی چهار دست و پای خود بنشینی و باقی مسیر را طی کنی.
پس از ساعتی کوهنوردی، بالا رفتن از ارتفاع 1800 متر و عبور از مسیری پیچ در پیچ که نفس ها را ثانیه به ثانیه در سینه تان حبس می‌کند، به ورودی غار بزرگی می‌رسی و در نهایتِ شگفتی در خواهی یافت نه تنها متروک نیست، بلکه همهمه پرخروش زندگی را در همه جای آن به وضوح می شنوید؛ روستایی با مردمانش در میان غار!
روستای ژانگ دانگ در منطقه ژیان ( Ziyun ) ، شهر آنشون ( Anshun ) و در کشور پهناور چین قرار دارد. گفته می شود تنها غار مسکونی دنیاست که در تمام طول سال خالی از سکنه نمی شود. همچنین غار آهکی ژانگ یکی از سه غار بزرگ محلی است که در این میان رتبه دوم را از آن خود کرده.
برخی می گویند تاریخ سکونت نخستین ساکنان این غار به سال 1949 میلادی برمی‌گردد، یعنی زمانی که انقلاب کمونیستی چین شکل گرفت و مردمی برای فرار از راهزنان به این غار گریختند. برخی دیگر نیز، تاریخ این غار و نخستین ساکنانش را متعلق به زمانی بسیار پیشتر از آن دانسته اند.
غار وسیع ژانگ دانگ با طول 230 متر، 115 متر عرض و ارتفاع 50 متری، بیش از یک و نیم زمین فوتبال وسعت دارد و به هنگام گردش در آن، با جزئیات زیبایی که در طی هزاران سال ساخته شده، رو به رو خواهید شد.
سبک زندگی مردمان روستای ژانگ دانگ
با قدم زدن درون غار ژانگ دانگ طنین گاه و بی گاه «ما ما» گاوی به گوشتان می رسد. روستاییان را در حال بافتن پارچه، آسیاب برنج، برداشت آن و گله داری خوک ها و حیوانات دیگر می‌بینید. مردان روستا اوقات بیکاری خود را به نوشیدن می‌گذرانند و بانوان روستا سر خود را به بافتن پارچه گرم می‌کنند.
20 خانواده (در برخی موارد نیز اشاره شده که 18 خانواده) از اقلیت های قبیله میائو ( Miao ethnic ) در این غار وسیع سکونت دارند که با کاشت ذرت بر روی کوهستان زندگی می‌گذرانند و به پرورش حیواناتی چون مرغ، خوک و گاو مشغول اند.
در سقف غار یک استالاکتیت سه متری وجود دارد که آب از آن چکه می کند و آب روستا از همین جا تأمین می‌شود. قطرات آب به هنگام چکیده شدن از این قندیل سه متری فیلتر شده و درون گودالی شفاف و شبیه دهان قورباغه جمع می‌شود. در واقع مردم روستای ژانگ دانگ آب نوشیدنی خود را با جمع آوریِ قطره ای از سنگ های درون غار تأمین کرده و آن را برای استفاده در طی ماه های خشک سال ذخیره و جیره بندی می‌کنند. در سال 2007 روستاییان برای افزایش بهره وری و ذخیره آب خود، مخزن آب مستحکمی ساختند.
دیوار خانه های روستایی ژانگ دانگ از بامبو بافته شده و تا مدت ها تمام آن ها سقفی جز سقف غار نداشتند و برای آن که ساکنین روستا از روشنایی و هوای تازه بهره ببرند، تمامی‌شان در نزدیکی ورودی غار ساخته شده اند. البته امروزه بر بالای برخی از خانه ها سقفی چوبین دیده می‌شود. بر روی درهای ساخته شده از بامبوی خانه‌ها، شماره هایی به چشم می‌خورد که گویا نقش پلاک را ایفا می‌کنند. جالب توجه ترین بخش دکوراسیون درون غار، تخت‌ها، نیمکت ها و میزهای غذاخوری روستاست.
