پیش از اینکه به مادر و فرزند بپردازیم، بهتر است ابتدا چند نکتهی بسیار واضح را تکرار کنیم. کسانی که تصمیم میگیرند بچهدار شوند باید توجه داشته باشند که مسئولیت بسیار سختی را برعهده دارند. شما موجودی را به دنیا میآورید و باید سعی کنید تا بهترین شرایط را برایش فراهم کنید. هر حرکت خطایی که از شما سر بزند بر آیندهی کودکتان تاثیر خواهد گذاشت. پس بهتر است قبل از بچهدار شدن آموزشهای لازم را کسب کنید تا از عهدهی تربیت فرزندانتان برآیید.
همهی مادرها خواهند گفت که مادربودن یک کار تمام وقت است. از همان دقیقهی اول که به دنیا میآییم، این مادران هستند که به ما غذا میدهند، لباس تن ما میکنند، ما را در وضعیتهایی قرار میدهند تا استراحت کنیم یا ما را اجتماعی میکنند یا حتی آنها هستند که از ما دلجویی میکنند. اگر پایمان زخم شود یا اگر اتفاق زیبایی در زندگیمان بیفتد، برای هر خنده و هر گریه این مادران هستند که فرزندانشان را همراهی میکنند. پس این که میگویند بهشت زیرپای مادران است حرف گزافی نیست؛ زیرا هر جایی که مادری باشد بهشت هم دقیقا همانجاست. و این به این معنا است که مادران زمان بسیاری را صرف شناختن روحیات فرزندان خود میکنند، آنها به همهی جزئیات حالتها و واکنشها و دوستداشتنها و دوستنداشتنهای فرزندانشان توجه میکنند. این توجه بیش از حد باعث میشود تا آنها قدرت زیادی را کسب کنند، آنها میتوانند حالات و احساسات و عواطف فرزندانشان را در وضعیتهای مختلف پیشبینی کنند و متوجه چیزهایی در فرزندانشان شوند که هیچکس به آنها توجه نمیکند. این قدرت نه جادوگری، بلکه تنها مادربودن است.
چیزهایی که تنها مادران در رابطه با فرزندانشان به آنها توجه میکنند چیست؟ در مطالعهی آماری از مادران و محققان بسیاری در این زمینه سوال کردیم در ادامه نتیجهی این مطالعات آماری را خواهید دید.
مادران متوجهی رشد طبیعی فرزندانشان میشوند
دوران کودکی دوران بسیار حیاتی است؛ مخصوصا زمانی که کودکان مراحل رشد خود را طی میکنند. در این دوره کودکان شروع به یادگیری میکنند؛ از شیوههای مراقبت از خود و تمرینهایی برای پاکیزگی گرفته تا یادگیری حروف الفبا. پس اگر در این فرآیند چیزی غیرعادی رخ دهد، مادران تنها کسانی هستند که حتی گاهی وقتها قبل از متخصصان متوجه آن میشوند. پس مادران اگر در کودکشان چیزی غیرعادی حس کردند، به احساسات و غریزهی خود اعتماد کنند و آن مسئله را با متخصصان در میان بگذارند.
مادران پتانسیلهای آفرینشگرانهی فرزندان خود را تشخیص میدهند
اگر کودک شما یک پیکاسو یا میکلآنژ درون داشته باشد شما احتمالا پیش از همه متوجه آن خواهید شد؛ ممکن است حتی در مراحل اولیهی زندگی کودکانتان متوجهی خلاقیت آنها شوید. مادران میتوانند هر روز با بررسی شیوه بازی کودکانشان متوجه تغییر خلاقیت کودکانشان شوند. آن هم با بررسی شیوهای که آنها بازی میکنند. مادری میگوید که زمانی که دخترم بسیار کوچک بود خلاقیت بسیاری را در حرکات و رفتار او تشخیص دادم. یکبار دیدم که او با باندهای زخم سگهایمان را تزئین کرده، و الان که او سیزده سال دارد معمولا میبینم که در آشپزخانه مشغول ترکیبکردن موادغذایی است و همواره غذاهایی جدید و خوشمزه درست میکند. کوچکترین رفتار فرزندانمان را باید تحتنظر داشته باشیم و به سادگی از کنار کارهایی که انجام میدهند رد نشویم، همهی این ها پتانسیلهایی است که در فرزندانمان وجود دارد و پرداختن به آنها میتواند مسیر زندگی کودکانمان را دگرگون کند.
