خبرگزاری مهر: این روز‌ها اخبار زیادی درباره کشور‌های عضو شورای همکاری خلیج فارس؛ از باج گیری‌های مداوم دونالد ترامپ رئیس جمهور آمریکا ضد کشور‌های ثروتمند به ویژه عربستان سعودی گرفته تا تشدید اختلافات میان اعضای شورای همکاری خلیج فارس به گوش می‌رسد.
پس از اینکه قطر راه خود را از عربستان جدا کرد و عربستان به همراه امارات و بحرین فشار‌ها را علیه دوحه تشدید کردند؛ هم اکنون اختلافات میان کویت و عربستان تشدید شده است که گرچه در ظاهر مقامات این کشور‌ها در موضع گیری علنی به گونه‌ای جلوه می‌دهند که گویا همه چیز بر وفق مراد است و مشکلی وجود ندارد، اما واقعیت به گونه‌ای دیگر است.
آغاز بحران خلیج فارس از ژوئن 2017 تاکنون، سبب شده است تا هر یک از کشور‌های کویت و عمان درباره احتمال مواجه شدن با سناریویی مشابه قطر و تحریم چند جانبه از سوی عربستان سعودی، دچار نگرانی‌های پنهان شوند
آغاز بحران خلیج فارس از ژوئن 2017 تاکنون، سبب شده است تا هر یک از کشور‌های کویت و عمان درباره احتمال مواجه شدن با سناریویی مشابه قطر و تحریم چند جانبه از سوی عربستان سعودی، دچار نگرانی‌های پنهان شوند.
ناموفق بودن سفر اخیر محمد بن سلمان به کویت گواه این مدعاست. پیش از سفر بن سلمان به کویت کارشناسان و ناظرین امور پیش بینی می‌کردند حضور ولیعهد سعودی که پرونده تنش با قطر را در اختیار دارد، به بازگشت آرامش و رفع تنش‌ها میان اعضای شورای همکاری خلیج فارس منجر شود، اما زیاده خواهی‌های ولیعهد جوان نه تنها اختلافات را حل نکرد که بر دامنه آن نیز افزوده است.
در سال 94 هجری شمسی پایگاه خبری بانوراما الشرق الاوسط گزارش داد که منابع اطلاعاتی در کشور‌های عربی حاشیه خلیج فارس تصریح کردند: محمد بن سلمان با تهدید به اشغال کویت، نه تنها چاه خفجی بلکه کل کویت را به لحاظ تاریخی بخشی از سرزمین عربستان دانست. محمد بن سلمان در جلسه‌ای گفت: ما کویت را از چنگال صدام نجات دادیم و الان چه کسی او را از دست ما رها خواهد کرد. کویت هیچ دلیلی برای برتری بر ما را ندارد و کشوری است که یک چهارم ریاض وسعت دارد.
نگاهی گذرا به تاریخچه اختلافات میان عربستان و کویت
تاریخ مرزی میان کویت و عربستان به توافق العقیر در سال 1922 مربوط می‌شود. در نشست العقیر در سپتامبر 1922 میان حاکم نجد و العراق و بریطانیا به وضعیت مرز‌ها با کویت پرداخته شد. مشکل مرزی میان دو طرف و موضوع میدان‌های نفتی مشترک همچنان به قوت خود باقی است.
میان کویت و عربستان منطقه بی طرف موسوم به المنطقه المحایده وجود دارد که مساحت آن بالغ بر 5770 کیلومتر مربع بالغ می‌شود. پیشینه مشکلات مرزی میان کویت و عربستان به اختلافات میان کویت و نجد مربوط می‌شود. طرفین در سال 1960 تصمیم گرفتند که منطقه بی طرف را تقسیم کنند. در هفتم جولای1965 کویت و عربستان توافقی به امضا رساندند که در 25 جولای 1966 اجرایی شد تا منطقه بی طرف تقسیم شود. در هفده دسامبر 1967 قرارداد ترسیم تقسیم منطقه بی طرف امضا شد و در سال 1970 اجرایی شد.
کویت و عربستان قبلا درباره میادین نفتی الوفره و الخفجی نتوانستند به نتیجه‌ای برسند و مساحت این دو میدان بالغ بر پنج هزار کیلومتر مربع است. کویت خواستار حکمیت بین المللی درباره این دو میدان شده است.