هر هفته روستاییان برای خرید مایحتاج زندگی خود فاصله ای 15 کیلومتری را پیاده طی می کنند تا به سوپرمارکت برسند.
مردمان روستای ژانگ دانگ
تا یک دهه پیش مردم ژانگ برای گرمایش خانه های خود و پخت و پز از اجاق های چوبی استفاده می کردند تا این که تأسیسات برقی به این روستا اضافه شد. با کشیده شدن برق به درون روستا، لامپ و تعدادی وسیله برقی مانند تلویزیون و ماشین لباس شویی نیز به درون روستای ژانگ راه پیدا کردند.
در سال 2010 یکی از مقامات دولت چین به منظور اسکان مردم روستا تعدادی خانه بتنی در زیر کوهستان و با فاصله 500 متری از غار ساخت، اما مردم روستا نظر و برخورد متفاوتی نسبت به خانه ها داشتند، به طوری که حاضر به سکونت در آن خانه های دولتی نشدند و گفتند که این خانه ها برای سکونت نا امن و غیر استاندارد محسوب می‌شوند.
در سال 2007 این روستا جمعیت 100 نفره ای داشت اما در طی زمان و پس از آن که روستای ژانگ دانگ مورد توجه رسانه ها و گردشگران بسیاری قرار گرفت، بخشی از ساکنین به مکان های دیگر نقل مکان کردند. در واقع پس از آن، روستاییان متوجه شرایط بسیار سخت و طاقت فرسای زندگی خود شدند و تصمیم گرفتند در دیگر مناطق و با امکانات بیش تر، زندگی راحت تری را در پیش بگیرند. در حال حاضر روستای ژانگ دانگ 70 ساکن روستایی دارد.
مدرسه ای درون غار
استان گایژو یکی از فقیرترین استان های کشور چین است که به سبب قحطی و خشکسالی عظیمی که در آن روی داده، مردم منطقه را با چالش بزرگ مرگ و زندگی رو به رو کرده است! این کمبود نه تنها در آب و خوراک مردم این استان بلکه در دیگر بخش های زندگی نیز نمود پیدا کرده، به طوری که بسیاری از کودکان از نعمت تحصیل و آموزش نیز محروم اند.
اما با وجود تمام کمبودها و بی توجهی های دولتی به این منطقه و روستای ژانگ، مردم میائو خود دست به تأسیس مدرسه‌ای ابتدایی در غار زدند و برایش نامِ مدرسه ابتدایی میان غاری را انتخاب کردند. این مدرسه در سال 1984 با 6 کلاس درس تأسیس شد که در روزهای اوج آن 8 معلم تدریس و 186 دانش آموز تحصیل می‌کردند؛ دانش آموزانی که تا به آن زمان هیچ گونه آموزشی دریافت نکرده بودند. نکته شگفت انگیزتر ماجرا زمانی است که بسیاری از آن دانش آموزان از روستاهای نزدیک و همجوار به غار ژانگ می آمدند و به صورت شبانه روزی در مدرسه غاری درس می خواندند.
علاوه بر آن که مدرسه روال آموزشی ساده ای داشت، ساختار و طراحی درون آن نیز بسیار ساده بود که شامل چند کلاس چوبی و یک زمین موقت چند منظوره بازی می شد. این مدرسه تنها مدرسه در کل دنیاست که در غار تأسیس شده است.
مزیت مدرسه ای درون غار
برخلاف آن که جمعیت دانش آموزان این مدرسه زیاد نبود و کمبود مواد غذایی این خانواده ها به چشم می‌آمد، اما مدرسه ای فوق العاده در پیش روی روستاییان ژانگ دانگ قرار داشت.
