به گزارش "ورزش سه"، پائولو مالدینی که اخیرا در سمت مدیرتی به فوتبال و باشگاه میلان بازگشته است، در فستیوال دلا اسپورت در مورد خاطرات تلخ خود از جام جهانی 2002 و دیدار جنجالی تیم ملی ایتالیا و کره جنوبی و بسیاری مسائل دیگر نیز صحبت کرده است.
مالدینی گفت: به عنوان مهاجم فوتبال را شروع کردم. من به توپ عشق می ورزیدم و ظاهرا عوامل ژنتیکی باعث شد که من به عنوان یک دوست به دنبال توپ باشم. من هرگز به دنبال افتخار فردی یا جوایز شخصی نبوده ام.
*فوتبال یک ورزش تیمی است و شما در قالب تیمی پیروز می شوید. من از حرفهام راضی هستم. تاریخچه خانوادگی من از سال 1950 میلادی به میلان گره خورده است و وقتی من بازنشسته شدم، پسرم در آکادمی روسونری شروع به فعالیت کرد.
*من در سال 2006 به تیم ملی دعوت شدم اما پاسخم منفی بود و ایتالیا قهرمان شد که من این موضوع را بسته به سرنوشت می دانم اما به هر حال من روزهای فوق العاده ای در عرصه ملی داشتم. اما اگر یک بازی باشد من بخواهم دوباره در آن به میدان بروم جدال با کره جنوبی در جام جهانی 2002 بود زیرا گرچه من هیچوقت به داوری اعتراض نمی کردم اما آن روز دیگر سکوت غیرممکن بود.
*زمانی که شروع کردم فوتبال بازی کنم پدرم کفش هایش را آویخته بود و یک روز من تمام داستان های مربوط به پدرم را شنیدم اما در پایان روز همه این اتفاقات فقط انگیزه مضاعف برای من بود. آنچه که از پدرم یاد گرفتم و سعی می کنم به فرزندانم بیاموزم این است که ورزش کار افراد متخصص است و شما نمیتوانید شخصیت فرد را از جنبه بازیکن بودن جدا کنید.
*همیشه سعی می کردم جوانمردانه بازی کنم. یک بار در مراسم اهدای جوایز تصاویری از تکل خشن من روی مارادونا نمایش داده شد و من از او عذرخواهم کردم و گفتم این صحنه را در خاطر نداشتم.
*آریگو ساکی مربی مهمی برای میلان بود. او پر از ایده بود و در زمان مناسبی سرمربی میلان شد و انقلابی به پا کرد. آریگو ساکی دیوانه وار در جست و جوی رسیدن به کمال بود.
*فابیو کاپلو با ساکی تفاوت داشت اما او نیز یک مدیر و مربی بزرگ بود. پیش از فینال لیگ قهرمانان 1994 مقابل بارسلونا، او به ما گفت به زمین بروید و بدانید ما قطعا برنده خواهیم شد. فشاری که آریگو ساکی روی ما وارد می کرد هنوز کابوس شب های من است اما کاپلو اینگونه نبود.
*دوران فعالیت زیر نظر آنچلوتی فوق العاده بود. او همبازی سابق و دوست من بود و زیر نظر او در سن 35 سالگی من توانستم احساساتم را بهتر کنترل کنم وفرصت خوبی برای لذت بردن از فوتبال ایجاد شده بود. من فکر می کنم کارلتو در ناپولی نیز موفق خواهد شد، زیرا او همین حالا نیز توانسته نقش بازیکنان بزرگ این تیم مانند لورنزو اینسینیه و مارک همسیک را متحول کند.
*رینو گتوزو احساس خوبی از هدایت میلان دارد و این همان چیزی است که لئوناردو و من در چند ماه گذشته سعی در انتقال آن به تیم داشته ایم. از نظر تاکتیکی، رینو بسیار پیشرفت کرده و به همین دلیل است که ما به وی ایمان کامل داریم. گتوزو می داند چه کاری باید انجام داد و چگونه با بازیکنان و باشگاه همکاری کند.
*شاید فینال جام جهانی 1994 و بازی مقابل برزیل در ضربات پنالتی بدترین لحظات زندگی من بود.
*بهترین رقبای دوران ورزشی؟ پلاتینی، مارادونا و رونالدوی برزیلی در اینتر که قوی، سریع، فنی و گلزن بود. در میان ایتالیایی ها نیز توتی را نام می برم.
*مسی یا کریستیانو رونالدو؟ از نظر من لیونل مسی بهترین بازیکن است و گرچه رونالدو نیز فوق العاده بوده است، اما از نظر من آرژانتین ماهیت و ذات فوتبال است.