کویتی‌ها از تجدید معاهده میان ریاض با شرکت شفرون به مدت 30 سال بدون اینکه کویتی‌ها را مطلع کنند ناخرسند شدند. هنگامی که سعودی‌ها بدون هماهنگی کویت تولید نفت از میدان‌های نفتی را متوقف کردند. روزنامه کویت الرای نوشت: «بحران الخفجی (میدان نفتی الخفجی) 50 سال روابط با سعودی را تحت الشعاع قرار داد. بهانه‌هایی که سعودی‌ها برای توقف تولید نفت از این میدان مطرح می‌کنند موضوع تازه‌ای نیست. این عاقلانه نیست و نمی‌توان در قبال آن سکوت کرد، زیرا نقض حاکمیت کویت محسوب می‌شود».
روزنامه القبس نیز نوشت: «کویت در نتیجه تصمیم سعودی 135 هزار بشکه در روز نفت از دست می‌دهد و این رقم سالانه قریب چهار میلیارد دلار به کویت زیان وارد می‌کند».
مجتهد فردی که معمولا اسراری از خاندان آل سعود منتشر می‌کند و در شبکه‌های اجتماعی معروف است درباره اختلافات میان عربستان و کویت نوشت: «اختلاف میان سعودی‌ها و کویت درباره میدان گازی الدره که میدانی مشترک میان طرفین است سبب توقف تولید در آن شده است و این پس از توقف تولید نفت از میادین نفتی الوفره و الخفجی است.
وی افزود: پس از اختلافاتی که درباره منطقه بی‌طرف وجود داشت به نظر می‌رسد که دامنه اختلافات زیاد شده است و جدیدترین اختلاف درباره میدان گازی مشترک الدره است. این میدان ذخیره گازی حدود 5.5 تریلیون متر مکعب و بیشتر آن در منطقه مشترک میان عربستان سعودی و کویت است، اما بخش کوچکی از آن مجاور ایران است. کویت بر تولید سعودی و کویتی به شکل جداگانه اصرار دارد، اما عربستان سعودی اصرار دارد که تولید را خود بر عهده گیرد و سهم کویت را بدهد».
محمد بن سلمان با همان تفکر خود بزرگ بینی و متکبرانه‌ای که در قبال بحرین دارد هفته گذشته عازم کویت شد تا خواسته‌های خود را در زمینه نفتی به کویتی‌ها بقبولاند، اما اصرار کویتی‌ها بر حق حاکمیت خود سبب شد تا وی سرخورده بازگردد
محمد بن سلمان با همان تفکر خود بزرگ بینی و متکبرانه‌ای که در قبال بحرین دارد اخیرا عازم کویت شد تا خواسته‌های خود را در زمینه نفتی به کویتی‌ها بقبولاند، اما اصرار کویتی‌ها بر حق حاکمیت خود سبب شد تا وی سرخورده بازگردد.
به گزارش رسانه ها؛ سفر بن سلمان به کویت که دومین سفر او طی سال‌های اخیر به این کشور محسوب می‌شد ابتدا قرار بود از روز شنبه هفتم مهرماه گذشته آغاز شود، اما به دلایلی که هیچگاه اعلام نشد به روز یکشنبه هشتم مهرماه موکول گردید.
منابع خبری منطقه گزارش دادند که سفر روز یکشنبه سی ام سپتامبر وی به کویت هم فقط چهار ساعت یا شاید کمتر به طول انجامیده است.
اخباری که در فضای مجازی و شبکه‌های اجتماعی کویت منتشر شده نشان می‌دهد که مدت کوتاه حضور ولیعهد سعودی با حاشیه‌های همراه بوده است حاشیه‌هایی که در نهایت امیر کویت را وادار به صدور دستور قطع مذاکرات و درخواست از ولیعهد سعودی برای ترک خاک کویت کرده است.
اگرچه دو کشور بعد از انجام سفر با صدوراطلاعیه‌هایی در حمایت از این سفر سعی در تحت الشعاع قرار دادن آنچه گذشته بود، داشتند، اما فعالان فضای مجازی با انتشار اطلاعات بیشتری از این نشست، اطلاعیه‌های رسمی را به حاشیه راندند.
در سفر بن سلمان به کویت چه گذشت؟
گزارش‌های منتشر شده نشان می‌دهد بن سلمان ضمن بی احترامی به امیر کویت در نخوردن غذای خود در ضیافت شامی که به افتخار وی ترتیب داده شده بود اصرار عجیبی به آغاز مذاکرات دو طرف داشته است و بعد از آغاز مذاکرات با شیخ نواف الاحمد، ولیعهد کویت، از موضع قدرت و غرور مطالبی را از او درخواست کرده است که اجرای آن برای هیچ کشوری قابل قبول نیست.