جدای از هوای فوق العاده تمیز غار، به سبب اکو و پیچیدن صدا درون غار، معلمان این مکان را برای تمرین گروه سرود و کُر بسیار مناسب یافتند. همچنین به سبب محیط و فضای طبیعی درون غار ژانگ دانگ و وجود حیواناتی چون مارمولک و خفاش، دانش آموزان امکان این را داشتند تا از نزدیک با طبیعت در تماس باشند و موقعیت فوق العاده ای برای یادگیری دروس علوم تجربی داشتند. به جهت فضای طبیعی غار، یکی از معلمان ارشد این مدرسه اعتقاد داشت که این محیط برای یادگیری جغرافی فوق العاده است.
متأسفانه مدرسه ژانگ دانگ در سال 2011 از طرف دولت چین، با عنوان آن که چین جایی برای جامعه غارنشینی ندارد، بسته شد! سپس تمام دانش آموزان مدرسه غار به مکانی دورتر برای تحصیل و زندگی فرستاده شدند. البته اغلب بچه ها آخر هفته ها و تعطیلات برای بازدید از خانواده به روستای ژانگ باز می گردند.
وضعیت کنونی روستا ژانگ دانگ
اما پس از معرفی گسترده غار ژانگ در رسانه های مجازی، این غارِ روستایی به قدری مورد توجه واقع شد که جاده ای با وضعیتی نسبتا مناسب به این روستا کشیده شد تا پلی باشد میان این روستا و جهان بیرون. پس از آن نیز روز به روز به افرادی که به درخواست دولت پاسخ مثبت می دادند، افزوده شد و با جا به جایی محل زندگی خود به مکانی دیگر مهاجرت کردند. هرچند هنوز اکثر ساکنین، به زندگی روستایی خود در این غار ادامه دادند.
در سال 2003 هورانک باد، شهروندی آمریکایی پس از بازدید از روستای ژانگ دانگ، تحت تأثیر شرایط سخت این روستا قرار گرفت و 100,000 یوان چینی به این روستا کمک کرد تا به درون این غار برق کشی انجام شود. علاوه بر آن برای کمک زندگی مردمان روستا ژانگ دانگ، سه بار دیگر به این روستا سفر کرد و برای تهیه لوازم زندگی مورد نیاز مردمان هزینه کرد. پس از اندکی، پخش مستندی از روستای ژانگ دانگ و شرایط زندگی شان در تلویزیون باعث شد خانمی برای معلمی در این روستا داوطلب شود. خود این اتفاق منجر به شهرت و مورد توجه قرار گرفتن طایفه غار نشین و روستایی ژانگ دانگ شد.
تفریحات در اطراف غار ژانگ دانگ
همان طور که گفته شد، گرچه این استان از مواهب و امکانات شهری بی بهره است، اما طبیعتی خارق العاده دارد. این غار، کوهستان و جنگل اطراف آن مکان ایده آلی برای علاقه مندان کوهنوردی و طبیعت گردی محسوب می شود. همچنین بزرگ ترین آبشار چین در نزدیکی شهر آنشون قرار دارد و اگر به بازدید روستا ژانگ دانگ می روید، زمان مناسبی ست تا از #بزرگ ترین آبشار چین، آبشار هئوانگ گوژو نیز دیدن کنید.
در زیر عکسی از آبشار هئوانگ گوژو، بزرگ ترین آبشار چین می‌بینید
راه دسترسی به روستای غارنشینان ژانگ دانگ
از مرکز استان گایژو تا روستا و غار ژانگ دانگ 4 ساعت رانندگی دشوار در پیش رو خواهید داشت که یک ساعت آخر در جاده ای پیچ در پیچ، کوهستانی و با عرض کم خواهد بود. پس از آن نیز یک ساعت کوهنوردی و پیاده روی دارید تا به روستا برسید.
آدرس: چین، استان گایژو، منطقه ژیان، شهر آنشون، روستای ژانگ دانگ
Address: ZhongDong Cave Village, Anshun, Ziyun, Guizhou Province, China
سخن آخر
بازدید از روستای اعجاب انگیز ژانگ دانگ چگونه بود؟
نظرات و پیشنهادات خود را با ما در میان بگذارید و به ما بگویید دوست دارید این بار کارناوال به کجا سفر کند.