به گزارش خبرنگار گروه حقوقی و قضایی خبرگزاری میزان، مبایعه نامه در فقه و قانون مدنی عبارت است قراردادی است که طی آن بیع انجام شده است.
بیع به قراردادی اطلاق می‌شود که طبق آن مالی به دیگری فروخته می‌شود. در نتیجه عرفاً قرارداد مکتوبی که بین طرفین (فروشنده و خریدار یا بایع و مشتری) تنظیم می‌گردد و بر اساس آن مالی در مقابل دریافت عوض یا بهاء یا قیمت فروخته می‌شود، مبایعه نامه به شمار می‌رود این اصطلاح به صورت «بیع نامه» نیز به کار می‌رود.
گاهی افراد قصد خرید یا فروش مالی را دارند، ولی مقدمات آن فراهم نیست، مثلاً خریدار پول کافی ندارد و یا فروشنده باید نسبت به مفاصا (تصفیه) حساب‌های شهرداری و دارائی و ... اقدام نماید در این حالت طرفین، قراردادی عادی تنظیم می‌نمایند و در آن متعهد می‌شوند در زمان و مکان مشخصی (دفتر اسناد رسمی) حضور یابند و با شرایط تعیین شده در قرارداد معامله را واقع سازند به این قرارداد تنظیم شده قولنامه می‌گویند.
