اخیرا مطالعات مختلف نشان داده اند که پروفایل شخصیت افراد در میان مدت می تواند پیش بینی کند که آیا آنها احتمالا از زندگی طولانی لذت خواهند برد یا خیر. با این حال، صفات شخصیتی در طول زندگی یک شخص تغییر می کنند. این ممکن است به علت عوامل مختلفی اتفاق بیفتد. به همین علت، یک تیم از محققان مرکز پزشکی دانشگاه روچستر در نیویورک تصمیم گرفت تا در طی نوجوانی به ویژگی های شخصیتی نگاه کند تا ببیند آیا این می تواند به عنوان پیش بینی کننده خطر مرگ و میر استفاده شود یا خیر؟
آیا صفات مثبت به معنای زندگی طولانی تر است؟
محققان در تحقیقی، مطالعه استعدادیابی برای ویژگی های شخصیتی که برای توسعه و موفقیت نوجوانان اهمیت داشت، مورد ارزیابی قرار دادند. این ویژگی ها عبارت بودند از: آرامش، حساسیت اجتماعی (همدلی)، رهبری (به وسیله حس مسئولیت و تعیین خود)، فعال بودن، اعتماد به نفس، تمیز و مرتب بودن، اجتماعی بودن، فرهنگ (یا حس کنجکاوی) و شخصیت بالغ (هدف گرا).
محققان مشاهده کردند که طی یک دوره پیگیری 48 ساله، 12/13 درصد از این شرکت کنندگان از بین رفتند. بر اساس تجزیه و تحلیل آنها، افرادی که به شدت بر آرامش، حساسیت اجتماعی (همدردی)، درستی، حس کنجکاوی و درجه بلوغ تاکید کرده و امتیاز بالایی به دست آوردند، خطر نسبی برای مرگ و میر پس از 48 سالگی کمتر بوده است. محققان خاطرنشان ساختند که عوامل مانند وراثت و پیشینه خانوادگی بر این رابطه اثری نداشته است.
تمام این محدودیت ها ممکن است نتایج مطالعه را تحت تأثیر قرار دهد. همکاران در مقاله خود به این نتیجه می رسند: به یک معنا، پیگیری ارتباطات شخصیت و مرگ و میر در نوجوانی شگفت انگیز است، زیرا سال های دبیرستان به طور گسترده ای به عنوان زمان رشد شخصیت و انعطاف پذیری دیده می شود. تغییر شخصیت در طول زندگی یک مسئله پیچیده است. بنابراین به نظر می رسد صفات نامطلوب باعث محدودیت هایی در تحصیلات، پیشرفت شغلی، ازدواج و مواردی از این دست خواهد شد. این عوامل همگی بر روی سبک زندگی فرد تاثیر منفی گذاشته و عوامل خطر مرگ و میر را افزایش خواهند داد.
