ماهان شبکه ایرانیان

نحوه رفتار با کودکان باهوش

همه والدین از داشتن فرزند باهوش به خود می‌بالند؛ فرزندی که اولین علائم هوش زیاد از همان دوران نوزادی در وی آشکار می‌شود و همه اعضای خانواده و دوست و آشنا از شیرین زبانی و حرکات و رفتارهای کودک داستان‌ها نقل می‌کنند.

نحوه رفتار با کودکان باهوش

همه والدین از داشتن فرزند باهوش به خود می‌بالند؛ فرزندی که اولین علائم هوش زیاد از همان دوران نوزادی در وی آشکار می‌شود و همه اعضای خانواده و دوست و آشنا از شیرین زبانی و حرکات و رفتارهای کودک داستان‌ها نقل می‌کنند.

به گزارش به نقل از آرمان ،هوش فراوان بی گمان یکی از نعمت‌های خداوند است که باید قدر آن را دانست و به نحو احسن از آن استفاده کرد.اگرچه کودکان باهوش از درک و استعداد بالاتری نسبت به هم‌سالان خود برخوردارند، اما همین هم گام نبودن گاهی مشکل‌زا خواهد شد. کارهای کلاس درس از نظر این نوجوانان جنبه وقت پرکنی دارد و برایشان خسته کننده است و این احساس موجب می‌شود نوجوان تیزهوش به رغم هوش زیاد در مدرسه موفقیت زیادی کسب نکند و مایوس و ناکام شود. بنابراین لازم است والدین برای پرورش فرزند باهوش، آگاهی لازم را کسب کرده تا بتوان از این استعداد ویژه به بهترین شکل استفاده کرد. به همین منظور می‌توانید راهکارهای زیر را برای نحوه‌ صحیح برخورد با دلبندان باهوشتان به کار گیرید، کودکان تیزهوش به آموزش‌هایی نیازمندند که با سطح ذهنی و استعداد آنان منطبق باشد.

آنها در جذب مفاهیم، بسیار سریع هستند و مفاهیم پیچیده را با کمترین توضیحی درک کرده و می‌توانند نتایج و پیامدها را پیش‌بینی کنند. تاکید مدارس بر انجام تکالیف مکرر و تفصیل بیش از حد موضوعات باعث خستگی و بی‌علاقگی آنان به امر یادگیری می‌شود. کودکان تیزهوش به معلمانی باتجربه و متخصص نیازمندند تا راه‌های پرشتاب رشد ذهنی، عاطفی و اجتماعی آنان را بفهمند. کودکان تیزهوش نیازمند والدینی پاسخگو و شکیبا هستند که برای طرح سوالات و اندیشه‌های غیرمعمول و بدیع آنها ارزش قائل شوند. والدین باید تیزهوشی فرزندانشان را برای خود مسلم سازند و در برابر سوالات غیرمعمول و افکار جدید آنان واکنش‌های مناسب ارائه دهند و به فرزندانشان کمک کنند تا که توانایی‌های خود را به عنوان صفاتی مطلوب بپذیرند. فراموش نکنید که کودک باهوش، هنوز یک کودک است و مانند همسالان خود نیازمند محبت و تشویق به جای والدین است. باید به او بفهمانیم که محبت ما به جهت استعداد ویژه او نیست، بلکه او را به خاطر آنکه فرزندمان است، دوست داریم.

این احساس که او را به خاطر خودش دوست داریم به کودک اطمینان می‌دهد که اگر زمانی با شکست یا عدم موفقیتی روبه رو شد، همه چیز را تمام شده نبیند. از او به اندازه سن او و نه به اندازه استعداد ویژه او انتظار داشته باشید. هر چند او درک و فهمی به مراتب بالاتر از همسالانش دارد اما او فرزند و کودک شماست. او نیز مانند سایر کودکان نیازمند تشویق و دریافت هدیه است. دوست دارد در مقابل نمرات درخشان و یا رفتارهای نیکو تشویق شود. بعضی از والدین عادت دارند که دایما او را با دیگران سنجیده و بگویند «تو باهوشی، نباید چنین رفتاری داشته باشی.» فراموش نکنید او بیش از هر چیز کودک است. از والدین موفقی که فرزند یا فرزندان تیزهوش دارند کمک بگیرید؛ ببینند رفتار آنها با فرزند تیزهوششان چگونه بوده که اکنون فرزند آنها به جوانی موفق تبدیل شده است.از کتاب‌های معتبر علمی که در این زمینه مطالبی دارند، استفاده کنید. هر چند کودک شما باهوش و سرآمد است، اما برای انجام برنامه های مختلف به ویژه کلاس‌های فوق برنامه هم او گنجایشی دارد. اگر کودکان عادی پس از گذشت یک ساعت و یا رفتن به یک کلاس فوق برنامه خسته می‌شوند، او پس از یک ساعت و نیم و رفتن به دو کلاس فوق برنامه خسته می‌شود؛ پس از او نخواهید که بی وقفه تلاش کند.

قیمت بک لینک و رپورتاژ
نظرات خوانندگان نظر شما در مورد این مطلب؟
اولین فردی باشید که در مورد این مطلب نظر می دهید
ارسال نظر
پیشخوان