مادران اولین کسانی هستند که حس شوخطبیعی را به فرزندانشان یاد میدهند
مادران نه تنها اولین کسانی هستند که پیکاسوی درون شما را تشخیص میدهند؛ بلکه حتی اولین کسانی هستند که موجب میشوند حس شوخطبعی در شما جوانه بزند. اگر شما در وضعیتهای مختلف به همراه فرزندان خود قهقهه به راه میاندازید، پس مطمئن باشید که فرزند شما حس شوخطبعی بسیاری دارد و شما میتوانید به او کمک کنید تا آن را تقویت کند. مادری میگوید که پسر سه سالهام لگناش را بر روی سرش میگذارد و به طرز احمقانهای با آن میرقصد این کار او مرا به خنده میانداخت. اکنون او 9 سال دارد هر روز کارهایی انجام میدهد و مرا میخنداند، بعضی وقتها اداهای عجیبوغریب در میآورد، مثلا سوپ را بر روی صورتاش میمالد تا شبیه بابانوئل شود. اگر شما متوجهی چنین رفتارهایی در فرزندانتان شدید بهتر است به جای تنبیه آنها از آن لذت ببرید و متوجه جوانههای حس شوخطبعی در آنها باشید و به آنها کمک کنید تا این حس را گسترش دهد.
مادران میتوانند متوجه شوند که فرزندانشان چه وقت خسته هستند
همهی مادران میدانند که وقتی مادر میشوند قدرت و توان بسیاری کسب خواهند کرد. پس اگر شما متوجه شدید که فرزندتان خسته است حدس شما درست است، اصلا مهم نیست که دیگران چه میگویند چون حق با شما است و شما احتمالا درست میگویید. مادران تنها کسانی هستند که متوجه میشوند فرزندشان خسته است و نیاز به استراحت دارد. البته غرزدن و بدعنق بودن کودک، تنها نشانههای خستهبودن او نیست؛ بلکه علائم دیگری وجود دارد که تنها مادران متوجه آن میشوند. مادری میگوید در یک مهمانی خانوادگی بودیم که متوجه شدم دیگر نمیتوانم بچهام را کنترل کنم، اعضای خانواده میگفتند که این بچه پیشفعال است. اما من متوجه شدهبودم که بچه بسیار خسته است و نیاز به استراحت دارد به همین خاطر فکر کردم شاید بهتر باشد مهمانی را ترک کنم و شرایط آرامی را برای فرزندم مهیا کنم.
مادران تنها کسانی هستند که متوجه میشوند فرزندشان دچار مشکل است
آیا میدانید که اگر بچهی کوچکی در مدرسه دچار مشکل شده باشد مادران اولین کسانی هستند که متوجه آن خواهند شد؛ حتی پیش از اینکه فرزندشان برای آنها توضیح دهد. آیا میدانید که مادران اولین کسانی هستند که متوجه خواهند شد فرزندشان با دوست صمیمیاش دچار مشکل شده؛ حتی پیش از اینکه فرزندشان کلمهای دربارهی آن حرف بزند؟ مادران به درستی متوجهی تغییرات عواطف در فرزندانشان میشوند. حتا کوچکترین تغییرات در فرزندانشان میتواند آنها را متوجهی این کند که احتمالا مشکلی وجود دارد. مادری میگوید من حتی با کوچکترین تغییر در آهنگ صدای فرزندم یا با نگاه کردن در چشمهایش میتوانم متوجه شوم که آیا او دچار مشکل است یا اینکه همه چیز خوب است. پس هیچچیز از چشمان تیزبین مادران پنهان نمیماند، پس سعی نکنید چیزی را از آنها پنهان کنید چون در نهایت آنها تنها کسانی هستند که به داد شما خواهند رسید.
مادران اولین کسانی هستند که متوجهی بیماری فرزندانشان میشوند
مادران به راحتی میتوانند حدس بزنند که فرزندانشان در آستانهی مریضشدن است و همین باعث میشود که آنها پیش از اینکه بیماری شروع شود شروع به پیشگیری یا درمان بیماری کنند. مادری میگوید من متوجه شده بودم که احتمالا مشکلی وجود دارد، حتی با وجود اینکه پسرم بسیار سرحال بود و بازی میکرد. او میگوید چشمان پسرم دیگر مثل قبل برق نمیزد و همین مرا متوجهی درست نبودن چیزی در مکانیسم بدنش کرد، غریزهی من میگفت که او در آستانهی بیماری است، هر چند که هنوز هیچ علائمی در او پدیدار نشده بود. او درست حدس زده بود چون روز بعد پسرش تب کرد. تعجب نکنید مادران از همه چیز خبر دارند؛ حتی چیزهایی که هنوز برایتان اتفاق نیفتاده.
