گاهی لازم است که دست از کارهای روزمره برداریم و کمی هم به دنبال دلبستگی ها و وابستگی های روحی خود برویم و جان و تنمان را صیقل دهیم تا روزمرگی ها و فراز و نشیب های زندگی را تاب آوریم. روزهایی چنان از شهر و زندگی ماشینی محصور در میان برج ها و ساختمان های سرسپرده به آسمان خاکستری خسته می شویم که آرزو می کنیم ای کاش اهل یک قبیله کوچ نشین و یا یک روستایی بودیم و سر و کارمان با حیوانات و پرندگان بود و سقفی به پهنای آسمان آبی بالای سرمان داشتیم.
هر چند که دست کشیدن از زندگی پر سرعت این روزگار کار بسیار دشواری است و دلهره جا ماندن از دنیا را به جانمان می اندازد اما حداقل می شود چشم به همان دنیای دور از دسترسمان بیاندازیم و کمی حالمان را خوب کنیم. خوشبختانه دنیا پر از انسان های ماجراجویی است که ریسک می کنند و زندگی پرهیاهوی شهر را به دست دیگران می سپرند. آن ها خودشان راه علایق و تمایلاتشان را پیش می گیرند و چه خوب که با ثبت لحظه هایشان ما هم می توانیم شریک سفرهای هیجان انگیزشان شویم.
امروز به تماشای تصاویر مرد ماجراجویی خواهیم پرداخت که تصمیم گرفت زندگی و کارش را رها کند و به سفری دور و دراز برود.
ماسیمو رومی ( Massimo Rumi ) مستندساز اجتماعی و عکاس ماجراجویی اهل ایتالیا است که در لندن زندگی می کند اما خانه ای به وسعت جهان دارد. او به گوشه و کنار دنیا سفر می کند تا زیبایی، شگفتی، خطر و هارمونی میان طبیعت و انسان را ثبت کند. او در یکی از سفرهایش که حدود ده ماه به طول انجامید به نقاط دورافتاده ای از مغولستان، بوتان، اتیوپی، هند و قطب جنوب سرک کشیده و ما تصمیم داریم شما را در سفر یک ماهه او به منطقه کوهستانی آلتای (Altai) همراهی کنیم.
این سرزمین پهناورِ کوهستانی در آسیای مرکزی و میان کشورهای روسیه، چین، مغولستان و قزاقستان قرار دارد و عشایر قزاق بیش از چهار هزار سال است که به سنت شکار با عقاب های شکارچی در این ناحیه پایبندند.
از اتفاقات خوشایند سفر آقای رومی به این منطقه، همزمانی حضورش با جشنواره عقاب طلایی بوده است و چه خوب که ما هم می توانیم در این جشن سنتی شریک شویم.
اگر می خواهید اطلاعات کامل تری از این جشنواره به دست بیاورید، مطلب زیر را از دست ندهید:
فستیوال عقاب طلایی ؛ مغولستان
همراه کارناوال باشید.
1- آغاز سفر با ون روسی
ماسیمو سفر را از شهر بیجیان اولگی (Bijian Olgii) در قزاقستان و غرب مغولستان آغاز کرده است.
2- اقامت در کنار خانواده ای بومی
خانه ای مرکب از چادر و چوب و گل
3- قزاق های مهمان نواز
ماسیمو در این مدت به خانه های زیادی دعوت شده و مانند خانه خودش در آنجا راحت بوده است.
4- پذیرایی از میهمانان سرزده
ماسیمو می گوید: حتی اگر سر زده به خانه هایشان می رفتیم باز هم با میزی از خوراکی ها و غذاهای خوشمزه مثل خوراک گوشت اسب یا گوسفند و عصرانه ای دلپذیر مانند چای و شیر و کیک پذیرایمان بودند.
5- خانواده ای قزاق-مغولی
خانواده های قزاقِ مغولستانی به صورت نیمه عشایری زندگی می کنند و چوپان گله های بز، گوسفند، گاومیش، شتر و اسب هستند و در هر فصل گله های خود را به مرتعی جدید می برند. حتی ممکن است در طول سال تا چهار بار به خاطر کیفیت مراتع جا به جا شوند.