این منابع درخواست‌های بن سلمان را به این ترتیب اعلام کردند:
-مناطق تقسیم شده بی طرف، الوفره، خیران و بندر الزور به عربستان ملحق شود و امیر و ولیعهد کویت رسما این مسئله را امضا و ابلاغ نمایند.
-درصورت نپذیرفتن شرط اول، دولت کویت می‌بایست مبلغ بیست میلیارد دینار کویتی به ریاض بپردازد.
-در صورت تایید شروط از سوی کویت، سعودی‌ها با اقداماتی چاه‌های نفتی الوفره و الخفجی را برای جبران خسارات کویت فعال خواهد کرد.
ظاهرا بعد از ارایه این درخواست‌ها ولیعهد کویت با امیر این کشور تماس گرفته و موضوع را به اطلاع وی می‌رساند که شیخ صباح در پاسخ می‌گوید فوری به مذاکرات پایان دهید و اعلام کنید که این سفر به پایان رسیده است.
رفتار محمد بن سلمان باعث می‌شود که بر خلاف پروتکل رایج در میان کشور‌های شورای همکاری خلیج فارس، تنها وزیر امور خارجه کویت او را تا فرودگاه همراهی کند در حالی که هنگام استقبال از وی ولیعهد کویت حضور داشت. خبرگزاری دولتی سعودی در واکنش به این وضعیت از انتشار عکس بدرقه ولیعهد این کشور در فرودگاه خودداری کرد. بر اساس اطلاعات منتشر شده دولت کویت هم در پاسخ به زیاده طلبی‌های ولیعهد سعودی هواپیمای او را به مدت دو ساعت و 10 دقیقه در فرودگاه نگاه داشت.
فعالان شبکه‌های اجتماعی با دفاع از دولت کویت، ولیعهد سعودی را به تلاش برای سرقت منابع نفتی و سرزمین‌های کویت متهم کردند. برخی از حقوقدانان کویتی در واکنش به این نوع رفتار ولیعهد سعودی خواستار خروج دولت کویت از توافقنامه العقیر شدند که در سال 1922 به امضا رسیده است.
«مبارک القفیدی» از حقوقدانان کویت این قرارداد را یک قرارداد ترسیم حدود مرزی موقت و دوجانبه خوانده و به دولت کویت توصیه کرده است با خروج از این توافق، موضوع را به محاکم بین المللی داوری بکشاند.
بروز اختلافات میان کویت و عربستان در جریان این سفر حتی باعث شد که دولت عمان با صدور بیانیه‌ای که به نظر با هدف دفاع از وحدت میان اعضای شورای همکاری خلیج فارس صادر شده بود، از انتشار این اخبار در فضای مجازی ابراز تاسف نماید.
اصولا قدرنشناسی آل سعود نسبت به همسایگان خود در کشور‌های حوزه خلیج فارس سابقه تاریخی دارد که کویت از این قاعده مستثنی نبوده است و همواره به قول معروف چماق خود را بر سر کویتی‌ها نگه داشته اند و به کویت طمع داشته و دارند.
به نظر می‌رسد که محمد بن سلمان که نمی‌تواند در برابر باج خواهی‌های دونالد ترامپ رئیس جمهور آمریکا کاری انجام دهد در راستای فشار به همسایگان روی آورده و هدفش از سفر به کشور‌های همسایه بیش از آنکه که برای گفتگو باشد برای دیکته خواسته هایش است.
در واقع
محمد بن سلمان راه جد خود عبدالعزیز را درباره کویت می‌رود که باوجود حمایتی که مبارک بن صباح الصباح از عبدالعزیز آل سعود به عمل آورد، اما وی هدفش استیلاء بر کویت بود
محمد بن سلمان راه جد خود عبدالعزیز را درباره کویت می‌رود که باوجود حمایتی که مبارک بن صباح الصباح از عبدالعزیز آل سعود به عمل آورد، اما وی هدفش استیلاء بر کویت بود.
در واقع تفکری که محمد بن سلمان دارد این است که یمن را زیر سلطه بگیرد و سپس از طریق آن سلطان نشین عمان را هدف قرار دهد و این غیر از مشکلات با قطر و بحران موجود با دوحه است.
