عضو هیات علمی دانشگاه گفت: والدین ما معمولاً رویههای باثبات در تعلیم و تربیت فرزندانشان ندارند و این موضوع منجر به تشدید اختلالات روانی در نوجوانان میشود.
به گزارش به نقل از آنا،سعید حسنزاده در خصوص اختلالات روانی در دوره نوجوانی در کشور اظهار کرد: قبل از انجام هر اقدامی، بحث سببشناسی یا علتشناسی از هر چیزی مهمتر است و آنچه تحت عنوان اختلالات روانشناختی در این دوره به آن اشاره میکنیم شامل عوامل مختلف و دارای گستره وسیعی است.
این روانشناس افزود: در یک طبقهبندی، این اختلالات شامل فاکتورهای زیستی، روانی و اجتماعی است و در بحث زیستی، عواملی همچون ژنتیک و تغذیه بسیار اهمیت دارد.
وی تصریح کرد: در صحبت از تغذیه، فقر تغذیه بهویژه مصرف پروتئینها و لبنیاتها مطرح است که در سالهای اول زندگی نقش مهمی در رشد و تحول یک سیستم عصبی بههنجار ایفا میکند و متأسفانه سرانه مصرف آن در کشور با استانداردها فاصله دارد.
این روانشناس در کنار این عوامل زیستی، به آلودگیهای زیست محیطی اشاره و در ادامه سخن از مسائل خانوادگی به میان آورد و گفت: خانواده در زمره آن دسته از عواملی است که هم میتواند باعث به وجود آمدن مشکلات روانشناختی در کودکان و نوجوانان شود و هم میتواند از آن پیشگیری کند.
وی اذعان کرد: تعارضات زناشویی و آموزش شیوههای اصولی، علمی و کاربردی فرزندپروری نقش بسیار مؤثری در ایجاد اختلالات روانی نوجوانان دارند و با توجه به این که والدین ما معمولاً رویههای باثبات و منظم در تعلیم و تربیت فرزندانشان ندارند، تشدید این پدیده امری اجتناب پذیر است.
حسنزاده در ادامه سخن از سیستمها و نظامهای اجتماعی مختلف از جمله آموزش و پرورش به میان آورد و تصریح کرد: سیستم آموزشی کشور و شاخصهای آن از جمله رقابتهای تحصیلی و کنکور بهگونهای طراحی و شکل گرفته که بیش از آن که محیطی آرامش بخش را فراهم کند، ایجادکننده یک محیط پر استرس برای کودک و نوجوان است.
این روانشناس حوزه اختلالات ارتباطی و رفتاری با اشاره تأثیر روابط اجتماعی در بروز اختلالات روانی نیز گفت: برخی استانداردها در جامعه و گروههای اجتماعی به ویژه همسالان میتواند باعث ایجاد استاندارد و ارزشهایی شود که به طور واقع ارزش نیستند و بحث زیبایی، از آن جمله است که سطح انتظاری را به نوجوان منتقل میکند که اصلاً منطبق با سطح انتظار جامعه نیست و خود عاملی برای تجربه نوعی استرس است.
وی خاطرنشان کرد: جوامعی که در آنها فقر بیشتر است، میزان و شیوع اختلالات روانشناختی در دوره نوجوانی افزایش پیدا میکند و همه این مسائل باعث میشود آن چیزی را که تحت عنوان عزتنفس و یا کارآمدی مطرح میکنیم، در دوره نوجوانی میتواند بهعنوان یک عامل محرک برای پیشرفت نوجوان منجر شود بالعکس عمل کرده و بهعنوان یک محرک جانبی، تنزل را تسریع میکند و عملکرد فرد را در بخشهای مختلف همچون آموزشی، اجتماعی، شغلی و یا حرفهای تحت تأثیر قرار میدهد.
حسن زاده در پایان گفت: با توجه به موضوعات مطرحشده، بحث بهداشت روانی از اهمیت خاصی برخوردار است و همچون سایر مسائل اجتماعی نیازمند یک رویکرد جامع و چندعاملی است و نباید نگاه کوتاهمدت به آن داشت و پس از مناسبتهای مرتبط همچون هفته ملی سلامت نوجوانان و مدارس به بوته فراموشی سپرده شود.