افراد بسیاری به باران علاقه دارند اما حتی طرفداران آب و هوای طوفانی هم تاب تحمل باران های وحشتناکی که روی زحل در جریان است را نخواهند داشت.
بررسی های جدید اخترشناسان با استفاده از داده های فضاپیمای «کاسینی» ناسا حاکی از بارش باران هایی در سیاره زحل است که با این پدیده جوی در زمین اساسا تفاوت دارند. بر این اساس حلقه های زحل که گسترده ترین سیستم حلقه سیاره ای در بین سیاره های منظومه شمسی به شمار می روند، باعث بارش پیوسته ذرات غبار و مواد دیگر به این سیاره می شوند.
شاید یک گرد و غبار فضایی سبک چندان آزار دهنده به نظر نرسد اما داده های کاسینی حاکی از این است که در هر ثانیه 10 تن ماده از حلقه ها بر سر سیاره زحل می بارد. اطلاعات مذکور از طریق تجزیه و تحلیل داده های جمع آوری شده توسط سنسورهای کاسینی حین عبور این فضاپیما از کنار حلقه های مشتری به دست آمده اند. 
تمامی ذرات خارج شده از قمرها به صورت مستقیم وارد سیاره نمی شوند؛ برخی از آنها در میدان مغناطیسی سیاره گیر کرده و به صورت الگوهایی حرکت می کنند که محققان آن را «باران حلقه» نام نهاده اند.
فضاپیمای مذکور بعد از 13 سال گردش به دور سیاره زحل و بررسی قمرهای آن، با شیرجه ای سریع به سمت جو فوقانی زحل به خاطر اصطکاک از بین رفت. سرعت این شیرجه در حدود 123600 کیلومتر بر ساعت یا 45 برابر سرعت یک گلوله بوده است.
با این حال پیش از انجام شیرجه نهایی با چرخش هایی به دور سیاره در نزدیکترین حالت ممکن، داده های ارزشمندی را جمع آوری کرد. علی رغم پایان داستان کاسینی احتمالا در آینده هم خبرهایی از آن را خواهیم شنید چرا که محققان هنوز مشغول بررسی داده های ارسالی این فضاپیما به زمین هستند.
تماشا کنید: نخستین شیرجه فضاپیمای کاسینی از میان حلقه های زحل