ماداران حتی متوجه این مسئله میشوند که فرزندانشان خود را به بیماری میزنند
احتمالا همهی ما این تجربه را داشتهایم که صبح روز مدرسه از خواب بیدار شویم و حوصلهی مدرسه را نداشته باشیم و خود را به مریضی بزنیم. مادران متوجه خواهند شد که فرزندانشان چه موقع بیمارند و چه موقع ادای بیماری را در میآورند. مادری میگوید که خیلی مهم است که بتوانیم تشخیص دهیم که در واقع کی بچهها واقعا بیمارند و چه موقع ادای شخصی بیمار را در میآورند. البته باید توجه داشت که بچههایی که ادای بیماری را در میآورند احتمالا یا مضطرب هستند و یا احساس راحتی نمیکنند، پس بهتر است که مادران وقت بگذارند و با فرزندشان به گفتگو بنشینند. معمولا در این مواقع بهترین فرصت است تا مادران وقت خود را با کودکان بگذرانند و ارتباط نزدیکی با آنها برقرار کنند. پس این فرصتها را از دست ندهید و با کودکان خود صمیمیتر شوید و مشکلاتشان را با کمک آنها بررسی کنید. در پایان متوجه خواهید شد که همه چیز بهتر میشود.
مادران متوجهی اضطراب فرزندانشان میشوند
کودکان معمولا به صورت مستقیم اضطراب و نگرانیهایشان را بروز نمیدهند، مانند اضطراب اولین روز مدرسه. هرچند آنها که سعی در پنهان کردن اضطرابها و نگرانیهایشان دارند، مادران به سادگی متوجهی حالات آنها میشوند. مادران در نسبت با کودکانشان حس ششم دارند. وقتی همه فکر میکنند که در رابطه با کودکان همه چیز به درستی پیش میرود، مادران متوجهی احساسات و عواطف واقعی کودکانشان میشوند. مادری میگوید وقتی کودک من مضطرب است دیگر غذای مورد علاقهاش را دوست ندارد یا خوابیدن برای او عذابآور میشود. بهتر است مادران دلایل اضطراب فرزندانشان را جستجو کنند و آنها را رفع کنند. هیچکس به جز مادران از عهدهی این کار برنمیآیند.
مادران بهخوبی میدانند که چه شرایطی برای فرزندانشان مناسب است
مادر بودن یعنی زمانی از وقت خود را به همراه فرزندانتان بیرون از خانه سپری کنید. میتوانید به همراه فرزندانتان به خانهی دوستتان بروید یا حتی به همراه او به مسافرت بروید. مادران میتوانند تشخیص دهند که کی به همراه فرزندانشان به سفر بروند و چه زمانی بهتر است به خانه بازگردند. مادری میگوید هنگامی که به همراه فرزندم در سفر هستم، از چهرهی فرزندم از شیوهی نفس کشیدنش متوجه میشوم که او نیاز دارد که به خانه بازگردد. مادری تعریف میکند که به همراه خانواده و فرزندم به جنگل رفته بودیم، فرزند من با شادی بازی میکرد و در اطراف پرسه میزد، هنگام خواب او همچنان به پرسه زدنهای خود ادامه میداد من متوجهی رفتار غیرعادی او شدم. او نیاز داشت که به خانه برگردد و سفر او را خسته کرده بود. مادران در تلاش هستند تا بهترین شرایط را برای فرزندانشان مهیا کنند.
مادران میدانند که فرزندشان چه زمانی خشمگین میشود
مادران پیش از اینکه کسی بفهمد، متوجهی عصبانیت فرزندانشان میشوند. مادری میگوید که من از لرزههای چانهی فرزندم میتوانم متوجهی عصبانیت او شوم، حتی پیش از اینکه او کاملا عصبانی شود. وضعیتهایی وجود دارند که کودکان با قرار گرفتن در آن وضعیتها به حق یا ناحق عصبانی خواهند شد، اکثر اوقات دلیل عصبانیت آنها ممکن است بیمورد باشد؛ اما مادران از شیوهی برخورد آنها متوجهی این تغییر ناگهانی خواهند شد. تشخیص اینکه چه چیزی کودکان را ناراحت و عصبانی میکند بسیار پیچیده است و مادران زمان زیادی را باید صرف کنند تا متوجهی آن موارد شوند.
مادران وضعیتهای خطرناک را در رابطه با فرزندانشان تشخیص میدهند
پیش از اینکه بچه داشته باشید دنیا به نظر مکان بسیار خوبی است. اما وقتی که بچهی خود را به دنیا میآورید متوجه میشوید که خطرهای زیادی در دنیا وجود دارد. مادری میگوید حتا سیمهایی که در خانه وجود دارند نیز میتواند برای بچهها خطرناک باشد. البته حساس شدن مادرها به خطرهای احتمالی خوب است اما این حساسیت نباید بیش از حد شود چون هم به خودشان و هم به کودکانشان آزار خواهند رساند. مادری میگوید که بعضی وقتها سعی میکنم تا حساسیت خود را نسبت به فرزندم کم کنم و بگذارم که او هر کاری میخواهد انجام دهد. مادران باید سعی کنند حساسیتهای بیمورد را از خود دور کنند تا فرزندانشان در شرایط بسیار آرام و بدون اضطراب رشد کنند.