رکسانا خوشابی؛ کارشناس ارشد مشاوره
گرچه بیشتر آداب و رسم‌های ویژه نوروز، از جمله آداب مفید و موثر در زندگی ما هستند، اما گاهی برخی از این آداب، باعث می‌شوند کودکان و نوجوانان ما کمی بهانه‌گیر شوند یا توقعات و درخواست‌های زیاده از حد و بیجا داشته باشند.
در واقع خرید لباس، کفش و وسایل جدید، تغییر لوازم اتاق آنها، گرفتن عیدی‌های مختلف، سفر، خرید و خلاصه بدست آوردن چیزهای زیاد، آن هم در یک بازه زمانی کوتاه، ممکن است فرزندان ما را کمی جوگیر و پرتوقع بار بیاورد، بطوری که گمان کنند که داشتن دارایی‌های زیاد حق آنها است و زندگی سایر کودکان و نوجوانان هم به همین اندازه مرفه و راحت است و درک فقر و مشکلات دیگران برایشان مشکل شود.
متاسفانه مادر و پدر‌ها نیز با تجمل گرایی و بها دادن به خریدن وسایل غیر لازم، به توقعات زیاده از حد فرزندان خود دامن می‌زنند و نتیجه نه تنها به ضرر هر دو طرف خواهد شد، بلکه علاوه بر ایشان، جامعه را نیز تحت تاثیر قرار خواهد داد. گرچه راه‌حل‌های زیادی برای مقابله با تجمل گرایی و زیاده طلبی وجود دارد، اما فعلا قصد نداریم همه آنها را بررسی کنیم. در عوض می‌خواهیم به ضرورت مشارکت دادن فرزندانمان در کاری بپردازیم که انجام آن برای هر کسی ضروری است. چه عید باشد یا هر مناسبت دیگر.
شرکت در محبت به دیگران
در آستانه سال جدید و عید نوروز با فرزندان خود به مناطقی برویم که از نظر مالی فقیرنشین هستند، به خیریه‌ها سر بزنیم و از نزدیک با مسائل و مشکلات آنها رو در رو شویم و به دیدار خانواده‌های بی‌سرپرست برویم، خانه و کاشانه و زندگی آنها را ببینیم و تا جایی که در توان داریم محبت‌مان را به ایشان ابراز کرده و از نظر مالی به ایشان کمک کنیم.
این کاری است که کودکان و نوجوانان ما باید یاد بگیرند. آنها باید بتوانند از نزدیک با فقر آشنا شوند و ببینند خانواده‌های بی‌سرپرست یا فقیر چگونه زندگی می‌کنند و چگونه مسائل مالی خود را حل می‌کنند. به فرزندانمان یاد بدهیم از وسایل خود، از پول خود و از چیزهای نویی که دارند به کودکان دیگر و خصوصا کودکان فقیرتر هدیه بدهند.
همه کودکان و نوجوان‌ها، در درون خود مهر و شفقت بسیار دارند. دلشان نازک‌تر و روحشان لطیف‌تر است. آنها می‌توانند از ته دل و از عمق جان به دیگران محبت کنند و محبت آنها خالص‌تر و دلنشین‌تر از بزرگسالان است.
اگر جریان مهر و محبت فقط از جانب ما یعنی از بیرون به سمت فرزندانمان باشد، و محبت از جانب آنها به سوی دیگران جاری نشود، درست مانند این است که حجم بالایی از محبت، بی‌حاصل در درون آنها انبار می‌شود و تا وقتی که این محبت به کسی ابراز نشود، تنها با یک توده محبت بلااستفاده در آنها سروکار خواهیم داشت که متاسفانه آنها را لوس و خودخواه می‌کند، اما وقتی این محبت به کسانی ابراز می‌شود که بشدت بدان نیازمندند، به خوبی جریان پیدا می‌کند و در مجرای درست خود به حرکت در می‌آید و البته نتایج مثبت آن به خود آنها نیز بر می‌گردد.
بهترین زمان برای ابراز محبت به دیگران
برای فرزندان ما بهترین زمان محبت به مستمندان زمان‌هایی است که حجم دارایی آنها بالاترین سطح را دارد. چه حجم دارایی مالی باشد و چه محبتی که دریافت کرده‌اند. زمان‌هایی مثل اعیاد و جشن‌ها، روز تولد و روزهای بعد از آن و مانند اینها، اما حتی اگر این مناسبت‌ها هم نباشد، دیدار از افراد نیازمند بهتر است جزء برنامه فرزندان ما باشد.
انواع کارهای خیریه برای کودکان و نوجوانان
هدیه دادن لوازم و وسایلی که کهنه نیستند، اما برای فرزندان ما به هر دلیلی بی‌استفاده‌اند.
هدیه دادن لوازم و وسایل نو که برای فرزندانمان مورد استفاده دارند، اما بخشی از آن را برای دیگران کنار گذاشته‌اند.
کنار گذاشتن بخشی از پول توجیبی و اهدا به نیازمندان.
آموزش‌های درسی، هنری یا ... رایگان به کودکان یا نوجوانان بی‌سرپرست.
تعمیر وسایل تخریب شده در منزل و اهدا به کسانی که بدان‌ها نیازمند هستند.
کمک‌هایی مانند خریدن نان یا برخی مایحتاج برای همسایه‌های مسن‌تر یا ناتوان‌تر یا نیازمند.
شرکت در جشن‌ها و مراسم عمومی خیریه.
اهدای معادل یک ناهار یا شام خود در هفته، به مستمندان.
رفتن به مراکز نگهداری کودکان بی‌سرپرست، خانه‌های سالمندان، مراکز خیریه و ...
پختن یا آماده کردن غذا برای افراد نیازمند.
تا دیر نشده کمک به همنوعان و خصوصا کمک به کودکان و نوجوانان دیگر را به فرزندانمان بیاموزیم. عید نوروز یکی از بهترین فرصت‌ها برای این کار است.
