به گزارش خبرگزاری مهر، تقی آزاد ارمکی، جامعه‌شناس و استاد دانشگاه اصلاح طلب در گفتگویی درباره دولت روحانی گفت: من معتقدم موقعیت دولت آقای روحانی با آقای هاشمی، رئیس دولت اصلاحات و احمدی‌نژاد فرق می‌کند. از این جهت که دولت روحانی بعد از برجام تمام شد.
وی افزود: وقتی که برجام بهم ریخت دولت روحانی نیز به اتمام رسید چون تمام هویت دولت را بر برجام گره زده بود. وقتی برجام مورد مناقشه قرار گرفت دولت روحانی هم دچار مشکل شد. آقای روحانی ایده دیگری را به جز برجام مطرح نکرده بود. اگر ایده دیگری داشت هم چندان ایده‌های مهمی نبوده و نیستند. مثلا روحانی هیچ‌وقت نگفته بود که من می‌خواهم در کشور سطح جدیدی از دموکراسی را مستقر یا توسعه ایجاد کنم.
آزاد ارمکی با اشاره به تبلیغات انتخابات ریاست جمهوری اظهار داشت: در تبلیغات روحانی در سایه رقیب سخن گفت وقتی انتخابات دور دوم پیش آمد رئیس‌جمهور حرف جدیدی نزد و فقط نقد رقیب کرد. اما چون با تعامل با آقای جهانگیری توانستند بازی متن انتخاباتی کنند بازی را بردند نه اینکه ایده درستی دهند. آنها اصلا ایده جدیدی در انتخابات ارائه ندادند. اگر به‌دنبال مفهومی به نام صلح آشتی ملی یا رشد و توسعه و افزایش امید ایرانیان، یا بازگشایی هویت ایرانی حداقل ایده جدید بود، اما روحانی هیچ‌چیز جدیدی نداشت. چیزهایی هم که گفته شد ایما و اشاره بود و بحث اصلی نقد رقیب بود.
وی ادامه داد: جامعه چون می‌خواست رقیب روحانی نیاید به وی رأی دادند. حالا هم تقلای اصلی رئیس‌جمهور این است که برجام را سر و سامان دهد، اما پروژه‌های دیگر را زمین گذاشته است.
این استاد دانشگاه با اشاره به اقدامات دوت در سایره حوزه ها تصریح کرد: روحانی اصلا کاری به پروژه‌های اقتصادی، فرهنگی، سیاسی، اجتماعی ندارد. جامعه‌ای که این همه بحث نابرابری اقتصادی در آن می‌رود، یک نفر در کابینه وجود ندارد که بحث تز اجتماعی یا رفاه اجتماعی را مطرح کند. وزیر رفاه و تامین اجتماعی سابق دولت نیز که خیلی داعیه این کار را داشت هیچ‌وقت چنین بحثی را نداشت. این خیلی مهم است، دولتی که در چرخه مهم اجتماعی قرار گرفته، خود را تغییر نمی‌دهد و بر اساس سخنان دیروز عمل می‌کند.
وی افزود: مسئله تأمل برانگیز اینکه کشوری که مشکل اقتصادی دارد وزارت اقتصادش وزیر ندارد. این نشان می‌دهد که دولت از تز اقتصادی، مناسبات اجتماعی و فرهنگی تهی و پایان یافته است. اما پایان دولت به معنای رفتن دولت نیست بلکه باید دنبال پیدا کردن فضاهای گفتمانی الزام‌آور باشد. بدین خاطر است که اصلاح‌طلبان بحث حقوق مردم، فقرزدایی یا تصحیح رابطه با جهان را مطرح می‌کنند. اینها می‌تواند عناصر گفتمانی باشد که این دولت و دولت بعد را تحت تاثیر قرار دهد که از درون آن بازگشت نظم، آرامش و امید اجتماعی پیش خواهد آمد.
آزاد ارمکی درپایان خاطر نشان کرد: اگر حرکت و گفتمان جدیدی شکل نگیرد، دولت نیز به همین وضعیت خود ادامه دهد و بلاتکیف باقی بماند وضعیت خطرناکی را شاهد خواهیم بود.
