دکتر فاطمه قائممقامی؛ متخصص زنان
اولین مسأله پیشگیری از سرطان گردن رحم و ضایعات پیشسرطانی و زگیلهای تناسلی است که چون عامل آن انواعی از ویروس پاییلومای انسانی است، با تزریق واکسن خاص علیه این ویروسها در سنین 12-26 سالگی عمدتاً میتوان از آن پیشگیری نمود.
اگر چه تزریق واکسن در صورت عدم ازدواج تا 45 سالگی نیز میتواند مؤثر باشد، ولی هرچه در سنین پایینتر، حدود 12 سالگی تزریق شود، واکنش بدن برای ایجاد آنتیبادی ضد آن بیشتر و در نتیجه تأثیر آن در پیشگیری افزونتر خواهد بود.
اختلالات هورمونال قبل از30 سالگی
مسأله دیگر در سنین قبل از 30 سالگی مسأله اختلالات هورمونال به صورت اختلال پریودماهیانه است که در 20 درصد از دختر خانمها به دلیل تخمدانهای پلیکیستیک دیده میشود. مسأله عمدتاً ژنتیکی است، ولی عدم تحرک و استفاده از رژیمهای غذایی ناسالم و غذاهای آماده و چرب و افزایش وزن به تشدید آن کمک میکند.
این موارد همواره با انجام سونوگرافی از رحم و تخمدانها و اندازهگیری هورمونها در زمان خاصی از سیکل تشخیص داده میشود و با استفاده از برنامه ورزشی روزانه، جلوگیری از افزایش وزن، رعایت رژیمهای غذایی سالم و بالاخره استفاده از هورمونهایی که ضرری برای بدن ندارند، میتوان آن را کنترل نمود.
عفونتهای لگنی
عفونتهای لگنی که درحقیقت عفونتهای دستگاه تناسلی داخلی است، در اثر انتقال میکروارگانیسمها از قسمتهای تحتانی دستگاه تناسلی بهطور صعودی و انتقال آن به رحم ولولههای رحمی ایجاد میشود. این عفونتها عمدتاً در اثر مقاربت انتقال مییابند و عوامل میکروبی ایجادکننده عمدتاًگونوره و کلامیدیا میباشند.
علائم این بیماری تب به همراه درد لگنی، درد زیر شکم در محل لولهها و تخمدانهاست که ممکن است در درجات خفیف تا شدید تفاوت کند. گاهی ممکن است عفونتهای لگنی علائم خاصی ایجاد نکنند. تأخیر در درمان میتواند باعث بسته شدن لولهها و نازایی شود. درمان باید علیه این عوامل صورت بگیرد.
عفونتها و افزایش ترشحات زنانگی
مسأله دیگر در این سنین عفونتها و افزایش ترشحات زنانگی است که شایعترین علت مراجعه خانمها به کلینیکهای تخصصی زنان میباشد. البته این مسأله تا سنین یائسگی ممکن است یکی از مشکلات خانمها باشد، ولی در سنین پایینتر و در سالهای اولیه زناشویی به دلیل عدم مقاومت بدن در مقابل عوامل باکتریال بیشتر دیده میشود.
سادهترین فرم این عفونتها، عفونت قسمتهای تحتانی دستگاه تناسلی یا واژینیتها هستند که به صورت افزایش ترشحات واژینال و گهگاه علائم خارش و سوزش این ناحیه تظاهر میکنند. شایعترین عفونتهای واژن واژینوزباکتریال است که در اثر عامل میکروبی به نام گاردنلاواژینالیس ایجاد میشود. تشخیص واژینوزباکتریال با وجود ترشحات با بوی ماهی به ویژه بعد از مقاربت یا دوش واژینال داده میشود، در معاینه ترشحات خاکستریرنگ در دیواره واژن وجود دارد.