در واقع محمد بن سلمان گمان کرد که می‌تواند به شیوه عربده کشی جدش؛ کویتی‌ها را مجبور به همراهی با خواسته هایش کند، اما با اصرار کویتی‌ها روبرو شد، زیرا کویتی‌ها به خوبی می‌دانستند که اگر کوچکترین امتیازی به ولیعهد مغرور ریاض بدهند این سرآغاز امتیازات بعدی محمد بن سلمان از کویت خواهد شد و از همین رو تلاش کردند که در گام اول نیات توسعه طلبانه ولیعهد جوان سعودی را مهار کنند.
ولیعهد عربستان که ناکام بازگشته بود سعی کرد که از باب فتنه و اختلاف وارد شود و اینگونه وانمود کند که گروهی از مقامات کویت حامی وی، اما گروه دیگری بر موضوعات حاکمیتی کویت اصرار دارند در حالی که کویتی‌ها از همبستگی و همدلی برخوردارند. وی در ضمن نیم نگاهی هم به فشار آمریکایی‌ها بر کویتی‌ها دارد به ویژه که ترامپ این روز‌ها به دنبال بهره کشی کامل از کشور‌های ثروتمند حوزه خلیج فارس است و بعید نیست که با علم کردن عربستان این بار کویت را هم بدوشد به ویژه که استراتژی جدید آمریکا متکی بر به دست آوردن سود با حداقل هزینه است.
آیا کویتی‌ها راه قطری‌ها را خواهند رفت؟
البته کویت نیز مانند قطر گزینه خارجی را دارد که از جمله روی آوردن به چین و دیگر کشور‌ها مشابه آنچه قطر با روی آوردن به ترکیه انجام داد، است. کویتی‌ها همانند قطری‌ها به ترکیه نیز توجه دارند و هنگامی که در نشست کمیته همکاری نظامی ترکیه-کویت که اخیرا برگزار شد؛ ازامضای توافقنامه دفاعی برای سال 2019 خبر داده شد در واقع گواه این مدعاست به ویژه که برخی منابع کویتی این را بعید ندانستند که به موجب توافقنامه نظامیان ترکیه‌ای در کویت حضور پیدا کنند و قرارداد‌های تسلیحاتی میان کویت و ترکیه به امضا برسد.
محمد بن سلمان گمان می‌برد که حاکمان کویت نیز مانند آل خلیفه در بحرین هستند که مطیع محض اوامرش باشند.
به نظر می‌رسد که دودستگی میان منظومه شورای همکاری خلیج فارس روز به روز عمیق‌تر می‌شود و کویت هم به محور قطر و عمان نزدیکتر می‌شود واین بر تحرکات ترامپ برای ایجاد ناتوی عربی نیز تاثیر خود را خواهد گذاشت.
کویت در مقطع کنونی خارج از خواست سعودی‌ها حرکت می‌کند و این زمانی مهم‌تر می‌شود که کویت همواره سعی داشت که نقش میانجی در حل بحران قطر با چهار کشور عربی ایفا کند.
خالد بن عبدالله بن فیصل بن ترکی آل سعود شاهزاده نزدیک به محمد بن سلمان ولیعهد عربستان اخیرا گفت: «کویت نیاز به طوفان قاطعیت دارد تا از اخوانچی‌ها و اذناب حمدی‌ها پاکسازی شود»؛ آیا بر این اساس محمد بن سلمان به ماجراجویی روی خواهد آورد و کویتی‌ها باید شاهد صدام دیگری باشند؟
ناصرالدویله سیاستمدار کویتی و عضو سابق مجلس امت کویت درباره نیات توسعه طلبانه محمد بن سلمان ضد کشور‌های همسایه هشدار داد.
وی که افسر سابق نیروی زرهی کویت است از شیخ ناصر صباح الاحمد وزیر دفاع کویت خواست که فورا ارتش ترکیه را به شکل سریع و فوری وارد کویت کند و به اعتقاد وی روی آوردن به ترکیه در برهه کنونی ضرورت راهبردی است.
ترس کویتی‌ها با توجه به جنگ ظالمانه سعودی‌ها ضد یمن، سرکوب و قلع وقمع مخالفان از شاهزادگان گرفته تا جمال خاشقجی روزنامه نگار و فعالان عربستانی و خط و نشان کشیدن ریاض برای قطر و تحریم دوحه از سوی محمد بن سلمان بی دلیل هم نیست.
هدف مقامات سعودی همراه کردن کویتی‌ها با خواسته‌های خود چه در برابر ایران و چه در برابر قطر و چه در برابر معامله موسوم به قرن و دیگر تحولات منطقه در وهله اول و تحقق اهداف توسعه طلبانه در مراحل بعدی است.
