به گزارش ایسنا به نقل از انگجت، یک پژوهش علمی نشان می‌دهد که اگر دروغ گفتن برای افراد بی نتیجه بوده یا نتیجه آن دروغ نامشخص بود، افراد کمتر دروغ می‌گفتند.
محققان در دانشگاه زوریخ طی یک آزمایش با تحریک جریان مستقیم درون جمجمه‌ای (TDCS)، (یک نوع غیرتهاجمی از ارائه پالس الکتریکی که باعث فعال‌تر شدن سلول‌های مغز می‌شود) قشر مخ پیشانی جانبی(که در تصمیم گیری‌های مخاطره آمیز و اخلاقی در ارتباط است) را هدف قرار دادند تا میزان صداقت افراد را در یک آزمایش پرتاب تاس بسنجند.
در این آزمایش قبل از هر بار انداختن تاس، یک کامپیوتر به شرکت کنندگان اعلام می‌کرد که در ازای کدام نوع از انداختن تاس پول بیشتری دریافت خواهند کرد.
شرکت کنندگان در این آزمایش مجاز به 10 بار انداختن تاس بودند که در آن شوک الکتریکی به افراد وارد نمی‌شد. همچنین در این آزمایش حداکثر دریافتی شرکت کنندگان 90 دلار بود که همین امر انگیزه افراد را برای دروغ بیشتر می‌کرد.
به گفته محققان این پژوهش، با استفاده از این آزمایش می‌توان میزان صداقت افراد را با مقایسه آنها با افرادی که به طور کامل صادق بودند سنجید.
در این پژوهش مشخص شد که تنها 50 درصد از افراد صداقت داشتند و اکثر افراد به دلیل انگیزه ای که برای به دست آوردن پول داشتند، ادعا می‌کردند که از این 10 تاس،7 تا 8 بار آن موفق بوده است.
با وجود اینکه در این مسابقه تقلب بین شرکت کنندگان وجود داشت اما به طور چشمگیری با استفاده از TDCS که تحریک پذیری عصبی را افزایش می‌دهد، کاهش یافت.
با توجه به نتایج به دست آمده مشخص شد که اگر دروغگویی برای افراد منفعتی در بر نداشته باشد، آنها کمتر تمایل به گفتن آن خواهند داشت.
این یافته‌ها نشان می‌دهد که تحریک الکتریکی عمدتا تقلب را در شرکت کنندگانی که تضاد اخلاقی برای تقلب یا عدم آن دارند را کاهش داده اما فرایند تصمیم گیری در افرادی که در تلاش برای به دست آوردن پول بیشتر هستند را تحت تاثیر قرار نمی‌دهد.
با این حال در این پژوهش مشخص شد که علاوه بر استفاده از TDCS برای درمان بیماری‌ها، می‌توان از آن برای کاهش دروغگویی در افراد نیز استفاده کرد.