عفونت دیگر واژینال تریکومونازیس است که معمولاً از طریق مقاربت انتقال مییابد، در 70درصد موارد از مردان به زنان منتقل میشود. این عفونت گاهی همراه با واژینوزباکتریال است و در حدود 60درصد موارد این همراهی وجود دارد. علائم آن وجود ترشحات زیاد بدبوست که باعث تحریک دستگاه تناسلی خارجی نیز میشود.
واژینیت مونیلیایی یا قارچی نوع دیگر از عفونتهای دستگاه تناسلی تحتانی است؛ بهطوری که 75درصد زنان در طول زندگی حداقل یک بار این عفونت را تجربه کردهاند و 45درصد زنان دو یا بیشتر موارد دچار این عفونت در طول زندگی میشوند. عوامل مستعدکننده این عفونت مصرف آنتیبیوتیک، شرایط هورمونی خاص، دوران بارداری و بیماری قند است. علائم این بیماری به صورت خارش دستگاه تناسلی تحتانی همراه با ترشحات پنیری شکل میباشد . ترشحات غلیظ به همراه تحریک ولو و واژن دیده میشود، درمانهای موضعی و خوراکی باعث بهبود میشود.
کیستهای تخمدان
مسأله دیگر در این سنین کیستهای تخمدان است که ممکن است با اختلال پریود یا درد تظاهر کنند و یا با سونوگرافی تشخیص داده شوند. کیستهای ساده با رشد قسمتی از تخمدان و تجمع مایع داخل آن مشخص میشوند، اندازه آنها معمولاً بالای 30میلیمتر یا 3 سانتیمتر است و نباید با فولیکول تخمک که در زمان تخمکگذاری حتی گاه به اندازه 25میلیمتر میرسد، اشتباه شوند.
بیشتر این کیستها خودبهخود یا با مصرف قرصهای پیشگیری از بارداری در خلال شش تا هشت هفته از بین میروند و نیاز به پیگیری دو ماه بعد دارند. مسأله دیگر تودههای تخمدانی است که در اثر رشد سلولهای غیرطبیعی ایجاد میشوند که همیشه مترادف سرطان نیستند. این تودهها ممکن است خوشخیم یا بدخیم باشند.
تفاوت تومورهای خوشخیم از بدخیم آن است که تومورهای بدخیم انتشار مییابند، ولی تومورهای خوشخیم انتشار نمییابند. و تأثیری در بقای عمر ندارند. حد وسط این تومورها میتواند تومورهای مرزی باشند که در زیر میکروسکوپ توسط آسیبشناس تشخیص داده میشوند. این تومورها رشد آهستهای دارند و ممکن است خصوصیات انتشاری و عودکننده داشته باشند و بیمار نیاز به جراحیهای مکرر پیدا کند، ولی در بقا و طول عمر بیمار تأثیری نمیگذارند.
درمان تودههای تخمدانی، جراحی است. تودههای خوشخیم تخمدان ممکن است در خانمهای جوان کیست درموئید باشد که از سلولهای جنینی به وجود میآیند و شایعترین توده تخمدانی در زنان جوان است. این تودهها از سلولهایی که قرار است به تخمک تبدیل شوند، به وجود میآیند و ممکن است داخل آنها بافتهای مختلف نظیر دندان، مو، چربی و بافتهای دیگر حتی بافت ریه دیده شود.
این تودههای تخمدان چون سنگین هستند و ممکن است باعث چرخش پایه تخمدان و علائم اورژانس به صورت پیچش تخمدان یا خونریزی یا پارگی و عفونت شوند، باید تحت جراحی واقع گردند. معمولاً بعد از جراحی بیمار درمان میشود وتأثیری در بقای عمر او ایجاد نمیکند...
برای خواندن بخش دوم- خانمهای 30تا 50 سال بخوانند- اینجا کلیک کنید.
برای خواندن بخش سوم- خانمهای 30تا 50 سال بخوانند- اینجا کلیک کنید.