6- جشنواره عقاب طلایی
قزاق ها تنها مردمانی هستند که به وسیله عقاب های طلایی شکار می کنند و این منطقه در نزدیکی روستای ساگسای (Sagsai) میزبان جشنواره سالیانه عقاب های طلایی است.
7- تجربه ای متفاوت
ماندن در کنار مردان شکارچی و خانواده هایشان در هنگام آماده سازی جشنواره بسیار لذت بخش است.
8- عقابی به سان فرزند
مردان قزاق برای عقاب هایشان ارزش زیادی قائلند و مانند کودکانشان آن ها را تیمار می کنند. این مربیان مدام برای عقاب هایشان آواز می خوانند و با آن ها صحبت می کنند تا عقاب صدای صاحبش را به خاطر بسپاد.
9- مرد آماده برای آغاز فستیوال
10- پسر وارث پدر
پرورش عقاب شکارچی سنتی است که از پدر به پسر ارث می رسد.
11- مردان شکارچی و عقاب ها در انتظار شروع فستیوال
12- رقابت جذاب عقاب ها
در این جشنواره دو روزه عقاب ها با یکدیگر به رقابت می پردازند تا هنر و مهارت خود و صاحبشان را به رخ بکشند.
13- عقاب های ماده وفادار
مردان قزاق ترجیح می دهند از عقاب های ماده کم تر از هفت سال استفاده کنند، چرا که هم جسه بزرگتری نسبت به جنس نر دارند و هم باوفاترند.
14- عقاب طلایی ماده
بال هایی به طول 2 متر دارد و تا هفت کیلوگرم را به راحتی بلند می کند.
15- رقابت بز کشی
بخش دیگری از رویدادهای جشنواره مربوط به رقابت بز کشی می شود که مردان بر پشت اسب هایشان می نشینند و بر سر به دست آوردن لاشه گوسفند یا بز تازه ذبح شده با هم به رقابت می پردازند.
اگر مایل هستید اطلاعات کاملی درباره این ورزش به دست آورید مطالعه مطلب زیر را به شما پیشنهاد می کنیم:
بزکشی ؛ نبردی میان دلیران افغان
16- رقابت از نوعی دیگر
تاین ترو (Tiyn Teru) نوعی مسابقه است که مردان اسب سوار باید در حین حرکت سکه، گل و یا پرچم ها را از روی زمین بردارند.
17- مسابقه شتر سواری
18- رابطه ای عمیق میان عقاب و صاحبش
عقاب های طلایی می توانند بیش از سی سال زندگی کنند اما قاعدتا در تمام عمر به عنوان یک عقاب شکارچی کار آمد نیستند و این تنها مربوط به ده سال اول عمر این عقاب هاست. اما از آن جایی که رها کردن عقاب برای صاحبش کار سختی است، گاهی این مردان تا ده سال بعد از بازنشستگی عقاب، او را پیش خود نگه می دارند.
19- اسب های وحشی، رها در طبیعت
20- گذر از سرمای زمستان
تحمل سرمای شدید زمستان و یخ بندان همیشگی در دمایی که حتی به 40 درجه سانتی گراد زیر صفر می رسد واقعا کار سختی است.
21- سخت یا آسان!
هر چند که زندگی در این شرایط برای ما بسیار سخت به نظر می رسد اما واقعت این است که قزاق های بومی بعد از قرن ها زندگی به این سبک، آموخته اند چگونه از پس مشکلات بر بیایند.
22- زندگی در گوشه دنیا
قزاق ها در انزوا گوشه ای از دنیا را برای زندگی برگزیده اند و به دور از هر گونه هیاهو سنت های خود را تمام و کمال حفظ کرده اند.
23- فرصتی برای دور ماندن از جهان مدرن
ماسیمو رومی در نهایت سفرش را این گونه توصیف می کند: سفر به این منطقه بکر و عجیب شانس بزرگی بود تا نگاهم تغییر کند، استراحتی عمیق نصیبم شود و عکس هایی فوق العاده ثبت کنم.
سخن آخر
آیا تا به حال درباره این جشنواره چیزی شنیده بودید؟
زندگی مردمان قزاق را چگونه توصیف می کنید؟
دوست داشتید که به جای ماسیمو رومی به این سفر رفته بودید یا از عقاب ها و گاومیش ها می ترسید؟
احساس خود را نسبت به مشاهده این تصاویر بیان کنید.
